Το LA 92 είναι σίγουρα ένα από εκείνα τα ντοκιμαντέρ του Netflix που ο αλγόριθμός του δεν θα στο εμφανίσει πρώτο και καλύτερο. Και αυτό δεν θα το έλεγες περίεργο. Δεν ζούμε στην Αμερική, αμφιβάλλω αν έχεις ακούσει (για) τον Rodney King, και μιλάει για τις αναταράξεις που έλαβαν χώρα το -όχι και τόσο μακρινό- 1992 στην πόλη του Λος Άντζελες. Παρόλα αυτά, ψάχνοντας για άλλη ταινία, βρήκαμε τυχαία αυτό το ντοκιμαντέρ του National Geographic. Μήπως είναι ευκαιρία να το βρεις κι εσύ;
Τι λέει η ιστορία
Ο Rodney King (1965 – 2012) ήταν ένας Αφροαμερικανός οικοδόμος που αποτέλεσε σύμβολο του αγώνα εναντίων των φυλετικών διακρίσεων (περισσότερα εδώ). Στις 03/03/1991 εμπλέκεται σε κυνηγητό με 4 αστυνομικούς οι οποίοι τον τον συλλαμβάνουν και τον χτυπάνε με τα κλομπ τους. Τη σκηνή την βιντεοσκόπησε ένας περαστικός, και το βίντεο έφτασε στα χέρια των καναλιών. Ένα χρόνο μετά, η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Οι 4 αστυνομικοί κατηγορήθηκαν (και) για χρήση φονικού όπλου και υπερβολική χρήση βίας, ενώ στις 29/04/1992 αθωώθηκαν.
Όπως φαίνεται και στο LA 92, το βίντεο έλαβε μεγάλη έκταση και προκάλεσε την οργή των Αφροαμερικανών με αποτέλεσμα να εξεγερθούν. Στην πόλη έβλεπες εκατοντάδες φωτιές και τραυματίες, ενώ δεν έλειψαν και οι νεκροί. Την 01/05/1992, με εντολές του George Bush, στρατιώτες και ειδικά εκπαιδευμένα σώματα κατέστειλαν την εξέγερση. Μέσα σε 3 ημέρες σκοτώθηκαν περισσότεροι από 50 άνθρωποι, τραυματίστηκαν περίπου 2000 ενώ οι συλλήψεις έφτασαν τις 7000. Όσον αφορά τις ζημιές, αυτές άγγιξαν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια μιας και -μεταξύ άλλων- κάηκαν περίπου 3000 κτίρια. Τελικά, οι αστυνομικοί αντιμετώπισαν κατηγορίες που σχετίζονται με την καταπάτηση συνταγματικών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα οι 2 απ’ αυτούς να κριθούν ένοχοι και οι υπόλοιποι να αθωωθούν.
Τι μας άφησε η ταινία
Το LA 92, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά αρχειακό υλικό, καταφέρνει να αποδώσει την εκρηκτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο Λος Άντζελες εκείνες τις μέρες. Το ντοκιμαντέρ των TJ Martin και Daniel Lindsay αρχίζει και τελειώνει με την εξέγερση του 1965 που προκλήθηκε εξαιτίας του Αφροαμερικανού Marquette Frye στην ίδια πόλη. Έτσι, οι σκηνοθέτες κάνουν παραλληλισμούς με εκείνα τα γεγονότα, δείχνοντας ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλωστε, όσο θα υπάρχει αυτό το σύστημα που βασίζεται στις φυλετικές διακρίσεις και τον ρατσισμό, ενώ παράλληλα προωθεί την βία απέναντι στους αδύναμους, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τέτοιες καταστάσεις. Και αν αναλογιστούμε και τις ρατσιστικές επιθέσεις εδώ στην Ελλάδα, η ερώτηση “Γιατί να δω αυτό το ντοκιμαντέρ;” βρίσκει την απάντησή της.
Βέβαια, το LA 92 έχει τις αδυναμίες του. Είναι κάπως φλατ και δεν αναδεικνύει όπως θα έπρεπε το γεγονός ότι ο ρατσισμός και η βία είναι εγγενή χαρακτηριστικά αυτού του συστήματος. Ίσως δρα πιο πολύ συμπληρωματικά στο -επίσης ντοκιμαντέρ- O. J.: Made in America. Όμως, αξίζει την προσοχή σου, μιας και θα σε κάνει να ψάξεις περισσότερο τι έγινε πριν από 28 χρόνια σε μια πόλη που μόνο άγνωστη δεν τη λες. Και να ασχοληθείς με το θέμα “φυλετικές διακρίσεις/ρατσισμός”. Και σίγουρα θα σε κάνει να εξοργιστείς και να αναρωτηθείς, όπως αναρωτήθηκε και ο Rodney King πριν κάποια χρόνια: “Γίνεται να τα πάμε όλοι καλά”;
