Οι «Επικίνδυνες λέξεις» της Φιλομήλα Λαπατά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ποιο είναι όμως αυτό το βιβλίο;
Η Αμαλία Κορωναίου, γιορτάζει τα εκατοστά γενέθλιά της. Ανακοινώνει πως το αρχοντικό το αφήνει στις δίδυμες εγγονές της, Μυρσίνη και Αταλάντη. Η Μυρσίνη ήταν η ήσυχη κόρη. Η καλή κόρη, που δεν πήγαινε ποτέ εναντίον κανενός. Η Αταλάντη από την άλλη ήταν το «κακό πρόβατο» της οικογένειας, που προκαλούσε προβλήματα, δεν υπέκυπτε σε τίποτα. Δίδυμες μεν, εντελώς διαφορετικές δε. Μέσα από διάφορα περιστατικά, παίρνουν κάποια όμορφα και κάποια άσχημα μαθήματα ζωής.
Η γραφή
Η γραφή της συγγραφέως, αρχικά, με δυσκόλεψε πολύ γιατί, συνήθως, δε διαβάζω βιβλία τα οποία έχουν μεγάλη έλλειψη διαλόγου. Η απουσία διαλόγων κι η εκτενής περιγραφή νόμιζα ως τώρα ότι κουράζει. Επίσης, το ύφος ήταν πομπώδες, κάτι που, αρχικά, μου φαινόταν ανεξήγητο. Όμως, η συγγραφέας πέτυχε σε αυτό, γιατί υποτίθεται ότι η οικογένεια Κορωναίου ήταν μια αριστοκρατική οικογένεια. Επομένως, παρότι στην αρχή δεν μου άρεσε το ύφος, δε θα μπορούσε να λείπει κι αυτό γιατί μπήκαμε στον τρόπο σκέψης όχι μόνο της Μυρσίνης, αλλά και της Αταλάντης και της Αμαλίας.
Εντυπώσεις
Δε γνωρίζω αν η συγγραφέας έχει δίδυμη αδερφή ή εάν έχει μελετήσει το ιδιαίτερο θέμα της σχέσης των δίδυμων. Όμως, επειδή εγώ έχω δίδυμη αδερφή θα αναφέρω τις εντυπώσεις μου δίνοντας λίγο «φώς» στην σχέση. Ταυτίστηκα πολύ με τις δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη. Στην σχέση μου με την αδερφή μου, εγώ είμαι η Αταλάντη και η αδερφή μου η Μυρσίνη. Αναλαμβάνουμε τέτοιους ρόλους γιατί δεν ξέρουμε πως να προσδιοριστούμε στην κοινωνία.
Γνωρίζεις πως το νόμισμα έχει δύο όψεις. Την κορώνα και τα γράμματα. Όλες οι σημασίες είναι διττές. Το καλό και το κακό. Το όμορφο και το άσχημο. Το έξυπνο και το χαζό. Άρα, όταν η μία δίδυμη αδερφή είναι όμορφη ή άλλα πρέπει να είναι χαζή. Όταν η μία είναι καλή η άλλη πρέπει να είναι κακή. Γιατί αλλιώς χάνεται η ισορροπία. Έπρεπε να μεγαλώσουμε για να μάθουμε πως μπορεί ένας άνθρωπος να είναι και καλός και κακός κι ότι είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι, με ξεχωριστές προσωπικότητες κι οι αποφάσεις, οι συνέπειες των πράξεων μας, είναι δικές μας εξ’ ολοκλήρου.
Advertising
Συνοψίζοντας, το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι ένα αριστούργημα. Και εδώ θέλω προσωπικά να ευχαριστήσω την κ Φιλομήλα Λαπατά και τις εκδόσεις Ψυχογιός. Την συγγραφέα για το γεγονός ότι έριξε λίγο «φως» σε αυτήν την τόσο περίπλοκη σχέση. Και τις εκδόσεις Ψυχογιός γιατί έδειξαν εμπιστοσύνη στη συγγραφέα και εξέδωσαν το βιβλίο της. Γιατί τελικά, αυτό το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην αδελφική αγάπη. Και πως 6 τυχαίες (;) λέξεις μπορούν να σε καταστρέψουν.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Οι δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη Κορωναίου διαλέγουν από μικρές τους ρόλους της καλής και της κακής κόρης, αντίστοιχα, και θυσιάζουν στον βωμό του μίσους την αδελφική τους αγάπη. Καθώς μεγαλώνουν, μπλέκονται σε έναν αγώνα αντιπαλότητας, ο οποίος θα τις οδηγήσει σε ακραίες επιλογές ζωής μέχρι να συμφιλιωθούν με τη σημασία των επικίνδυνων λέξεων: οικογένεια εξ’αδιαιρέτου, ζήλια, γάμος, διαζύγιο, φυγή και συγγνώμη.
Ένα μυθιστόρημα ζυμωμένο με πάθος, ήχους, φωνές και λέξεις. Η ιστορία μιας πλούσιας, σύγχρονης, μεγαλοαστικής οικογένειας, όπου το πεπρωμένο χαρίζει τα πάντα, αλλά δεν την προφυλάσσει από τίποτα.»
Η συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε δημόσιες σχέσεις και εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα. Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων την απασχολεί από πολύ παλιά, και αυτός ο προβληματισμός της αποτυπώνεται στα βιβλία της. Ζει στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
Πληροφορίες για τη συγγραφέα εδώ.
Advertising
