Bad Education: Ένα οικονομικό σκάνδαλο

Το Bad Education είναι από εκείνες τις ταινίες που ουσιαστικά αποτελούν έναν κεραυνό εν αιθρία. Τις ταινίες που κανείς δεν περιμένει, ούτε αναζητά, αλλά μόλις προβληθούν είναι από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις για όλους.

Το ίδιο συνέβη και σε μένα. Ενώ πριν δυο εβδομάδες δεν ήξερα καν για την κυκλοφορία αυτής της ταινίας, την έμαθα μέσα από τις διθυραμβικές κριτικές περιοδικών, κριτικών κινηματογράφου και reviewers. Έτσι αποφάσισα να δω το Bad Education, χωρίς να ξέρω την πλοκή του, ούτε την αληθινή ιστορία που διηγείται.

Και ομολογώ ότι με εξέπληξε θετικά…

Bad Education, όνομα και πράγμα

To Bad Education στην ουσία του είναι ένα πολιτικό, αλλά και οικονομικό δράμα/βιογραφία. Η ταινία αυτή “τοποθετείται” στο 2002, στο Long Island, των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πιο συγκεκριμένα η πλοκή εκτυλίσσεται στο σχολείο Roslyn, όπου ο πρωταγωνιστής Frank Tassone (Jackman), είναι ο γενικός επόπτης του σχολείου αυτού. Η δουλειά του είναι η οικονομική διαχείριση και επίβλεψη του σχολικού ταμείου , οι δημόσιες σχέσεις, αλλά και η οικονομική ενίσχυση του ιδρύματος.

Αρχικά, βλέπουμε ότι ο Frank είναι όχι μόνο καλός στην δουλειά του, αλλά σχεδόν τέλειος σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Είναι εξαιρετικός επαγγελματίας, αγαπητός σε όλους τους συναδέλφους του και στον σύλλογο κηδεμόνων. Είναι ευχάριστος, χαμογελαστός και εκπέμπει αυτό που θα λέγαμε “θετική ενέργεια στον χώρο”. Πρακτικά τίποτα δεν φαίνεται λάθος σχετικά με τον Frank…

Μέχρι την στιγμή που ένας τυπικός οικονομικός έλεγχος θα διεξαχθεί από μια ερασιτέχνισσα μαθήτρια δημοσιογράφο του Λυκείου. Τότε οι υπόλοιποι συνεργάτες του Frank, αλλά και εμείς ως θεατές, διαπιστώνουμε την τεράστια οικονομική απάτη εκ μέρους του Frank και της βοηθού του, Pam Gluckin (Janney).

Το σκάνδαλο

Το Bad Education, θα έλεγα ότι ακολουθεί τις τροπές μια δραματικής ταινίας, σε συνδυασμό με μια δημοσιογραφική ταινία. Παρακολουθούμε ως κοινό, τη ζωή του Frank, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στην τοπική κοινότητα, αλλά και τον ιδιωτικό του βίο. Αναφορικά με το δεύτερο, βλέπουμε ότι -χωρίς spoilers- τα μυστικά που κρατάει ο πρωταγωνιστής δεν έρχονται σε αντιδιαστολή με το σκάνδαλο, το οποίο πρόκειται να αποκαλυφθεί. Υπό αυτή την έννοια η ταινία μας οδηγεί προς την τρίτη πράξη της, με πολύ έξυπνο τρόπο. Σταδιακά αποδομεί την “τέλεια εικόνα” του Frank.

Όσον αφορά το ίδιο το σκάνδαλο, το Bad Education έχει όπως προείπα τις τεχνοτροπίες μια δημοσιογραφικής ταινίας. Ο Cory Finley επιλέγει να μας “οδηγήσει” στην αποκάλυψη της οικονομικής απάτης, χωρίς καν να εστιάζει στον χαρακτήρα του Frank. Αυτή είναι ακόμη μια πολύ έξυπνη κίνηση εκ μέρους του σκηνοθέτη, καθώς διαλέγει να “κρύψει” ακόμη και από εμάς τους θεατές, την αποκάλυψη του Frank, αναφορικά με την απάτη.

Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα σχετικά με την κεντρική φιγούρα της ταινίας, επειδή ο Finley μας έχει δώσει μια “ματιά” στην ζωή του. Στην πραγματικότητα όμως, μέχρι το τέλος σχεδόν, δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο πρόσωπο του Frank Tassone και την παρακράτηση χρημάτων του ιδρύματος Roslyn.

Το Bad Education θα έλεγα ότι μου θύμισε αρκετά, τη ταινία Spotlight, όπου εμείς, όπως και οι πρωταγωνιστές, οδηγούμαστε στην αλήθεια βήμα-βήμα. Το ένα γεγονός οδηγεί στο άλλο, μετά υπάρχει η σύνδεση και ούτω καθεξής. Αρχικά, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάποιο λάθος στην δημοσιονομική διαχείριση του σχολείου, μέσω της μαθήτριας -δημοσιογράφου Rachel (Geraldine Viswanathan). Μετά ο φακός στρέφεται στην βοηθό του Frank, και μετά επέρχεται η σύνδεση.

Hugh Jackman και Frank Tassone

Το στοιχείο που ξεχωρίζει στο Bad Education με διαφορά, είναι η ερμηνεία του Hugh Jackman ως Frank Tassone. Ο Jackman κατάφερε σε αυτό το φιλμ, να προσφέρει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, μαζί με αυτή ως Keller Dover στο Prisoners. Ο ηθοποιός σχεδόν “χάθηκε” κάτω από τον μανδύα του ρόλου του, ως Frank, παρουσιάζοντας στην φακό στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, αλλά κυρίως υποβόσκοντα θυμού και άγχους.

Στην ερμηνεία αυτή του Hugh Jackman, παρακολουθούμε ένα άτομο, το οποίο στην πραγματικότητα είναι δυο διαφορετικές προσωπικότητες. Είναι ο Frank που όλοι αγαπάνε, αλλά και ο Frank που κανείς δεν θα ήθελε να ξέρει.

Στην τελευταία σεκάνς της ταινίας, όπου ο Frank έχει φτάσει στα όρια της παράνοιας και της απόγνωσης, πραγματικά ο Jackman “ξετυλίγει” το μεγαλείο της υποκριτικής του και αποδεικνύει ότι είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του.

Αξίζει να δείτε το Bad Education

Το Bad Education, όπως προανέφερα είναι από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις αυτής της κινηματογραφικής χρονιάς. Είναι μια ταινία με suspense, μυστήριο, πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία και ίσως την καλύτερη ερμηνεία της χρονιάς, έως τώρα.

Αν και δεν είναι η ταινία που θα προσφέρει τις συγκινήσεις μιας αστυνομικής ταινίας, ή ακόμη και μιας υπερηρωικής ταινίας, ωστόσο έχει κάτι για να προσφέρει σε όλους τους κινηματογραφόφιλους.

Μην τη χάσετε!