

Καλησπέρα και καλή βραδιά! Αυτό το άρθρο απευθύνεται στους λάτρεις του βιβλίου που με κάθε ευκαιρία στήνονται μπροστά σε μια βιβλιοθήκη και ψάχνουν το κατάλληλο βιβλίο για να το δωρίσουν σε κάποιο φίλο/συγγενή/συνάδελφο για τα γενέθλια/γιορτή/επέτειο τους. Όπου γιορτή και χαρά, το μόνο εύκολο για έναν βιβλιόφιλο είναι να βρει ένα βιβλίο, να το τυλίξει και να το κάνει δώρο σε κάποιον. Τι γίνεται, όμως, αν αυτός ο κάποιος δεν διαβάζει βιβλία είτε γιατί δεν έχει χρόνο, είτε γιατί δεν θέλει να αφιερώσει το χρόνο του σε ένα βιβλίο; Το MaxMag κι εγώ για άλλη μια φορά έχουμε τη λύση!
Δέκα φρέσκες προτάσεις βιβλίων για το φίλο σου που δεν διαβάζει!
Η Γιορτή της Ασημαντότητας, του Μίλαν Κούντερα
Περιγραφή
Να φωτίζεις τα σοβαρότερα προβλήματα και ταυτόχρονα να μη γράφεις ούτε μία σοβαρή φράση, να γοητεύεσαι από την πραγματικότητα του σημερινού κόσμου και ταυτόχρονα να αποφεύγεις κάθε ρεαλισμό, αυτό είναι η “Γιορτή της ασημαντότητας”. Όποιος γνωρίζει τα προηγούμενα βιβλία του Κούντερα ξέρει ότι δεν είναι διόλου απροσδόκητη η συνήθειά του να ενσωματώνει σ’ ένα μυθιστόρημα ένα “ασόβαρο” κομμάτι. Σε αρκετά κεφάλαια της “Αθανασίας” ο Γκαίτε με τον Χέμινγουέι περπατούν μαζί, φλυαρούν και διασκεδάζουν. Και στη “Βραδύτητα” η Βέρα, η γυναίκα του συγγραφέα, λέει στον άντρα της: “Συχνά μου έλεγες πως θες να γράψεις κάποτε ένα μυθιστόρημα όπου καμία λέξη δεν θα είναι σοβαρή… σε προειδοποιώ: φυλάξου: καραδοκούν οι εχθροί σου”. Όμως ο Κούντερα, αντί να φυλαχτεί, πραγματοποιεί επιτέλους στο ακέραιο το παλιό αισθητικό όραμά του, σ’ αυτό το μυθιστόρημα που μπορεί κανείς να το δει και σαν θαυμαστή σύνοψη ολόκληρου του έργου του. Παράξενη σύνοψη. Παράξενος επίλογος. Παράξενο γέλιο, που το εμπνέει η εποχή μας, που είναι κωμική επειδή έχασε κάθε αίσθηση του χιούμορ. Τι άλλο μπορεί να πει κανείς; Τίποτα. Διαβάστε!
Ένα ευχάριστο ανάγνωσμα από το συγγραφέα που τόνισε την Αβάσταχτη Ελαφρότοτητα του Είναι. Μια σημαντική προσθήκη στη βιβλιοθήκη που θα έκανε τον καθένα να την εκτιμήσει.
Τοστ Ζαμπόν ή Pulp, από τον Τσαρλς Μπουκόφσκι
Ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό αφήγημα στο οποίο ο μεγάλος συγγραφέας καταγράφει την παιδική και εφηβική ηλικία του που σημαδεύτηκε από την προκατάληψη των Αμερικανών για τη γερμανική καταγωγή του, την κακοποίησή του από τον πατέρα του, την παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του από μια επώδυνη μορφή ακμής. Ένα άγριο ταξίδι ενηλικίωσης με σταθμούς τις γυναίκες, το αλκοόλ και τα βιβλία στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης στην Αμερική.
Περιγραφή-PULP
Ο Νίκι Μπιλέϊν είναι ένας αλκοολικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με πολλά προβλήματα. Σαν να μην έφταναν οι γκόμενες, το ποτό, η έλλειψη ρευστού και το μανιασμένο του εγώ, οι υποθέσεις που αναλαμβάνει είναι τουλάχιστον σουρεαλιστικές. Καλείται να εντοπίσει τον κλασικό γάλλο συγγραφέα Σελίν, ο οποίος κατά γενική ομολογία είναι νεκρός, καθώς και το Κόκκινο Σπουργίτι, το οποίο μπορεί να υπάρχει μπορεί και όχι.
Σουρεαλιστικό, ευρηματικό, πνευματώδες, μια ωδή στην αστυνομική λογοτεχνία, το Pulp είναι το τελευταίο μυθιστόρημα ενός από τους πλέον απολαυστικούς και επιδραστικούς καλτ συγγραφείς του 20ού αιώνα.
Η λιτή γλώσσα του Μπουκόφσκι και το αιχμηρό χιούμορ του χαρίζει μια ανάλαφρη ανάγνωση υπό την οποία υποβόσκουν βαθιά νοήματα της ζωής. Είναι μια ευχάριστη έκπληξη όταν πρωτοδιαβάζεις τα βιβλία του Μπουκόφσκι, γιατί δεν περιμένεις πως μπορεί ένα βιβλίο να γράφεται κι έτσι.
Δέκα ετών, διαζευγμένη, της Νοζούντ Άλι
Η αληθινή ιστορία μιας μικρής κοπέλας από την Υεμένη που τόλμησε να αψηφήσει τις αυστηρές παραδόσεις της χώρας της, να ζητήσει διαζύγιο και να το κερδίσει. Πρόκειται για μια πρωτοφανή απόφαση στα χρονικά αυτού του κράτους της Μέσης Ανατολής όπου η πλειονότητα των κοριτσιών παντρεύονται προτού συμπληρώσουν την ηλικία των δεκαοχτώ χρόνων. Η Νοζούντ μάζεψε όλες τις δυνάμεις της και από θύμα έγινε ηρωίδα. Σήμερα, διηγείται την ιστορία της με τη βοήθεια της δημοσιογράφου Delphine Minoui για να ενθαρρύνει και άλλες κοπέλες της ηλικίας της να ανατρέψουν τη μοίρα τους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο μαρτυρία για όσα συνέβησαν στην Νοζούντ Άλι. Δεν είναι ένα ελαφρύ ανάγνωσμα, όταν πρόκειται για τη δική της ιστορία, αλλά είναι αληθινή και συμβαίνει. Αν κάποιος θέλει να διαβάσει και να μάθει για μια πραγματική ηρωίδα του κόσμου μας, θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο.
1984, του Τζορτζ Όργουελ
Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός ζοφερού μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία.
Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, το 1984 διαβάστηκε σαν μανιφέστο και θαυμάστηκε σαν προφητεία. Η εφιαλτική του αλήθεια για το κράτος της θανατερής τρομοκρατίας απέχει μόλις ένα βήμα από το να γίνει πραγματικότητα: ήδη ο Μεγάλος Αδελφός μας βλέπει.
Ένα πρωτότυπο κι ανατρεπτικό μυθιστόρημα που παραμένει από τα πιο σημαντικά βιβλία του 20ου αιώνα. Πρόκειται για ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που παρουσιάζει το ανθρώπινο μέλλον δυσοίωνο και είναι διαχρονικό: καταφέρνει να φωτογραφίσει προβλήματα και ανησυχίες της εποχής μας.
Σκέτη Αναρχία, του Γούντι Άλεν
Είτε γράφει για τέχνη, για σεξ, για φαγητό είτε για εγκλήματα («Ο Μπλιαχ είναι αστυνομικός από τότε που μπορεί να θυμηθεί τον εαυτό του. Ο πατέρας του ήταν ένας διαβόητος ληστής τραπεζών και ο μόνος τρόπος να περνάει ο Μπλιαχ λίγο χρόνο μαζί του ήταν να τον συλλαμβάνει.»), το χιούμορ του είναι αμίμητο. Η Σκέτη Αναρχία είναι κλασικός, πρώτης τάξεως Γούντι ‘Αλεν: δηκτικός, αυτοσαρκαζόμενος, έτοιμος για μια έκρηξη νευρωτικής υπερβολής, εφευρετικός και πανέξυπνος. Δεκαοχτώ ξεκαρδιστικά κείμενα, δέκα από τα οποία δημοσιεύτηκαν αρχικά στο New Yorker και οχτώ που κυκλοφορούν για πρώτη φορά.
Εικοσιέξι ιστορίες, ευχάριστη ανάγνωση, κατάλληλο για κάθε είδους αναγνώστη.
Κατάδικος, του Κωνσταντίνου Θεοτόκη
Μέσα σ΄όλο το πεζογραφικό έργο του Θεοτόκη, ο Τουρκόγιαννος (ο Κατάδικος) είναι ένας ξεχωριστός τύπος μιας, σχεδόν εκτός κόσμου, πραγματικότητας. Αν ο τίτλος έχει μια βαθύτερη συμβολική σημασία ( πιστεύουμε πως δεν είναι τυχαία η παράλειψη του άρθρου) η βαριά απαισιοδοξία που διαπνέει όλο το βιβλίο δεν απορρέει από ηθικούς, κοινωνικούς ή άλλους νόμους, αλλά μοιάζει σαν μια μοιραία άνωθεν επιλογή που σφραγίζει άτομα που δεν ανήκουν στην καθημερινότητα και δεν γίνονται κατανοητά στην τρέχουσα αντίληψη. Η βιοθεωρία του Τουρκόγιαννου (αν μπορούμε να μιλάμε για “βιοθεωρία”) εκφράζεται ως η ηθική της πλήρους αυταπάρνησης, της άρνησης κάθε εγκόσμιας χαράς, είναι η απέραντη χωρίς αντίκρισμα καλοσύνη, η θυσία χωρίς ανταπόδοση, η απόλυτη εγκαρτέρηση, η παθητικότητα – στοιχεία που ανακαλούν δίκαια στον Κατάδικο ντοστογιεφσκικές και κυρίως τολστοϊκές αντιλήψεις της “μη αντίστασης”.
Από τα πιο σημαντικά βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας και μια ιστορία άκρως διδακτική. Ένα σημαντικό βιβλίο για την ηθική και την κοινωνική δικαιοσύνη. Λιτή γλώσσα, που, όμως, φέρει βαριά νοήματα.
Το Ελιξίριο της Μακροζωίας , του Ονορέ Ντε Μπαλζάκ
Σ’ αυτή τη “μαύρη” νουβέλα, ο Μπαλζάκ συνδυάζει δύο από τους πιο γνωστούς και δημοφιλείς θρύλους του δυτικο-ευρωπαϊκού φαντασιακού: το ελιξίριο της ζωής και το πρόσωπο του δον Ζουάν, του περιβόητου γυναικοκατακτητή. Ο συγγραφέας δίνει τη δική του εκδοχή, δημιουργώντας ένα έργο πρωτότυπο και διασκεδαστικό μέσα στη μακαβριότητά του.
Ένα μικρό σε σελίδες βιβλίο (σελ.66) που προσφέρει μια ευχάριστη κι απολαυστική ανάγνωση.
Ο Κλεπτομανής Μεταφραστής, του Ντεζό Κοστολάνυϊ
[…]Μιλούσε πολλές γλώσσες και τα αγγλικά του ήταν τόσο καλά, ώστε λένε πως θα έβαζε τα γυαλιά ακόμα και στον πρίγκιπα της Ουαλλίας. Είχε ζήσει τέσσερα χρόνια στο Καίμπριτζ.
Αλλά είχε ένα ολέθριο ελάττωμα. Όχι, δεν έπινε· άρπαζε ό,τι του έπεφτε στα χέρια. Ήταν κλέφτης σαν καρακάξα. Μπορεί να έπαιρνε ένα ρολόι τσέπης, ένα ζευγάρι παντόφλες ή ένα τεράστιο μπουρί σόμπας, δεν είχε καμιά σημασία. Τις περισσότερες φορές δεν ήξερε καν τη χρησιμότητά τους. Η ευχαρίστησή του ήταν απλώς να κάνει αυτό που δεν μπορούσε να μην κάνει: να κλέβει. Εμείς, οι πιο στενοί του φίλοι, πασχίζαμε να τον φέρουμε στα λογικά του. Κάναμε στοργικές εκκλήσεις στα καλά του αισθήματα, τον μαλώναμε, τον φοβερίζαμε. Εκείνος συμφωνούσε. Κάθε φορά υποσχόταν ότι θα πάλευε εναντίον της φύσης του. Αλλά η λογική του βρισκόταν σε μειονεκτική θέση· η φύση του ήταν ισχυρότερη. Αδιάκοπα υποτροπίαζε […]
Ένα ευχάριστο και αβίαστο ανάγνωσμα, μια ιστορία για ξεκούραστη ανάγνωση που διαβάζεται μόλις σε 20 σελίδες.
Το Μοτίβο της Εκλογής των Μικρών Κουτιών, του Σίγκμουντ Φρόυντ
Ξεκινώντας από το θέμα της εκλογής στον “Βασιλιά Λήρ” και στον ” Έμπορο της Βενετίας”, ο Φρόυντ ανατρέχει στους γνωστούς μύθους με τα αντίστοιχα θέματα: στην κρίση του Πάρη με τη θεά του έρωτα, στην Ψυχή στο παραμύθι του Απουλήιου, στη Σταχτοπούτα, στις Ώρες και τις Μοίρες των Αρχαίων, στις Parcae των Λατίνων, στις Normen της βόρειας μυθολογίας, αναζητώντας το κλειδί της ερμηνείας στην εκλογή ανάμεσα στο χρυσάφι, το ασήμι και το μολύβι και στο πώς η ίδια η θεά του θανάτου μπορεί να πάρει τη θέση της θεάς του έρωτα σε μια μετάλλαξη της επιθυμίας.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που φυλλομετράται μόλις σε 32 σελίδες. Τα κείμενα του πατέρα της ψυχανάλυσης είναι ευκολοδιάβαστα και διασκεδαστικά, ένα πολύ όμορφο δώρο και μια πρωτότυπη προσέγγιση από τον Φρόυντ.
Πηγή: Biblionet.gr