Και ας λείπεις είσαι μαζί μου… «Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο, κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ’ ένα αντίγραφο δικό σου…» Εσύ εκεί. Σε αυτή τη ρουτινιασμένη καθημερινότητα που αγαπώ να μισώ. Γιατί να τη μισώ; Επειδή φυσικά δε βρίσκομαι σε αυτή. Επειδή δεν είμαι εκεί ούτε στην καλημέρα […]
Σε γνώρισα ένα απόγευμα του φθινοπώρου και δώσαμε το πρώτο μας φιλί κάτω από τα κιτρινισμένα φύλλα ενός δέντρου. Ήταν Σάββατο. Πρώτη φορά, μου είπες σ’αγαπάω, ένα καλοκαιρινό πρωινό. Ήταν Σάββατο. Σε έχασα ένα χειμωνιάτικο πρωί, με τον αέρα να χτυπάει το τζάμι και την καρδιά μου να πονάει όσο ποτέ. Ήταν Σάββατο. Όσα καλά […]
Αλήθεια πόσο εύκολα ο άνθρωπος που φώναζες μέχρι χτες “έρωτα” γίνεται ξένος; Πώς καταφέρνεις να τον αντικρίζεις κάθε επόμενη φορά χωρίς να καίγεσαι να ενώσεις τα χείλη σου με τα δικά του; Και πόσο εύκολα οι πεταλούδες στο στομάχι ξεψυχούν, και τα “σ΄αγαπώ” μετατρέπονται σε σιωπές; Έτσι έγινε και με ΄σένα. Τη μέρα που ήρθες λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι […]
