Αλφόνσος Λαμαρτίνος: Η περιπετειώδης ζωή ενός Γάλλου ρομαντικού

Η γαλλική ποίηση θεωρείται από πολλούς ένα στολίδι στο χώρο της λογοτεχνίας. Απαριθμεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό σπουδαίων εκπροσόπων, που μεσω του σπουδαίου έργου τους, μας χάρισαν αμέτρητα αριστουργήματα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Αλφόνσος Λαμαρτίνος, ο ρομαντικός ποιητής που έφερε πολλές καινοτομίες στην ποίηση της Γαλλίας.

Γεννημένος στο Μακόν το 1790, ο Λαμαρτίνος ήταν το αγαπημένο παιδί όλης της οικογένειας. Οι γονείς του καθώς και οι πέντε αδερφές του του έτρεφαν ιδιαίτερη αδυναμία παρόλο που αναστάτωνε συχνά όλο το σπίτι με τις σκανταλιές του. Στην πορεία, φοίτησε στο κολλέγιο των Ιησουϊτών του Μπέλλευ, γεγονός που επηρέασε έντονα το μετέπειτα έργο του.

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, επέστρεψε στο πατρικό του σπίτι. Εκεί δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να γράφει μελαγχολικούς στίχους και να τους διαβάζει δυνατά στο δωμάτιο του. Οι γονείς του, ανησυχώντας για αυτόν, αποφάσισαν να τον στείλουν στη Λυών για να σπουδάσει Νομική. Εκείνος ενθουσιάστηκε με αυτή την προοπτική. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, σύχναζε στα φοιτητικά κέντρα της εποχής, όπου και έκανε πολλές γνωριμίες με διάφορους πνευματικούς ανθρώπους και σπαταλούσε τα χρήματα που του έστελνε ο θείος του.

Λίμνη (απόσπασμα)

Πάντα λοιπόν θα τρέχωμε προς άγνωστο ακρογιάλι,
θα καταποντιζώμεθα στου τάφου τη νυχτιά,
χωρίς ποτ’ εν’ απάνεμο μες στην ανεμοζάλη,
ουτ’ ένα καταφύγιο στη βαρυχειμωνιά!

Κύτταξε, λίμνη, κύτταξε! Δεν έκλεισ ένας χρόνος
πόπαιζε με το κύμα σου χαρούμενη, τρελλή,
και τώρα, τώρα ο δύστυχος, κάθομαι, λίμνη, μόνος
στην πέτρα εδ’ οπού πάντοτε μας έβλεπες μαζί.

Καθώς και τώρα εμούγκριζες και τότε αγριεμένη
κ’ εξέσχιζες τα στήθη σου στου βράχου τα πλευρά,
ανήσυχη επαράδερνες στην άκρη θυμωμένη
κ’ εράντιζες τα πόδια της με τον αφρό συχνά.

Έντονα υπήρξαν τα διάφορα ειδύλλια του ποιητή. Το πιο χαρακτηριστικό ήταν αυτό με μία νέα, η οποία ονομαζόταν Ερρικέτα. Μετά την επιστροφή του από τη Λυών εξαιτίας του θείου του, ο οποίος σταμάτησε να του στέλνει χρήματα, γνώρισε την κοπέλα σε κάποιο σαλόνι. Αφού εξομολογήθηκαν ο ένας στον άλλον τον έρωτα του, αποφάσισαν να φύγουν μαζί για το Παρίσι. Ωστόσο αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω σύντομα, καθώς ο Λαμαρτίνος δεν είχε πολλά χρήματα ώστε να συντηρηθούν και οι δύο. Οι γονείς του τότε τον έστειλαν σε κάποια φιλική τους οικογένεια στην Ιταλία, για να χωρίσουν τους δύο αγαπημένους. Η Ερρικέτα παντρεύτηκε κάποια χρόνια αργότερα και ξέχασε τον αγαπημένο της ποιητή…

Όσο αφορά το έργο του, ο Λαμαρτίνος υπήρξε πολυγραφότατος.Το 1820 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Πρώτοι Ρεμβασμοί”. Αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό και απέκτησε μεγάλη δόξα. Το 1829 εξέδωσε τους “Καινούργιους ρεμβασμούς”, τον “Θάνατο του Σωκράτους”, το “Προσκήνυμα του Τσάιλντ Άρνολντ” και τις “Ποιητικές και Θρησκευτικές Αρμονίες”. Κατά τη δεκαετία του 1830 εξέδωσε τον “Ζοσελέν”, την “Πτώση ενός Αγγέλου”, τον “Ραφαήλ”, καθώς και τα δύο μυθιστορήματα του την “Γκρατσιέλλα” και την “Ελβίρα” όπως και μερικά άλλα ιστορικά έργα.
Παρόλο που είχε τιμηθεί ιδιαίτερα κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, τα τελευταία χρόνια του βίου του ήταν πολύ δυστυχισμένα. Ζούσε μέσα στη φτώχεια, ενώ ως εργασία έγραφε έργα κατά παραγγελία, τα οποία δεν είχαν κάποια αξία. Ταλαιπωρημένος από τη ζωή, πέθανε το 1869 στο Παρίσι, μέσα στην αγκαλιά της αγαπημένης του ανιψιάς Βαλεντίνης.

Κράτα το

Κράτα το