Για ακόμη μια φορά οι εκδόσεις Οξύ, εξέπλησσαν ευχάριστα τους αναγνώστες τους χαρίζοντας τους ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία φαντασίας στα ελληνικά. Το πολυβραβευμένο “The Graveyard Book”, ή αλλιώς “Το βιβλίο του Νεκροταφείου” αποτελεί ένα κομψοτέχνημα της εφηβικής -γιατί όχι και της ενήλικης- λογοτεχνίας και είναι εδώ για να προκαλέσει τον απόλυτο τρόμο σε μικρούς και μεγάλους. (Οι εκδόσεις Οξύ το συνηθίζουν αυτό, κάνοντας τις επιλογές τους ακόμη πιο αγαπητές στο κοινό).
Λίγα λόγια…
Ένα βρέφος γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας της ίδιας της οικογένειας του. Ωστόσο, το παιδί γλιτώνει βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα κοντινό νεκροταφείο. Εκεί τα φαντάσματα και οι ψυχές το “αγκαλιάζουν” σαν να είναι ένας από αυτούς. Του δίνουν δικό τους όνομα και το μεγαλώνουν, προστατεύοντας το από την αιχμηρή λεπίδα κάποιου Τζον, που δεν παύει στιγμή να το αναζητά ώστε να ολοκληρώσει το έργο του. Ανάμεσα στους τάφους και στις κατακόμβες των Μαυσωλείων ο Καν Όουενς θα μάθει τα πρώτα του γράμματα και θα πάρει τη βασική παιδεία. Μαθήματα ηθικής και κανόνες συμπεριφοράς από περασμένους αιώνες θα γίνουν η καθημερινότητα του. Μέσα στις καθησυχαστικά κλειδωμένες πύλες του Νεκροταφείου, το αγόρι βρίσκει ένα ασφαλές και άνετο μέρος για να μεγαλώσει. Κανένας όμως δε ξεχνά πως το αγόρι στην πραγματικότητα είναι ζωντανό. Μεταξύ των νεκρών υπάρχουν δάσκαλοι, εργάτες, πλούσιοι πρίγκιπες, φιλόσοφοι, ακόμα και μερικά παιδιά, όπως η φίλη του η Σκάρλετ ή η μικρή μαγισσούλα, απ’ τους οποίους ο Καν κρατά και μαθαίνει κάτι διαφορετικό. Βέβαια, την κύρια επιμέλεια της επιβίωσης του έχει ο Σίλας, μια αυστηρή και μυστήρια προσωπικότητα που δεν ανήκει ούτε στον κόσμο των νεκρών αλλά ούτε και στων ζωντανών. Μικρά και μεγάλα συμβάντα μιας αλλόκοτης και σκοτεινής καθημερινότητας αναγκάζουν τον Καν να έρθει σε επαφή με απόκοσμα πλάσματα και κακούργους του παρελθόντος.
Στην καρδιά του Νεκροταφείου…
Ο δημιουργός του Βιβλίου του Νεκροταφείου, Neil Gaiman, δήλωσε πως εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο έργο του όταν ο γιος του ήταν δύο ετών και κάποια στιγμή έπαιζε με το ποδηλατάκι του σε ένα τοπικό νεκροταφείο. Τόνισε μάλιστα τις έντονες επιρροές που άσκησε από το Βιβλίο της Ζούγκλας του Rudyard Kipling. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πρόκειται για την ίδια σχεδόν ιστορία, μόνο που αντί για ζούγκλα διαδραματίζεται σε ένα Νεκροταφείο. Αντί για άγρια ζώα, το παιδί μεγαλώνουν τα φαντάσματα. Πρωτότυπο και σκοτεινό συνάμα…
“Το βιβλίο του Νεκροταφείου” είναι μια απόκοσμη ιστορία ενηλικίωσης. Βγαλμένη απ’ τα έγκατα της φαντασίας, στέκεται ικανή να διδάξει πως η αγάπη και η οικογενειακή θαλπωρή μπορούν να “φυτρώσουν” παντού, ακόμα και στα πιο δυσπρόσιτα σημεία. Αδιαφορώντας για τις συνθήκες, ο συγγραφέας χτίζει τους χαρακτήρες του, βασικούς και μη, πλούσιους σε ηθικές αξίες και συναισθήματα. Με μικρές νότες χιούμορ, περιπέτειας και χαλάρωσης, δε διστάζει να ισορροπήσει με δεξιοτεχνία μεταξύ ζωής και θανάτου, μακαβριότητας και αισιοδοξίας.
Advertising
Τέλος, ιδιαίτερης προσοχής και σημασίας χρήζει το συνολικό αποτέλεσμα των εκδόσεων Οξύ. Με διάσπαρτες ασπρόμαυρες εικόνες να αγκαλιάζουν το κείμενο, το Βιβλίο του Νεκροταφείου καταφέρνει να μην κουράζει με συνεχές κείμενο, καθιστώντας το τελικά ως ένα στολίδι της μεταφρασμένης λογοτεχνίας του Φανταστικού.
Το Βιβλίο του Νεκροταφείου εκδόθηκε το 2008, στοχεύοντας σε ηλικίες 8 με 11 ετών κατά κύριο λόγο. Η πορεία του, ωστόσο, έδειξε πως πρόκειται για ένα βιβλίο που έχει αγαπηθεί κι από ενήλικες . Κι όχι άδικα αφού κατάφερε να κερδίσει πληθώρα διακρίσεων και βραβεύσεων όπως το Βραβείο Hugo το 2009 και το Βραβείο Locus για την ίδια χρονιά.
Advertising
