Κάθε φορά που προσπαθούμε να αγγίξουμε αυτό που ονειρευτήκαμε, έχουμε και ένα άλλο αποτέλεσμα.
Ο Λούκα Ρονκόνι, ιταλικής καταγωγής, γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου το 1933 στην πόλη Σούσα της Τυνησίας. Υπήρξε εξαίρετος και διακεκριμένος ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης και με τον δικό του μοναδικό τρόπο σημάδεψε το ευρωπαϊκό θέατρο και συνέβαλε καταλυτικά στην ανάδειξη του.
Η κλίση του προς τις τέχνες τον ώθησε να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Ρώμης, από όπου και αποφοίτησε το 1953. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την υποκριτική και επαγγελματικά, αλλά αποστασιοποιήθηκε καθώς όπως δήλωσε ο ίδιος αργότερα, απλώς δεν τον ικανοποιούσε η ηθοποιία.
Το ταλέντο του ως θεατρικός σκηνοθέτης δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Το 1963 σκηνοθέτησε για πρώτη φορά και συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα, όπως αυτά των ηθοποιών Κοράντο Πάνι και Τζιάν Μαρία Βολοντέ. Το έργο που τον εκτόξευσε στην κορυφή της επιτυχίας ήταν το ιταλικό επικό ποίημα Ορλάντο μαινόμενος (Orlando Furioso) του Αριόστο Λουδοβίκου, το οποίο σκηνοθέτησε το 1969.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, συνεργάστηκε με μεγάλες σκηνές και Φεστιβάλ στην Ευρώπη: Μπουργκτεάτερ, Σκάλα του Μιλάνου, Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, Πίκολο Τεάτρο, κ.α.
Χώρες όπως η Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία επιδίωξαν την σκηνοθετική του παρουσία στις θεατρικές τους σκηνές. Από την λίστα αυτή των χωρών δε θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα, όπου, το 1985, σκηνοθέτησε τον Πλούτο του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο, στα πλαίσια της εκδήλωσης Αθήνα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα.
Αργότερα, το 1998 το όνομα του συνδέθηκε με το Πίκολο Τεάτρο, του οποίου, μάλιστα, υπήρξε και διευθυντής για ένα χρονικό διάστημα. Το ίδιο έτος, στην Ελλάδα πάλι, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσίασε το έργο Επιστροφή του Οδυσσέα στην Πατρίδα, του Κλαούντιο Μοντεβέρντι καθώς και το 2004 τις Βάκχες του Ευριπίδη στην Επίδαυρο.
Όταν το 2015 σκηνοθέτησε το έργο Η Τριλογία Λίμαν που ανέβηκε στο στη σκηνή του Πίκολο Τεάτρο, κανείς δε φανταζόταν πως αυτή θα ήταν η τελευταία του πινελιά στη διαμόρφωση, εν μέρει, του θεάτρου όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Ο Λούκα Ρονκόνι απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου το 2015.
Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, ο θάνατος σε απασχολεί όταν αφήνεις κάποιον πίσω σου. Εγώ δεν αφήνω τίποτε… Δεν έχω για να αφήσω.
Μοναχικός, όπως φαίνεται από τα λεγόμενα του και λύκος γιατί με δυναμισμό και οξυδέρκεια χάραξε το θέατρο και το εμπλούτισε ανά τα χρόνια.
