Λίγο ή περισσότερο, όλοι ενίοτε επιζητούμε την απομόνωση. Και η αλήθεια θα έπρεπε να προσεγγίζει εγγύτερα μία καθημερινότητα με δυνατότητα προσωρινής διακοπής. Χαίρουμε μία ζωηρή καθημερινότητα γοργών ρυθμών, ανασκαλεύοντας για μικρές επινεφρικές δόσεις ζωντάνιας. Τα πάντα είναι σε μία αδιαμφισβήτητη κατάσταση αλλαγής και κίνησης. Δεν υφίσταται όμως καμιά διάταξη ακόμη που να μας εμποδίζει να καταχραστούμε την παγιωμένη αυτή θέση και, καθ’υπερβολή, νοερά να την ακυρώσουμε. Έστω πρόσκαιρα. Αν λοιπόν τα όρια της εξάντλησης έχουν ξεπεραστεί τόσο που ξεχάσατε την αλλοτινή ύπαρξή τους και, αν η ιδέα της φυγής μοιάζει αναγκαστική πορεία μονόδρομου, η λίστα με τα μέρη στα οποία μπορείτε να καταφύγετε είναι ήδη έτοιμη.
Απομόνωση σε κοντινά μέρη
Άγιος Μαρίνος
Κορωνίδα της λίστας δεν θα μπορούσε να είναι άλλη χώρα από τον Άγιο Μαρίνο, το πέμπτο μικρότερο κρατίδιο στον κόσμο. Με μόλις 30.000 κατοίκους, η περιοχή αυτή βρίσκεται στην βόρεια Ιταλία, διατηρώντας παρ’όλα αυτά την αυτονομία της. Πετρόχτιστη και οικοδομημένη περιφερειακά του βουνού Τιτάνο, προσφέρει αυτό που επιζητάτε. Την απομόνωση και την ψευδαίσθηση του εξωτικού, ενώ στην πραγματικότητα θα περιβάλλεστε από τις υπόλοιπες ιταλικές πόλεις. Χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι τα ψηλά σημεία της πάνω στο βουνό, όπου μπορείτε αφού απολαύσετε την αίσθηση της χώρας-χωριού στις πλατείες της, να νιώσετε τη δροσιά του καθαρού αέρα και της απόλυτης ησυχίας στα καλά διατηρημένα κτήρια των κορυφών του.
Λίχτενσταϊν
Αν έχετε παρακολουθήσει ποτέ ταινία μυθοπλασίας παλιάς εποχής, σίγουρα έχετε ξεχωρίσει τις σκηνές με τους ιππότες να διασχίζουν με τα άλογά τους μακρινές αποστάσεις ανάμεσα σε βουνά και πεδιάδες. Αυτή η κρυφή επιθυμία “ας μπορούσα και εγώ να βρεθώ σε ένα τέτοιο άγνωστο μέρος” ζωντανεύει στο Λίχτενσταϊν.
Ανάμεσα στην Ελβετία και την Αυστρία, το μικρό κρατίδιο με τους 40.000 κατοίκους υπόσχεται ήρεμες διακοπές χαλάρωσης με διαλείμματα για απομόνωση. Χωρίζεται σε πολλά μικρά χωριουδάκια όπως το Galfei, Balzers και Triesenberg. Στα κεντρικά σημεία το φως της ημέρας δίνει ζωή στα επιβλητικά κτήρια, ενώ από τις 6 το απόγευμα και μετά τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν. Μοναδική ευκαιρία για περιπλάνηση στις ατέρμονες πεδιάδες με θέα τις Άλπεις.
Σάπα
Το Σάπα βρίσκεται στο μοναδικό Βιετνάμ, με τους ακόμα πιο μοναδικούς κατοίκους της. Αν επιδιώκετε την απομόνωση, το ορεινό αυτό χωριό έχει να σας την προσφέρει εμπλουτισμένη με άγνωστες εμπειρίες. Το χωριό Σάπα αποτελείται από το κεντρικό του σημείο – την πόλη – όπου οι βιετναμέζοι έχουν στην κατοχή τους μικρά μαγαζιά, απλωμένα πρόχειρα σε στενούς και καμπυλόγραμμους δρόμους. Από εκεί, ξεκινούν την πεζοπορία τους για τα χωριά των βουνών. Στα βουνά θα βρείτε φυλές που τρέφονται καλλιεργώντας τη γη, χτίζοντας αυτοσχέδια σπίτια και γέφυρες, δηλαδή μία δική τους εξωτική κοινότητα. Θα χαρούν ιδιαίτερα να σας φιλοξενήσουν και να σας δείξουν τον τρόπο που εργάζονται ανάμεσα στα χωράφια τους. Το άγχος της πόλης είναι άγνωστο συναίσθημα για τις φυλές αυτές, μεταμφιέζοντας την καθημερινότητά τους σε απλή, γνήσια εκτίμηση της ευεξίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Aπομόνωση για τους πιο ακραίους
Τριστάν Ντα Κούνια
Στην μέση του πουθενά και σχεδόν σε ίση απόσταση μεταξύ Αφρικής και Αμερικής, στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, βρίσκεται το Τριστάν Ντα Κούνια. Η απομόνωση μεταμορφωμένη σε νησί. Για την ακρίβεια, όσο νησί μπορεί να θεωρηθεί η κορυφή ενός ηφαιστείου, στην οποία κατοικούν 270 άνθρωποι. Στο νησί παρέχονται όλες οι σύγχρονες ανέσεις όπως καφετέριες, club, πρόσβαση στο διαδίκτυο και δρόμοι. Όσο ριψοκίνδυνη ακούγεται η τοποθεσία του, άλλο τόσο περιπετειώδης είναι και η πρόσβαση σε αυτό, αφού κανείς μπορεί να φτάσει εκεί μόνο μέσω του Κέιπ Τάουν της Αφρικής ακτοπλοϊκώς. Η διαδρομή, ωστόσο, διαρκεί 6 ολόκληρες μέρες.
Νήσοι Πίτκαιρν
Αν νιώθετε ότι στην όψη σας καθρεφτίζεται μία περσόνα ριψοκίνδυνη, αλλά συνάμα επιρρεπής στην αναζήτηση στιγμών ηρεμίας, μόλις ανακαλύψατε το νησί που αβίαστα αναζητούσε το υποσυνείδητο σας. Οι Νήσοι Πίτκαιρν σχεδόν καταφέρνουν να σχηματίσουν μία κουκίδα στον χάρτη, ανάμεσα στην Νέα Ζηλανδία και την Λατινική Αμερική. Το νησί κυριολεκτικά πνίγεται από πράσινο, φυσικά σχηματισμένες πισίνες δημιουργούνται από βράχια τα οποία είναι αλλού ψηλότερα, δημιουργώντας τοίχο για τους πλαφασμούς των κυμάτων, ενώ σε άλλα σημεία επικρατεί αμμουδιά. Φυσικά, οτιδήποτε υπάρχει στο νησί δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία από τον άνθρωπο και διατηρούν την εξωτική και φυσική τους ομορφιά.
Οι κάτοικοι του νησιού είναι μόλις 48. Γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι αποτελεί το μικρότερο σε πληθυσμό κρατίδιο στον κόσμο, δώρο και επίγειος παράδεισος για την απομόνωση. Μάλιστα, μπορείτε να γίνετε δεκτοί για να κατοικήσετε στο νησί μόνο έπειτα από άδεια του συμβουλίου του νησιού, το οποίο είναι υπερβολικά φιλικό. Μία ζωή στο νησί με δικούς της κανόνες, μία επιμέρους αντίληψη για την καθημερινότητα που ο καθένας μας θα ήθελε να επεξεργαστεί.
Πηγές άρθρου:
- parallaximag.gr
- iefimerida.gr
- travelen.eu
