Νεκταρία Μαρκάκη: “Έχω πιάσει τον εαυτό μου να περνάει τις ίδιες ψυχολογικές μεταπτώσεις που περνάει ο χαρακτήρας που έχω δημιουργήσει”

Την κ. Νεκταρία Μαρκάκη την γνώρισα μέσα από το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο “Για να μη ξεχνάς”, το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ (Μπορείτε να διαβάσετε την άποψή μου για το βιβλίο ΕΔΩ). Ήταν μια όμορφη αναγνωστική εμπειρία που με οδήγησε να θελήσω να μάθω περισσότερα για την δυναμική συγγραφέα. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στο νησί των Φούρνων και από νωρίς ανέπτυξε έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Ασχολήθηκε με την συγγραφή και την φωτογραφία. Σήμερα κατοικεί στην Αθήνα και όπως δηλώνει η ίδια “της αρέσει να δημιουργεί νέους κόσμους γεμάτους ελπίδα και αγάπη”. Η κυρία Νεκταρία Μαρκάκη μίλησε πριν μερικές ημέρες στο MAXMAG και μας αποκάλυψε πως πέρασε τα παιδικά της χρόνια, πως είναι η ίδια ως αναγνώστης καθώς και τα επόμενα βήματά της στον συγγραφικό χώρο.

Σας ευχαριστούμε κ. Νεκταρία Μαρκάκη για την όμορφη συνέντευξη.

Επιμέλεια Συνέντευξης: Γιαννοπούλου Στέλλα

Advertisements

• Αρχικά θα θέλατε να μας μιλήσετε η ίδια για την πορεία σας στον συγγραφικό χώρο;

Πολύ ευχαρίστως και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε. Ξεκίνησα να γράφω από νεαρή ηλικία χρησιμοποιώντας τη συγγραφή ως έναν τρόπο για να ξεφεύγω από την καθημερινότητα. Είχα σοβαρό πρόβλημα με την έκφραση των συναισθημάτων μου γι’ αυτό η συγγραφή έγινε ο μοναδικός τρόπος για να βγάζω προς τα έξω όλα όσα ένιωθα. Για ένα μεγάλο διάστημα- εξαιτίας της καθημερινότητας- είχα σταματήσει αλλά πριν μερικά χρόνια η συγγραφή επανήλθε στη ζωή μου σε μία δύσκολη περίοδο όπου πάλευα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Άρχισα να αναρτώ τις ιστορίες μου στην πλατφόρμα συγγραφέων Wattpad κι από εκεί κέρδισα μια μικρή αναγνώριση και πολλά θετικά θετικά σχόλια που με προέτρεψαν στο να αναζητήσω την έκδοση. Το πρώτο μου έντυπο βιβλίο ήταν το “Χωρίς Χάρτη” που κυκλοφορεί στην Άμαζον πλέον, όπως και το επόμενο βιβλίο μου με τίτλο “Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο”, ενώ το τρίτο μου μυθιστόρημα με τίτλο “Για να μην ξεχνάς” κυκλοφορεί από το Δεκέμβριο του 2017 από τον Εκδοτικό Όμιλο Αέναον. Αυτή είναι η συγγραφική μου πορεία ως τώρα και φυσικά εύχομαι να υπάρξει μεγάλη συνέχεια.

• Ως παιδί θυμάστε να διαβάζετε λογοτεχνία; 

Άρχισα να διαβάζω λογοτεχνία σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία. Δεν με θυμάμαι συχνά να διαβάζω παραμύθια, αλλά όταν ανακάλυψα τα βιβλία από την ηλικία των δέκα κι έπειτα, ανέπτυξα μεγάλη αγάπη γι’ αυτή. Κυρίως στην εφηβεία την αγάπησα ολοκληρωτικά.

• Ποιό στυλ βιβλίων επιλέγετε να διαβάσετε συνήθως; 

Δεν έχω προτίμηση σε κάποιο είδος. Μου αρέσουν τα πάντα φτάνει να με ιντριγκάρει το βιβλίο που έχω στα χέρια μου. Αγαπώ τις ρομαντικές ιστορίες, το χιούμορ, το παραφυσικό, η περιπέτεια, το αστυνομικό… τα πάντα, μου αρέσει να ταξιδεύω με διαφορετικό είδος κάθε φορά.

• Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που ελκύει τον αναγνώστη στην αγορά ενός βιβλίου; 

Καλώς ή κακώς ένα από τα πράγματα που μετρούν είναι το εξώφυλλο. Ένα προσεγμένο εξώφυλλο που διαφέρει σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή. Επίσης μετράει το όνομα του συγγραφέα αλλά και ο εκδοτικός. Τελευταία έχω παρατηρήσει πως οι περισσότεροι αναγνώστες δίνουν μεγάλη σημασία στο οπισθόφυλλο κάτι που προσωπικά με χαροποιεί γιατί έτσι μπορεί να δοθούν ευκαιρίες και σε συγγραφείς/εκδοτικούς που ακόμα αναρριχώνται και ψάχνουν τη θέση τους στο συγγραφικό κόσμο.

• Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία σας άλλαξε τη ζωή και την καθημερινότητά σας; Κι αν ναι, με ποιο τρόπο;

Έχει αλλάξει πάρα πολύ τη ζωή και ειδικά την καθημερινότητά μου. Καταρχάς διαβάζοντας άλλαξε σε πολλές περιπτώσεις ο τρόπος σκέψης μου και βρήκα νοήματα που έχανα εξαιτίας της χαοτικής καθημερινότητας και του άγχους. Όσον αφορά τη συγγραφή, με έχει κάνει πιο οργανωτική, συγκεντρώνομαι ευκολότερα, έχω γίνει λιγάκι “στρατιωτάκι” και χωρίζω τον χρόνο μου καλύτερα ενώ άλλαξα και σαν προσωπικότητα αφού σταμάτησα να φοβάμαι να δείξω ποια είμαι στην πραγματικότητα.

• Πόσο επηρεάζει την ψυχολογία σας η συγγραφή ενός βιβλίου; 

Μ’ επηρεάζει πάρα πολύ, ανάλογα βέβαια με το είδος που γράφω. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να περνάει τις ίδιες ψυχολογικές μεταπτώσεις που περνάει ο χαρακτήρας που έχω δημιουργήσει, να γελάω με ό,τι γελάει, να κλαίω μαζί του αλλά και να ερωτεύομαι ολοκληρωτικά όπως και να λυτρώνομαι στο τέλος μαζί του.  Περνάω ό,τι περνάνε κι εκείνοι και αντιδρώ όπως εκείνοι. Είναι σαν να ζω τη ζωή τους, μπαίνω στη θέση τους, πολλές φορές αντιδρούν όπως θα αντιδρούσαν κι εκείνοι. Οπότε ναι, επηρεάζομαι πολύ αλλά έτσι καταλαβαίνω πως έχω δημιουργήσει κάτι καλό.

• Ποια είναι τα συναισθήματα που έχετε τη στιγμή που γράφετε το «ΤΕΛΟΣ»; 

Αυτή τη λέξη τη μισώ, για να είμαι ειλικρινής. Κάθε φορά που μπαίνει μετά την τελευταία τελεία αισθάνομαι ένα βάρος στο στέρνο σαν να αναγκάζομαι να πω αντίο σε καλούς μου φίλους, άτομα που έχουμε συμπορευτεί σ’ ένα ταξίδι που έχει αλλάξει και τις δικές του ζωές αλλά και τη δική μου ζωή καθώς ζούμε μαζί τα γεγονότα που τους καθορίζουν. Βέβαια, μαζί με το τέλος έρχεται και η πολυπόθητη λύτρωση αλλά και πάλι… είναι ασήκωτος αυτός του είδους ο αποχωρισμός.

• Θα θέλατε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες για το περιεχόμενό του τελευταίου σας βιβλίου με τίτλο «Για να μη ξεχνάς» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε; 

Το “Για να μην ξεχνάς” είναι ένα βιβλίο που τα έχει όλα. Έχει μυστήριο, αγωνία, έρωτα, απόγνωση και λύτρωση. Πρόκειται για την ιστορία μίας νεαρής κοπέλας που ξάφνου ξυπνά στη μέση του πουθενά σε άσχημη κατάσταση με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης πάνω της. Δεν θυμάται ποια είναι, δεν μπορεί να μιλήσει, όμως η ψυχική της δύναμη είναι τεράστια. Θέλει να σωθεί και το καταφέρνει με τη βοήθεια μιας οικογένειας που προσπαθεί να επιβιώσει κι εκείνη. Στο ταξίδι της ως το τέλος μαθαίνει τον εαυτό της από την αρχή, αλλάζει όλα εκείνα που δεν της αρέσουν, συνειδητοποιεί πολλά πράγματα και ρισκάρει για να μπορέσει να ζήσει από την αρχή. Επιτρέψτε μου να μην αποκαλύψω περισσότερα αλλά θέλω να πω πως αυτό το βιβλίο είναι μία ωδή στις δεύτερες ευκαιρίες που δεν δίνονται απλόχερα αλλά όταν σου δοθούν πρέπει να τις εκμεταλλευτείς αλλά και στον αγνό ψυχικό έρωτα που σπανίζει ίσως στις μέρες μας. Αυτό είναι και το μήνυμα που ελπίζω να περνάει στον αναγνώστη.

• Σε τι κοινό απευθύνεται; 

Απευθύνεται σε ηλικίες από 16 ως 106! είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί άφοβα από νεαρές ηλικίες και να αγγίξει τις μεγαλύτερες.

• Υπήρχε κάποιο σημείο στο βιβλίο που σας δυσκόλεψε κατά τη συγγραφή του; 

Υπήρχαν πολλά σημεία που με δυσκόλεψαν ειδικά όταν έγραφα στιγμές από τη ζωή της πρωταγωνίστριας από το παρελθόν της που τη στοίχειωνε. Πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί της προκαλούσα τόσο πόνο αν και ήταν η κινητήρια δύναμη της. Αλλά γενικά, δυσκολευόμουν πάρα πολύ σε εκείνα τα σημεία, τόσο που αναγκαζόμουν να σταματάω για αρκετές μέρες να γράφω.

• Τέλος, θα θέλατε να μας αποκαλύψετε τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα;

Ομολογώ πως τη δεδομένη στιγμή ασχολούμαι με τρεις ιστορίες ταυτόχρονα, διορθώνω τις δύο που είναι κοινωνικά-ρομαντικά-δράματα και γράφω μία αστυνομική περιπέτεια μυστηρίου. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει το επόμενο βήμα μου, θέλω το “Για να μην ξεχνάς” να κάνει τον κύκλο του γιατί του αξίζει(μιλάει η αγάπη μου γι’ αυτό!) και μετά βλέπουμε! Σίγουρα θα με ξαναδείτε, πάντως, με κάτι καινούριο που εύχομαι να σας αγγίξει!