Οι Μικρές Περιπλανήσεις είναι τελευταίοι πειρατές της Μεσογείου, οι πειρατές του ανατολικού Αιγαίου. Οι μουζικάντηδες της Κω που αρνούνται από πάντα να δηλώσουν μουσικοί, με το δίκιο τους βέβαια καθώς ο μόνος τίτλος που μπορεί να τους δοθεί είναι αριστουργηματοποιοί! Γιατί πειρατές; Γιατί είναι η μπάντα που τα τραγούδια τους μιλάνε για σκέψεις κρυφές που κανείς δεν λέει και για αισθήματα ελευθερίας. Γιατί με τα απλοϊκά τραγούδια τους σου κουρσεύουν την ψυχή και στην κερνάνε τσίπουρο.
Οι Μικρές Περιπλανήσεις περίπου 30 χρόνια τώρα μας παρουσιάζονται μέσα από τους νοσταλγικούς ρυθμούς τους. Παρουσιάζονται μέσα από τις ταξιδιάρικες μελωδίες τους που ξεκινούν στην Κω και αντιλαλούν σε κάθε ακρογιαλιά και κορυφή βουνού.
Μικρές Περιπλανήσεις – Μικρές Περιπλανήσεις
Το ομώνυμο τραγούδι της μπάντας, και του πρώτου δίσκου, είναι αδύνατο κάποιος να το αγνοεί. Είναι το κομμάτι-σήμα κατατεθέν της μπάντας, θα ακουστεί στα κοινά playlist συχνά και θα αφήσει στίγμα στους ακροατές. Βέβαια εύκολα θα μπορούσε να αποκαλεστεί παραπλανητικό ως προς το είδος των Μικρών Περιπλανήσεων. Οι πλειονότητα των δίσκων και αμέσως των τραγουδιών θα θεωρηθούν λαϊκή μουσική, ενώ το γνωστότερο κομμάτι τους απέχει από αυτά τα πλαίσια. Ίσως αυτή η μεγάλη δύναμη που εκπέμπει είναι η αιτία που το ‘’χάσανε’’ και ποτέ να μην έγιναν ένα συγκρότημα από τις φίρμες της εγχώριας σκηνής ως προς το είδος τους, ίσως και να μην θέλανε… ποιος ξέρει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Η σχέση της μπάντας με τον Νίκο Παπάζογλου.
Οι μικρές περιπλανήσεις έπαιζαν την μουσική τους στο νησί και κάποια στιγμή ανακαλύφθηκαν από τον Νίκο Παπάζογλου. Ο Παπάζογλου από το περίφημο ‘’Αγροτικόν’’, το στούντιο του, πήρε δύο-τρία μηχανήματα ηχογράφησης και τους έβαλε να παίξουν τα τραγούδια τους. Μαζεύτηκαν λοιπόν το 1992 στο πνευματικό κέντρο της πόλης και ηχογράφησαν τον πρώτο τους δίσκο, ομώνυμο με την μπάντα ‘’Μικρές Περιπλανήσεις’’. Έκτοτε όλες τους οι δουλειές είναι υπό την παραγωγή του Νίκου Παπάζογλου.
Μικρές Περιπλανήσεις: Ο αυθορμητισμός των τραγουδιών.
Είναι δύο τα κύρια στοιχεία που ξεχωρίζουν σε ολόκληρο το έργο του συγκροτήματος. Το πρώτο είναι οι χαρακτηριστικές μελωδίες τους, που στην πλειονότητά τους βγαίνουν εκστατικά από το ακορντεόν του Χρήστου Γαμβρέλλη. Το δεύτερο στοιχείο είναι οι στίχοι των τραγουδιών, οι απλοί μα με τόσο στόμφο στην έκφραση στίχοι. Ο αυθορμητισμός τους που κρύβει τη χαρμολύπη της νοσταλγίας άλλα και μια υποβόσκουσα ένταση με φοβερή μεταδοτικότητα.
Οι μικρές περιπλανήσεις είναι μια μπάντα, μία κομπανία που αποτελείται από αυθόρμητους, που ζουν και τρέφουν και τρέφονται πνευματικά από την τέχνη τους ανθρώπους. Ταξιδιάρηδες οργανοπαίχτες που έχουν ανάγκη να πουν για τις τάσεις φυγής τους και να τις αναπαράγουν στα αυτιά μας. Η αλήθεια είναι ότι κάποιος μπορεί να τους χαρακτηρίσει γραφικούς για τα λόγια τους, μα αν βγάλει από τον αυτό του τις ασπίδες του κλισέ θα η μπάντα στο σύνολό της θα μείνει μέσα του.
Οι ζωντανές εμφανίσεις
Η τελευταία τους εκτός της Κω εμφάνιση ήταν στην Αθήνα μία εβδομάδα πριν ξεκινήσει η παγκόσμια καραντίνα. Θα ήταν ένα βράδυ με τον Γιώργο Μιχαήλ που δυστυχώς προσωπικά δεν έχω υπάρξει σε ζωντανή εμφάνιση αμφότερων. Ήταν μια από τις πρώτες συναυλίες που ακυρώθηκαν στην πρωτεύουσα λόγω του COVID-19. Στο παρελθόν έχουν υπάρξει σε μεγάλες σκηνές ανά την Ελλάδα και οργανώσεις στα ΜΜΕ σε μεγάλο επίπεδο με σημαντικές συμμετοχές.
Αυτό που μπορεί κάποιος να καταλάβει από το ιστορικό της μπάντας είναι ότι έχει ένα πλούσιο παρελθόν, με μεγάλες ανταποκρίσεις σε κοινό που όμως έμειναν εκεί. Δηλαδή σήμερα σπάνια θα ακουστούν κομμάτια τους είτε ως διασκευές από άλλους καλλιτέχνες ζωντανά, είτε σε ραδιοφωνικό επίπεδο ή σε χώρους εστίασης, κάτι που πραγματικά είναι θλιβερό.
Λόγω τα ματαίωσης της τότε συναυλίας και της ενικής έλλειψης εμφάνισης σε γνωστά μέρη, όπως επίσης και της γενικής πλέον ζωής στο παρασκήνιο της μουσικής σκηνής δεν γνωρίζω αν είναι αρτιμελές το συγκρότημα. Πάντως, τα μέλη της μπάντας ήταν οι Νίκος Αρμπιλιάς, Χρήστος Γαμβρέλλης, Σταυρούλα Παπαηλία, Λεωνίδας Κουλίτσης, Ελένη Κολετζάκη, και Μάνθος Αρμπελιάς.
