Τόπος δράσης: Ένα σπίτι
Χρόνος δράσης: 20ος αιώνας
Πρόσωπα: Ο Ένα, η Δύο, η Τρία, ο Τέσσερα, η Πέντε, ο Έξι, ο Εφτά

Παραμονή Πρωτοχρονιάς…
Μια παρέα μαζεμένη σε ένα σπίτι…
Θα παίξει ένα παιχνίδι…
Ένα παράξενο παιχνίδι…
Ένα παιχνίδι με χαρτιά…
Με σημαδεμένα χαρτιά…

Υπάρχουν κάποια πράγματα πέρα από κάθε λογική που οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν ακόμα και σήμερα. Κάποιοι από πεποίθηση, άλλοι από φόβο αλλά οι περισσότεροι από ένα συλλογικό ασυνείδητο που είναι χαραγμένο στο DNA τους. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που έζησε στις αρχές του 20ου αιώνα με κάποιον που ζει σήμερα. Ποιες μνήμες, ποιες ιστορίες τον ακολουθούν; Ποιες παραδόσεις τον καθορίζουν; πιστεύει σε αυτές ή όχι;

Ο μύθος και η παράδοση πολλές φορές γίνονται βίωμα, μια συνήθεια που ακολουθείται πιστά χωρίς κανείς να σκέφτεται από πού προέρχεται, ένα στοιχειό που μας κυνηγάει – και κάποιες φορές το κυνηγάμε – και καθορίζει συμπεριφορές ή και ολόκληρες ζωές. Ένας άνθρωπος πριν φτάσει να γίνει άτομο, είναι συλλογικότητα, είναι μνήμη· η μνήμη του λαού του, η μνήμη των προγόνων του, οι μύθοι, οι παραδόσεις και τα στοιχειά που κουβαλάει.

Επτά νέοι ηθοποιοί, με όχημα την ελληνική παράδοση και την ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα, γίνονται αφηγητές-επισκέπτες επί σκηνής σε μια προσπάθεια να συσχετίσουν, πιθανώς να ταυτιστούν και τελικά να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που τους στοιχειώνει σήμερα.

Το Κείμενο:
Με εργαλείο μια έρευνα που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2015 και βασίστηκε σε Έλληνες ποιητές και πεζογράφους, καταγεγραμμένες μαρτυρίες και την προφορική παράδοση – όπως αυτή σώζεται μέσα από το δημοτικό τραγούδι αλλά και τις ιστορίες που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και αποτυπώθηκαν μέσω συνεντεύξεων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας – δημιουργήθηκε το κείμενο της παράστασης. (devised theatre) Σκοπός ήταν να αναδειχθούν τα στοιχεία εκείνα που μπορεί να μας ενώνουν σε μια κοινή ρίζα πέρα από το χώρο και το χρόνο.