Survivor & Masterchef: η αποχώρηση των villains

Τι μας έδειξαν η αποχώρηση της Άννας-Μαρίας Βέλλη από το Survivor και η αποχώρηση της Μαρίνας από το Masterchef; Γιατί χαρήκαμε ως τηλεθεατές και γιατί πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι;

Μέσα σε μία μόλις εβδομάδα το κοινό των Survivor και Masterchef έγινε πολύ χαρούμενο. Και μιας και οι χαρές που μας έχουν απομείνει δεν είναι πολλές, η ευχαρίστηση που νιώσαμε ως τηλεθεατές παρα-ήταν μεγάλη! Οριακά δεν βγήκαμε να πανηγυρίσουμε στην Ομόνοια θα έλεγα!

Πρώτα, είχαμε την αποχώρηση της Άννας-Μαρίας Βέλλη που έγινε μία ανάσα πριν την ένωση των δύο ομάδων στο Survivor. Τρεις μέρες μετά ακολούθησε και η αποχώρηση της Μαρίνας Ντεμολλάι από το Masterchef. Οι villains των δύο παιχνιδιών, οι κακοί χαρακτήρες των προγραμμάτων έγιναν πλέον παρελθόν. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Η Άννα-Μαρία στο Survivor και η αποχώρησή της

Η Άννα-Μαρία Βέλλη αναδείχθηκε σε μία ιδιαιτέρως αντιπαθή παίκτρια μέσα στο Survivor. Αντιπαθής σε συμπαίκτες και κοινό, αλλά βούτυρο στο ψωμί της παραγωγής. Με τη βοήθεια του στρατηγικά καλύτερου παίκτη στην ιστορία του ριάλιτι, του Τζέιμς, η Άννα-Μαρία ανέπτυξε τη δική της τακτική. Έβαζε διαρκώς φιτιλιές για διαμάχες, στήριζε ίντριγκες και διαστρέβλωνε την πραγματικότητα με τα λεγόμενά της. Με λογικοφανή επιχειρήματα, εξάρσεις ηθικολογίας και κάτι δάκρυα στη μέση (που δε λέω μπορεί λόγω πίεσης να ήταν αληθινά), δημιουργούσε μεγάλο χάσμα μέσα στην ομάδα. Είχε χαμηλές αγωνιστικές επιδόσεις αλλά μεγάλο πείσμα και επιβίωνε χάρη στην κλίκα της. Το κοινό είχε αγανακτήσει. Για αυτό και τη στιγμή που τέθηκε υποψήφια προς αποχώρηση δεν της χαρίστηκε. Tο Twitter δε, μίλησε για “κάρμα” και όχι μόνο.

Φυσικά και δεν ήταν η μόνη “κακιά” του Survivor. Ούτε του φετινού ούτε των προηγούμενων. Ήταν όμως αυτή που περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη, συσπείρωσε φέτος κοινό και συμπαίκτες απέναντί της. Εξ’ ου και η χαρά με την αποχώρησή της!

Η Μαρίνα στο Masterchef και η αποχώρησή της

Η αντίστοιχη villain του φετινού Masterchef είναι επίσης γυναίκα. Και φυσικά δεν είναι άλλη από την Μαρίνα. Η αλήθεια είναι πως και εδώ υπήρχαν και άλλοι διεκδικητές του τίτλου. Όμως το κοινό φαίνεται να καταστάλαξε γρήγορα σε αυτήν.

Η Μαρίνα χρίστηκε η “κακία” του Masterchef κυρίως λόγω των δηλώσεων που έκανε στις συνεντεύξεις της. Η ίδια ήταν μεν καλή μαγείρισσα, αλλά κατέκρινε κάθε κίνηση των συμπαικτών της με υπεροπτικό ύφος. Με κάθε ευκαιρία τούς ειρωνευόταν και τους χαρακτήριζε τοξικούς και ανάξιους να βρίσκονται στο παιχνίδι. Υπήρξαν δε στιγμές, που προκαλούσε τσακωμούς και έσπερνε διχόνοια, και άλλες που φάνηκε να παίζει εκδικητικά. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο Survivor, στο Masterchef η παραμονή των παικτών δεν καθορίζεται από το κοινό. Αυτό όμως δεν μείωσε τη χαρά του κοινού για την αποχώρησή της Μαρίνας. Και εδώ το κάρμα έκανε τη δουλειά του!

Προς απογοήτευση του κοινού όμως η Μαρίνα δεν έχει πει την τελευταία της λέξη!

Spoiler alert!

Θεωρείται πια σίγουρο ότι η Μαρίνα επιστρέφει στο σπίτι του Masterchef λίαν συντόμως! Μαζί της και ο Αλέξανδρος Συνοδινός, που ήταν από τους λίγους που έκαναν παρέα μαζί της. Αυτό που περιμένουμε λοιπόν είναι να δούμε πώς, όχι εάν, θα φέρει τα πάνω κάτω στο σπίτι του Masterchef. Και μαζί με αυτό, αναμένουμε την επόμενη αποχώρησή της με την ελπίδα ότι δεν θα αργήσει!

Θα με ρωτήσεις λοιπόν πού κολλάω εγώ σε όλη αυτήν την ιστορία; Εγώ έρχομαι λοιπόν για να δούμε γιατί τέτοια μανία με τις δύο αυτές παίκτριες; Γιατί τόσος φανατισμός και ευχαρίστηση με την αποτυχία τους;

Οι villains των τηλεοπτικών ριάλιτι

Αρχικά όλοι γνωρίζουμε ότι και οι δύο δεν αποτελούν πρωτόγνωρο είδος παίκτη ριάλιτι. Υπήρχαν ξανά villains και στο Survivor και στο Masterchef. Υπήρχαν και σε όλα τα ριάλιτι. Και θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Από τη μεριά της παραγωγής, οι villains είναι αυτοί που συντηρούν το πρόγραμμα δημιουργώντας νέες συνθήκες και αλλάζοντας τις ισορροπίες μέσα στο παιχνίδι. Είναι αυτοί που προκαλούν σχόλια και συζητήσεις στα social media και τα κανονικά media. Άρα συνεισφέρουν στην επιτυχία του προγράμματος και στα κέρδη παραγωγής και καναλιού.

Από τη μεριά των παικτών, η είσοδός τους σε ένα ριάλιτι συνεπάγεται και την επιλογή χαρακτήρα. Πρέπει να διαλέξουν αν θα είναι οι “καλοί” ή οι “κακοί”. Κάπου βέβαια πρέπει να βρουν ένα κοινό στοιχείο με το χαρακτήρα για να τον επιλέξουν. Και έπειτα ποια στρατηγική θα ακολουθήσουν; Πώς θα εξασφαλίσουν το μέγιστο της παραμονής τους και πώς θα εξασφαλίσουν μία καλή έξωθεν μαρτυρία; Συνήθως αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί. Η ιστορία έχει δείξει ότι μετά την αποχώρησή του, ένας “κακός” παίκτης θα βρει ίσως κάποιες πόρτες ανοιχτές όταν βγει από το παιχνίδι. Όμως οι πόρτες αυτές οδηγούν συνήθως σε πρόσκαιρα οφέλη και σύντομης διάρκειας ευκαιρίες. Ένας παίκτης που θα αναδειχθεί σε “καλό παιδί”, έχει συνήθως πιο ουσιαστικές προτάσεις. Προτάσεις που μπορούν όντως να αποτελέσουν το ξεκίνημα για μια σημαντική καριέρα.

Από την μεριά των τηλεθεατών, η ταύτιση με τους παίκτες-ήρωες είναι αναπόφευκτη. Η ενσυναίσθηση και η συναισθηματική επένδυση του κοινού είναι ισχυρή όπως εξηγούν η Άννα και ο Δημήτρης σε παλιότερα άρθρα στο MAXMAG. Επομένως η πόλωση και ο φανατισμός προκύπτουν φυσικά. Άλλωστε οι ανθρώπινες κοινωνίες, του δυτικού κυρίως πολιτισμού, ήταν σχεδόν πάντα πολωμένες. Πολωμένες σε θέματα θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων και κομμάτων, ομάδων κ.α.

Η “τηλεκπαίδευση” των ριάλιτι

Έτσι λοιπόν τα προγράμματα αυτά γίνονται όντως reality. Γίνονται η πραγματικότητα. Γίνονται ο καθρέφτης αυτού που συμβαίνει γύρω μας. Και ταυτόχρονα μας εκπαιδεύουν σε συμπεριφορές που συντηρούν αυτήν την πραγματικότητα. Και εξηγούμαι.

Εστιάζοντας στους “κακούς” των ριάλιτι, προγράμματα όπως το Survivor και το Masterchef, μας τηλεκπαιδεύουν αρχικά στον ανταγωνισμό. Πώς να λειτουργήσουμε μέσα σε ομάδες για να αποφύγουμε την αποχώρηση; Ποια μέσα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να ξεχωρίσουμε; Εκπαιδευόμαστε στο να χαιρόμαστε με την ήττα του άλλου. Να εστιάζουμε στο πώς θα χάσει εκείνος και όχι τι θα κερδίσουμε εμείς στη διαδρομή. Άλλωστε αυτή δεν έχει αξία. Το σημαντικό είναι μόνο διεκδίκηση του επάθλου. Ο τελικός προορισμός. Ό,τι κι αν κάνουμε θα πρέπει πάντα να έχει ένα τελικό έπαθλο. Στόχος μας είναι να προσπεράσουμε όλα τα εμπόδια για να το αποκτήσουμε. Και προς Θεού! Ποτέ να μην κάνουμε κάτι χωρίς ανταμοιβή. Τέλος, ειδικά ως τηλεθεατές, τηλεκπαιδευόμαστε στο να κρίνουμε τα πάντα. Να κρίνουμε με βάση ελλιπείς πληροφορίες (με βάση ένα μονταρισμένο επεισόδιο) και να βάζουμε ταμπέλες σε ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει καθόλου.

Τόσο εύκολα και τόσο απλά!