Ουρουγουάη: Τι την κάνει να ξεχωρίζει;
Ένα μικρό λιμάνι για να πλαγιάσει το όνειρο ενός υπερατλαντικού ταξιδιού στη λατινική Αμερική, αυτό είναι η Ουρουγουάη. Μικρή, αλλά μόνο στην έκταση. Τιτανομέγιστη και ασύγκριτη σε ό,τι θυμίζει δημοκρατία. Φιλελεύθερη και ανοιχτή σε κάθε πρωτοπορία. Είναι το πρότυπο του έθνους που η κουλτούρα του μοιάζει σχεδόν απτή μέσα στις πόλεις. Αποτυπώνεται σε κάθε στενό της, στους δρόμους που ασφυκτιούν από τα μαγαζιά για ατελείωτο χορό. Στις παραλίες που οι βόλτες επιβάλλονται να είναι πολύωρες.
Για όλα αυτά, ακόμα και το γεμάτο κύρος βρετανικό περιοδικό The Economist, ψήφισε την Ουρουγουάη το 2013 ως την χώρα της χρονιάς. Όχι με κριτήριο αποκλειστικά την οικονομία της, ούτε τους ηγέτες της. Απέκλεισε ακόμα το ενδεχόμενο να υπολογίσει ως ειδοποιό διαφορά την ασύγκριτη ομορφιά και τους φιλόξενους κατοίκους της. Αυτό που την ξεχώρισε ήταν οι “μεταρρυθμίσεις που δεν βελτιώνουν μόνο ένα έθνος, αλλά, αν μιμηθούν, θα μπορέσουν να ωφελήσουν όλον τον κόσμο”. Αυτές αφορούν την δημιουργία φυλακών στα πρότυπα κανονικής κοινωνίας, νομιμοποίηση ομόφυλων γάμων και αμβλώσεων, νομιμοποίηση κάνναβης κ.λπ.
Ας μην σταθούμε στην επιφανειακή, αλλά συνάμα πρωτόφαντη για τα μάτια μας, συνάντηση του Ατλαντικού με την ατέρμονη αμμουδιά. Aς ξετυλίξουμε παραπάνω από μία στρώσεις ομορφιάς.
Η πρωτεύουσα της, το Μοντεβιδέο
Αν κάποιος σας έδινε την δυνατότητα να περπατήσετε στον μεγαλύτερο πεζόδρομο του κόσμου, σίγουρα η ανταπόκριση δεν θα ήταν αρνητική. Ιδιαίτερα αν σας έλεγε πως αυτός δεν είναι ασυνόδευτος. Απεναντίας, ακολουθείται από 22 χιλιόμετρα θαλάσσιων πλαφασμών και μπλάβες αποχρώσεις. Στην Rambla de Montevideo, η σκέψη αυτή παίρνει μορφή και ζωντανεύει. Παράλληλα με την παραλιακή αυτή λεωφόρο, άλλοι παίζουν βόλεϊ, άλλοι τένις, κάποιοι απλώς απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Πεζοί ή με ποδήλατο. Από την άλλη πλευρά, τα ψηλά κτήρια της πόλης είναι κοντά για να συμπληρώσουν την ομοιογενή εικόνα του επίνειου του Μοντεβιδέου. Όχι όμως ασφυκτικά κοντά για να χαραμίζουν την καλοκαιρινή εξωτική αίσθηση. Την αίσθηση αυτή που συντροφεύει την Ουρουγουάη στο σύνολό της όλο τον χρόνο!
Το ουρουγουανό μπάρμπεκιου, Asado
Σε κάθε ταξίδι, ο πόθος να ταυτιστούμε με τους ντόπιους σιγοβράζει. Προκειμένου να εκπληρώσουμε αυτήν την ευχάριστη ορμή, θα συμμεριστούμε προσωρινά τις συνήθειές τους. Εν πολλοίς λοιπόν, στην Ουρουγουάη, οι άνθρωποι διακρίνονται από μία αβρότητα. Αυτή εκφράζεται μέσα από την συνήθεια του μπάρμπεκιου, που ονομάζουν asado. Θεωρούν πως το ψήσιμο βοδινού κρέατος γύρω από μία σφιχτά δεμένη παρέα, ενισχύει ακόμη περισσότερο τα δεσμά τους και διώχνει τα αρνητικά συναισθήματα. Αν μία τέτοια εμπειρία σας βρίσκει σύμφωνους, επισκεφθείτε την αγορά Mercato Agricola Μontevideo. Στην σκεπαστή αυτή αγορά θα βρείτε διαδρόμους με ψησταριές αμφίπλευρα, να ψήνουν πεντανόστιμο βοδινό κρέας που αναμφίβολα πρέπει να δοκιμάσετε.
Αν αναρωτιέστε από πού πηγάζει αυτή η αγάπη για το βοδινό, η απάντηση συναντάται στην αναλογία αγελάδας-ανθρώπου τέσσερα προς έναν. Σε μία χώρα 12 εκατομμυρίων βοοειδών, κατοικούν μόλις 3 εκατομμύρια άνθρωποι!
H μουσική της, Candombe
Έχει τις ρίζες της στην Αφρική, αλλά η μουσική-χορός που ακούει στο όνομα candombe (καντόμπεϊ), μετανάστευσε στην Ουρουγουάη μέσω των Αφρικανών σκλάβων. Έκτοτε, χαρίζει στο καρναβάλι της χώρας ξέφρενους ρυθμούς που ξεχύνονται σε παρελάσεις και όχι μόνο. Το candombe χορεύεται και σε καθημερινή βάση, σε φεστιβάλ ή γιορτές, υπό την υπόκρουση των τυμπάνων. Είναι τόσο αγαπητός χορός που πολλές φορές δύσκολα διακρίνεται ο επαγγελματίας από τον απλό θεατή. Μάλιστα, οι χορευτές/χορεύτριες ξεσηκώνουν τόσο το πλήθος που, τελικά, επανδρώνουν και οι υπόλοιποι πολίτες την παρέλαση.
H πιο ιστορική της πόλη, Colonia del Sacramento
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες πόλεις στην Ουρουγουάη, η Colonia del Sacramento, είναι μοναδική στο είδος της γιατί περικλείει το σύνολο των ιστορικών περιοχών. Κυριολεκτικά μέσα από μία πύλη, την Portón de Campo, ανοίγει η είσοδος για περιπλανήσεις σε δρομάκια ανάμεσα σε εκατοντάδες μικρά, διατηρητέα σπιτάκια. Το καθένα από αυτά ντύνεται με παλ αποχρώσεις. Η περιήγηση μοιάζει με λαβύρινθο, στο τέλος του οποίου θα συναντήσετε και πάλι -τι άλλο;- τη θάλασσα. Εκεί που θα πιάσετε τους εαυτούς σας να αγναντεύετε για ακόμη μία φορά το απέραντο του Ατλαντικού που, όπως και να το κάνουμε, δεν χορταίνεται, έρχεται η αποκορύφωση. Ο πάλλευκος Φάρος της Colonia del Sacramento, σας υπόσχεται την απολαυστικότερη θέα.
Πηγές άρθρου:
- frapress.gr
- travelstories.gr
- tripadvisor.gr
