Όλα ξεκινούν με ένα τηλεφώνημα από ένα φίλο πάνω που έχεις σαλτάρει με το τρέξιμο της μέρας. Ενώ πίστευες πως θα πιστολιαστεί το live, μιας και δεν βρίσκεται παρέα και τα λεφτά είναι ίσα-ίσα για την εβδομάδα, το τηλεφώνημα έρχεται σαν από μηχανής θεός. Σίγουρα θυσιάζεται κάποια μπύρα ή ένα πιθανό σινεμαδάκι, αλλά ποιος νοιάζεται. Στην επαρχία τέτοια live είναι της μιας φοράς!
«Υπόγεια Ρεύματα live στο μουσικό στέκι Μανδραγόρας, στα Τρίκαλα», αναγγέλλει η αφίσα και με κάνει να φρενάρω με το ποδήλατο και να επαναλάβω από μέσα μου τις πληροφορίες λες και κάτι δεν μπορεί να επεξεργαστεί πλήρως ο εγκέφαλός μου. Χαιρετάω την παρέα βιαστικά και συμφωνώ με την επιλογή του ποτού της: μπύρα.
Συνειδητοποιώ πως χαίρομαι που υπάρχουν άτομα που ακούν το ίδιο style μουσικής. Οι ηλικίες στο μαγαζί, το οποίο φυσικά είχε γεμίσει, ήταν πολύ μεγαλύτερες από εμάς, Αυτό έχει μια λογική αν σκεφτεί κανείς πως το γνωστό συγκρότημα έκανε την είσοδό του στον μουσικό χώρο την δεκαετία των 90’s, που εμείς τότε ήμαστε μωρά. Αλλά είναι λίγο θλιβερή η συνειδητοποίηση πως είναι περιορισμένος ο αριθμός των συνομήλικων που αρέσκονται στα υπόγεια ακούσματα. Η αλήθεια είναι πως αν το έψαχναν λίγο περισσότερο, ειδικά όσοι ακούν rock μουσική, θεωρώ πως θα παραδέχονταν την ποιότητα του ήχου και της προσωπικότητας της μπάντας. Αλλά γούστα είναι αυτά!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Το live το άνοιξε ένα τοπικό group με όνομα “Four Track Mind”, το οποίο πράγματι υπήρξε ισάξιο των περιστάσεων. Από την στιγμή που άρχισαν το performance τα Υπόγεια Ρεύματα, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε. Οι μουσικές επιλογές τους ήταν αφενός εντυπωσιακές και αφετέρου κατέστησαν σαφή την επιθυμία των μουσικών να προβάλλουν τα στοιχεία της rock πλευράς τους. Τραγούδια ξένα με εκτέλεση αξιολογότατη, διασκευές με έντονη την rock κυριαρχία, αναφορές σε σπουδαία ονόματα, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος και ο αείμνηστος Θάνος Ανεστόπουλος, και βέβαια, στο τέλος, δεν άντεξαν να μην δώσουν στο κοινό αυτό που κοντά 3 ώρες περίμενε, το «Μ’αρέσει να μην λέω πολλά» και την «Ασημένια Σφήκα».
Επί σκηνής απολαύσαμε το πλέον τριμελές σχήμα με τους: Γρηγόρη Κλιούμη (φωνή, κιθάρα), Τάσο Πέππα (τύμπανα) και Νίκο Γιούσεφ (ηλ. μπάσο, πριόνι). Μετά από 20 χρόνια καλλιτεχνικής υπόστασης προφανώς και υπήρξαν ανασυγκροτήσεις στην δομή της μπάντας, ωστόσο, η φωνή του Γρηγόρη είναι αγέραστη! Ήταν κοινός ο θαυμασμός όλων για τη διαύγεια της χροιάς του και της ικανότητάς του να αποδώσει εξαιρετικά τόσο πιο έντονες rock τονικότητες όσο και μπαλάντες που εκεί πια το ανατρίχιασμα ήταν αναπόφευκτο (χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημείο που τραγούδησε το “Which Side Are You On”).
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή και ξεσκονίζοντας τραγούδια και δίσκους που λίγο-πολύ πλάθουν εικόνες μιας άλλης εποχής, τα Υπόγεια Ρεύματα αποτελούν ένα από τα στάνταρ συγκροτήματα της ελληνικής rock σκηνής. Ξεκίνησαν το 1992 με ηχογραφήσεις στου Ψυρρή, διέσχισαν όλη την δεκαετία του 2000 (millennium, όπως την λέμε με την παρέα μου) και εν τέλει επιβίωσαν. Κατάφεραν να χαρίσουν στο κοινό σπουδαία τραγούδια που χτύπησαν με τον στίχο τους στο συναίσθημα και έτσι δημιούργησαν ένα βασικό fan club. Το ύφος του ελληνικού rock φαίνεται πως, από την ανατομία όλων των χαρακτηριστικών συγκροτημάτων του είδους, εμπνέεται από το οπλοστάσιο της ποίησης. Το τραγούδι τους «Σαν έρημα καράβια», παρόμοια σαν κι αυτό κομμάτια αλλά και μελοποιήσεις ποιητικών έργων, όπως του πολυαγαπημένου Κ. Καρυωτάκη («Ανδρείκελα»), συνιστούν αποδεικτικά στοιχεία πως τα Υπόγεια Ρεύματα ήταν ανέκαθεν συνεχιστές αυτής της τάσης.
Χάραξαν ένα παρελθόν μοναδικό και τώρα τους βλέπουμε να κοιτάζουν τον ορίζοντα χωρίς να πτοούνται. Το καλοκαίρι όλο και κάποια συναυλία προγραμμάτιζαν, ενώ ήδη από τον Οκτώβρη που μας πέρασε έκαναν κάποιες εμφανίσεις σε Αθήνα, Πάτρα, Κόρινθο, Βόλο και Λαμία. Τώρα τους ακούσαμε στα Τρίκαλα και η επόμενη στάση τους τούς θέλει στο Αγρίνιο.
Θεωρώ πως τα lives είναι σαν το αθάνατο νερό που ξεδιψάει τόσο τους καλλιτέχνες όσο και τους ακροατές. Κάθε μόριο αυτού του νερού είναι ικανό να δημιουργήσει στιγμές, αισθήματα και εικόνες οι οποίες μελλοντικά θα θέτουν σε λειτουργία τους μνημονικούς μηχανισμούς και θα συγκινούν. Αυτό είναι το κατάλοιπο του χρονικού ενός live, μια συγκίνηση. Bittersweet!
Όσο για τα Υπόγεια Ρεύματα, συντονιστείτε στο site τους. Μπορεί ο δρόμος να τους φέρει στην πόλη σας!
