Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού μπήκε επίσημα, οι διακοπές είναι προ των πυλών. Όλοι μας ξεκινάμε να σχεδιάζουμε λίγες μέρες αναψυχής σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι αυτή η σκέψη και ανάγκη είναι εφεύρημα της σύγχρονης εποχής όπως και οι διακοπές, δυστυχώς, αυτή η άποψη είναι λανθασμένη.
Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό και ομότιμο καθηγητή αρχαιολογίας Μιχάλη Τιβέριο:
«Αυτοί που πρώτοι καθιέρωσαν διακοπές για ξεκούραση ήταν οι αρχαίοι Ρωμαίοι. Οι πλουσιότεροι μάλιστα από αυτούς διέθεταν περισσότερες από μια εξοχικές κατοικίες, έτσι ώστε οι διακοπές τους να μη καταντούν μονότονες από τη διαμονή στα ίδια μέρη. Οι εξοχικές αυτές επαύλεις εμφανίζονται από το δεύτερο προχριστιανικό αιώνα, όταν γίνεται πιο ευκρινής και η διάκριση ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια ζωή του Ρωμαίου αριστοκράτη.»
Όπως αναφέρει και ο καθηγητής αρχαιολογίας Τιβέριος, οι Αρχαίοι Ρωμαίοι ήταν οι πρώτοι που καθιέρωσαν τον όρο διακοπές, όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Οι πλούσιοι Ρωμαίοι, διέθεταν εξοχικές κατοικίες και, μάλιστα, παραπάνω από μια (!) και σε διαφορετικά μέρη. Ιδιαίτερα αγαπημένος προορισμός των Ρωμαίων ήταν η πόλη Βαίαι στον κόλπο της Νεάπολης, όπως και η ίδια η Νεάπολη, όπου αποτελούσε έναν αγαπημένο παραθεριστικό τόπο των διανοούμενων και για τους λάτρεις της ελληνικής παιδείας.
Οι Λατίνοι συγγραφείς, αναφέρουν ότι συχνά τις νύκτες μέλη της υψηλής κοινωνίας έκαναν εδώ βαρκάδες με τη συνοδεία γυναικών ελαφρών ηθών και κολυμπούσαν ολόγυμνοι, ενώ οι παραλίες αναστέναζαν από τα μεθύσια και τις ερωτοτροπίες τους, όπως και στην σημερινή εποχή. Κατά τη διάρκεια της ακμής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (1-2 μ. Χ), διακοπές δεν πήγαιναν μόνο οι αριστοκράτες αλλά και η μεσαία τάξη της Ρώμης ενώ η ίδια η Νεάπολη ήταν ο αγαπημένος παραθεριστικός τόπος των διανοούμενων και των εραστών της ελληνικής παιδείας.
Ως τόποι διακοπών προτιμούσαν, και τότε, τις παραθαλάσσιες θέσεις, αλλά και καταπράσινες πλαγιές ορεινών περιοχών. Στις παραθαλάσσιες επαύλεις κατέφευγαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, ενώ στις ορεινές στους καλοκαιρινούς. Και αυτό όχι μόνο για να αποφεύγει τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού αλλά και το θόρυβο των κοινών θνητών που πήγαιναν στις παραλίες. Πολλοί έκτιζαν τις επαύλεις τους δίπλα στη θάλασσα με τμήματά τους να εισχωρούν μέσα σ’ αυτήν ώστε να μπορούν να ψαρεύουν ακόμη και από τις κρεβατοκάμαρες τους! Οι πιο πολυτελείς διέθεταν και ιχθυοτροφεία στα οποία τρέφονταν σπάνια ψάρια, ιδίως σμύρνες**.
**σμέρνα:ψάρι όπου ήταν λαχταριστό έδεσμα για τους Ρωμαίους.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο αυτό:
- Ανδρόνικος Μ. (2010) Τουριστικά. Ανάκτηση από: http://www.e-keimena.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=232:2010-10-14-16- 05-05&catid=132:2010-10-13 -20- 10-42&Itemid=27
- Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού. Ανάκτηση από: http://www.gnto.gov.gr
Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:
- Εβραϊκό Ολοκαύτωμα: Μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας
- Τα έθιμα του τόπου μας πριν την Σαρακοστή
- Human Trafficking: Μία σύγχρονη μορφή δουλείας
- Το Μουσείο Παιχνιδιών άνοιξε τις πόρτες του!
- Παναγιώτης Ποταγός (1838-1903): Ο σύγχρονος Έλληνας εξερευνητής
