«Το εύθραυστο νήμα του έρωτα» είναι μια ποιητική συλλογή, που αποτελείται από σαράντα πέντε σύντομα ποιήματα με κεντρικό άξονα τον έρωτα. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει αυτήν την ποιητική συλλογή από όλες τις υπόλοιπες που μιλούν για την αγάπη και τον έρωτα; Θα έλεγα η ιστορία πίσω από τα ποιήματα. Το βιβλίο είναι ένα μυθιστόρημα, μια συνεχόμενη αφήγηση, με αρχή, μέση και τέλος, δοσμένη με στίχους αντί για προτάσεις. Αυτό ήταν που προσωπικά με κέρδισε από την πρώτη σελίδα και πιστεύω θα κεντρίσει το ενδιαφέρον ακόμα και όσων δεν επιλέγουν συχνά ποίηση.

Ήξερα πως θα μου άρεσε το βιβλίο, έχοντας ήδη γνωρίσει τη γραφή της Μαρίας, η οποία θεωρώ πως έχει βελτιωθεί αισθητά από το πρώτο στο δεύτερο βιβλίο (και το πρώτο μου άρεσε πολύ οπότε καταλαβαίνετε!) Τα ποιήματα με έκαναν να νιώσω εκείνα τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα, με έκαναν να συγκινηθώ και να δακρύσω, να θυμηθώ άσχημους χωρισμούς αλλά και στιγμές απόλυτης ευτυχίας. Είδα όλες τις φάσεις δύο σχέσεων μέσα σε λίγες σελίδες και πραγματικά το καταευχαριστήθηκα.

Παραθέτω τους τίτλους των αγαπημένων μου ποιημάτων, παρ’ ότι πραγματικά τα αγάπησα όλα.

• το γυάλινο καντράν του ρολογιού
• ολάνθιστη
• υφαντό νύχτας
• μελάνι στην πένα
• σαν κόκκινο μπαλόνι
• δέκα φορές (!!!!!!! τοπ απλά)
• μετράμε χρόνια

Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της συγγραφέα και εδώ να προμηθευτείτε το δικό σας αντίτυπο.

Το εύθραυστο νήμα του έρωτα: Παρουσίαση από το οπισθόφυλλο

Η Ευρυδίκη βρέθηκε στο σταυροδρόµι του ανόθευτου έρωτα και της δαµασµένης λογικής. Χωρίς ενδοιασµούς επέλεξε τον εύθραυστο δρόµο µε την καρδιά να καλπάζει σε κάθε βηµατισµό. Μεµιάς ξεκίνησε να γράφει για τη θεριεµένη φλόγα του πόθου, εξαλείφοντας τη λευκότητα του χαρτιού. Όµως δεν κατέθετε τις σκέψεις της όπως πρότινος, τα συναισθήµατά της φορούσαν το ανάλαφρο ένδυµα της ποίησης. Νέες πλουµιστές λέξεις γλιστρούσαν πάνω στο χαρτί για τον έρωτα που γεννιέται, ψυχορραγεί, πεθαίνει και αναγεννιέται.

«Ολάνθιστα τα χείλη σου
φιλούν ένα ένα τα µατόφυλλά µου.
Προσφέρουν χαρές δοσµένες στο πάθος,
να ονειρευτώ κρίνω πως δε θα’ ναι λάθος.
Τα φύλλα της καρδιάς µου
µεµιάς σκιρτούν
άνθη που χορεύουν,
µιλούν, αστράφτουν.
Ολάνθιστος ο εξεγερµένος έρωτάς µου.
Ολάνθιστη εγώ, η πάλαι ποτέ µαραµένη».

Βιογραφικό συγγραφέα

Σαν καθαρόαιµο παιδί του χειµώνα, η Μαρία Αλεξοπούλου γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1985. Προ αρκετών ετών, φοίτησε στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό της Αθήνας, όπου διάλεξε την κατεύθυνση της Ιστορίας, παρόλο που τη γοήτευε η ριψοκίνδυνη καριέρα της Lara Croft. Εργάστηκε ως αρθρογράφος σε site, όπου καταπιάστηκε µε ποικίλα θέµατα όπως ο κινηµατογράφος, η οµορφιά αλλά και µε τουριστικούς προορισµούς. Καθηµερινά αφοσιώνεται στην ενισχυτική διδασκαλία των µαθητών της και σφύζει από περηφάνια όταν ξεχωρίζουν τους κούρους από τις κόρες. Την τελευταία τριετία έχει δηµιουργήσει το blog «One girl, one pen» όπου διατυµπανίζει τα αναγνωστικά ταξίδια της. Aπό τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή κυκλοφορεί και το πρώτο της βιβλίο «Η θλίψη που φωλιάζει µέσα µου» (2020), µία συλλογή σπονδυλωτών διηγηµάτων για να απενοχοποιήσει τη θλίψη και να αφυπνίσει την ελπίδα.