Γερμανικές εκλογές και η επόμενη μέρα σε σχέση με την Ελλάδα

γερμανικές εκλογέςΤη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα των γερμανικών ομοσπονδιακών εκλογών, καθώς και τις πρώτες εκτιμήσεις για τη σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης: Πρώτο κόμμα λοιπόν ο χριστιανοδημοκρατικός συνασπισμός CDU/CSU με 38,7%, δεύτερο κόμμα οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD με 20,6% -μέχρι τώρα το χαμηλότερο ποσοστό του SPD από τις εκλογές του Ioύλη του 1932 (!) στις οποίες είχε πάρει το ίδιο ποσοστό-, Τρίτο κόμμα το ακροδεξιό ξενοφοβικό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» [ΑfD] με 13%,  τέταρτοι οι φιλελεύθεροι του FDP με 10.6%, και ακολουθούν το κόμμα της Αριστεράς [Die Linke] με 9.1%,και οι Πράσινοι [Bündnis 90/Die Grünen] με 8.9%.

Όλα δείχνουν ότι θα οδηγηθούμε στον κυβερνητικό συνασπισμό «Τζαμάικα», μία κυβέρνηση συνασπισμού CDU/CSU-FDP-Bündnis 90/Die Grünen (ονομάζεται «Τζαμάικα» διότι το χρώμα των κομμάτων είναι αντίστοιχα μαύρο, κίτρινο, πράσινο, έχει τα ίδια δηλαδή χρώματα με τη τζαμαϊκανή σημαία), διότι ο επικεφαλής του SPD Martin Schulz δήλωσε ανοιχτά πως το κόμμα του θα βρίσκεται στην αντιπολίτευση και δε θα συνεχίσει την έως τώρα τακτική του εταίρου σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό CDU/CSU-SPD.

Κοιτώντας τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία, βλέπουμε να βγαίνουν στην επιφάνεια δύο ζητήματα. To πρώτο είναι η επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς, που μετά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, «χτύπησε» και στη Γερμανία, και το δεύτερο είναι η στάση της νέας κυβέρνησης απέναντι στη χώρα μας σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για το χρέος και τα μνημόνια.

Θα χαρακτηρίσω όλο αυτό το «ακροδεξιό ανοδικό φαινόμενο» στη Γερμανία και στην Ευρώπη ολόκληρη με μία λέξη: Bαϊμάρη, διότι η άνοδος ενός ξενοφοβικού μορφώματος -όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη- ενώ η ήπειρος διέρχεται μέσα από μία ακραία οικονομική και κοινωνική κρίση, θυμίζει έντονα ημέρες της δεκαετίας του 1930. Η ατμόσφαιρα θυμίζει σκοταδισμό και πάνω από το κτήριο του Ράιχσταγκ πλανάται ένα «μαύρο κοράκι» που ΄χε χρόνια να φανεί… Μη βιαστείτε να με πείτε υπερβολικό πριν δείτε τις πρόσφατες δηλώσεις του επικεφαλής του AfD Alexander Gauland, o oποίος χαρακτηριστικά είπε «έχουμε το δικαίωμα να είμαστε κι εμείς υπερήφανοι για τα επιτεύγματα των Γερμανών στρατιωτών σε δύο παγκόσμιους πολέμους». Ποια επιτεύγματα; Τις δολοφονίες αμάχων, τους αφανισμούς ολόκληρων χωριών; Εάν η δήλωση αυτή δε παραπέμπει σε μαύρες εποχές γα την ανθρώπινη ιστορία τότε τι;

Διαβάστε επίσης  Athens Pride: Μια γιορτή για τον άνθρωπο
Advertisements
Ad 14

Σε σχέση με την πολιτική του γερμανικού κράτους απέναντι στην Ελλάδα βέβαια, δεν πρέπει να περιμένουμε Καμία Απολύτως διαφορά. Η πολιτική της Γερμανίας ήταν, είναι, και θα είναι η ίδια, ίσως και ακόμη σκληρότερη εάν παρατηρήσουμε την ατζέντα του FDP, η οποία είναι υπέρ της αποπομπής της χώρας από την Ευρωζώνη με «γερμανικούς όρους».

Για τον άλλο ενδεχόμενο κυβερνητικό εταίρο του CDU/CSU, τους Πράσινους δηλαδή, τα λόγια είναι περιττά. Ευκαιριακοί εταίροι, είτε της κεντροαριστεράς (βλέπε κυβέρνηση Gerhard Schröder την περίοδο 1998-2005), είτε της κεντροδεξιάς (βλέπε την κυβέρνηση στο γερμανικό κρατίδιο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν). Κλασσικοί «ανεμόμυλοι» και καιροσκόποι, οι οποίοι θα ακολουθήσουν πιστά τις πολιτικές του CDU/CSU.

Έτσι λοιπόν, ακόμα και σε μία ενδεχόμενη αντικατάσταση του Wolfgang Schäuble στο Υπουργείο Οικονομικών, η στάση απέναντι στην Ελλάδα θα παραμείνει εξίσου σκληρή. Γι’ αυτό ας μην τρέφουν φρούδες ελπίδες οι κύριοι του «φιλοευρωπαϊκού τόξου». Το θέμα δεν είναι ο Schäuble ή το κόμμα που κυβερνά το γερμανικό κράτος, αλλά η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άγριου νεοφιλελευθερισμού που διέπει αυτήν και τις «αξίες» της. Με λίγα λόγια, όλα θα συνεχίσουν στο ίδιο «γερμανοκεντρικό» μοντέλο της Ευρωζώνης. Για να το πω και λαϊκά, μέσα από μία παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός, κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»!

Το μεγάλο δίδαγμα των γερμανικών εκλογών είναι ένα: η επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς. Eίναι το φαινόμενο που πρέπει να μας κάνει προσεκτικότερους ως πολίτες της ευρωπαϊκής ηπείρου, για να μην ξυπνήσουμε κανένα πρωί και δούμε το ημερολόγιό μας να γράφει όχι 2017 ή 2018, αλλά 1η του Σεπτέμβρη του 1939. Το λέω αυτό γιατί οι ισορροπίες στην Ευρώπη είναι πλέον λεπτές και η κατάσταση στον κόσμο τεταμένη. Δεν θέλει και πολύ, από τις απερισκεψίες μερικών, η ευρωπαϊκή ήπειρος, μα και ο κόσμος ολόκληρος, να συρθούν σε έναν νέο καταστροφικό πόλεμο, με ανυπολόγιστες για τον ανθρώπινο παράγοντα συνέπειες.

Διαβάστε επίσης  Η.Π.Α : Απαγόρευση εισόδου στον πρώην βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργο Μαυρίκο

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Φούστα πάνω από παντελόνι: Ένα αμφιλεγόμενο trend

Η επιστροφή του trend!Από το τότε στο τώραΜε τις ρίζες
Παλάτι Αιγών Διεθνής κριτική

Καταδίκη για το Παλάτι Αιγών: Διεθνής Κριτική στην Ελλάδα

Διεθνής Κριτική: Αμφισβητούνται οι Αποκαταστατικές Εργασίες στο Παλάτι των Αιγών/Βεργίνας