Kαλησπέρα, καλησπέρα! Τι μου κάνετε; Ελπίζω να είστε, πραγματικά, υπέροχα. Έχουμε μπει για τα καλά εντός του Μάη και για αυτό, σήμερα, σας έχω κάτι πολύ πολύ ενδιαφέρον. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι από ένα αφιέρωμα; Σας το λέω εγώ. Τίποτα! Ένα αφιέρωμα, πιο συγκεκριμένα, για την ηθοποιό Uma Thurman, που μας έχει χαρίσει ουκ ολίγες αξιόλογες ερμηνείες και την έχουμε συνδέσει με ρόλους, χαρακτήρες και ιστορίες, χρονολογούμενες από τα τέλη της δεκαετίας του’90, μέχρι και αρκετά κοντά στο σήμερα.
«Pulp Fiction» (1994)
H συγκεκριμένη λίστα, πιστέψτε με, δε θα μπορούσε να ξεκινήσει αλλιώς, όσο mainstream και αν σας ακούγετε. Το «pulp fiction», εν έτει 1994, μας φέρνει αντιμέτωπους με μία, θετικώς φορτισμένη, πρώτη εντύπωση και, αναμφίβολα, η ίδια θέτει τον πήχη ψηλά για μία πολλά υποσχόμενη μετέπειτα πορεία. Σε ένα αριστούργημα-θρύλο του Tarantino, πρωταγωνιστεί πλάι στους Travolta και Jackson, καταφέρνοντας να αφήσει το στίγμα της. Όσο για την υπόθεση, γνωστή σε όλους, ελπίζω, για το δικό σας καλό!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
«Les Miserables» (1998)
Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1998, την συναντούμε, ή καλύτερα, εκείνη ανανεώνει το ραντεβού της μαζί μας στους «Άθλιους», μία κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Viktor Hugo. Ο απώτερος σκοπός είναι διπλός. Όχι μόνον να απογυμνωθεί το έργο από την επική διάστασή του, αλλά και να ανάγεται σε ένα δράμα δωματίου τεσσάρων κεντρικών χαρακτήρων, εκ των οποίων τον έναν ενσαρκώνει μοναδικά η εξίσου μοναδική, Thurman. Προσωπικά, η συγκεκριμένη εκδοχή, αισθητικά μου ταιριάζει καλύτερα από ο,τι εκείνη του 2012. Αλλά, οι απόψεις, σαφώς, διίστανται!
Διλογία: «Κill Bill 1, 2» (2003, 2004)
Δε ξέρω για εσάς, αλλά εγώ, στο άκουσμα και μόνο του τίτλου «Κill Bill», έχω ήδη φέρει το πρόσωπο, τη μορφή, τη φιγούρα της Thurman. Mία, ακόμη, ταινία του Tarantino στην οποία και πάλι έχει πρωταρχικό ρόλο, ενώ η επιτυχία του διδύμου αυτού, είναι, πλέον, αδιαμφισβήτη. Μία από τις ξεχωριστές ερμηνείες της καριέρας της, με έναν φαινομενικά εύκολο, αλλά έντονα μπερδεμένο, με το εγώ του, χαρακτήρα. Η εκδικητικότητα και δυναμική έρχονται σε σύγκρουση με την στροφή και μητρότητα, με έναν υπέροχα δομημένο τρόπο και μία αξέχαστη κινηματογραφική εμφάνιση!
«Burnt» (2015)
Για το τέλος, σας έχω κρατήσει μία ταινία, που αν και με μία πρώτη ματιά θα έλεγε κανείς πως δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, στην πραγματικότητα ήταν έξυπνη και, σίγουρα, όχι συνηθισμένη. Το γενικότερο cast της πολύ αξιόλογο, με έναν Cooper, στο ρόλο του chef, να βάζει και εμάς, τους απλούς θεατές στον επαγγελματικό, αυτό, χώρο και μία Thurman, κάπως πιο υποτονική από τα προηγούμενα αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της διαφορετικότητας της δημιουργίας αυτής. Από τις πιο πρόσφατες ενέργειές της, υπόσχεση ότι θα επανέλθει δριμύτερη, να απογειώσει ό,τι τόσα χρόνια, μόνη της, με το ταλέντο της, έχει κατορθώσει!
Aυτά, από εμένα και το άρθρο αυτής της εβδομάδας. Η Uma Thurman, μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, έχει, ακόμη, πολλά να δώσει και θα το αποδείξει έπρακτα, εν καιρώ. Είμαι σίγουρη! Εσείς, το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να την αναζητήσετε περαιτέρω, για να γίνει και η δική σας αγαπημένη. Μέχρι το επόμενο, σας φιλώ!
