Σήμερα στο Maxmag φιλοξενούμε μία συγγραφέα ακούραστη και δραστήρια, την Νατάσα Γκουτζικίδου.

Νατάσα Γκουτζικίδου, Πηγή Εικόνας: προσωπικό αρχείο Νατάσας Γκουτζικίδου

H Nατάσα Γκουτζικίδου γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Μοιράζει την καρδιά της μεταξύ Αθήνας και Διδυμοτείχου-τη γενέτειρα των γονιών της. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Ελληνικό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η Νατάσα Γκουτζικίδου έχει εργαστεί ως αρχισυντάκτρια σε πολιτιστικά περιοδικά και ως προϊσταμένη στην Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου της. Διατηρούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα δική της επιχείρηση ενώ συμμετείχε και στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους», που προβαλλόταν από το Αιγαίο TV και την Cosmote. Σήμερα, τη συναντάμε στη θέση της εμπορικής διεύθυνσης στις εκδόσεις Υδροπλάνο, με τις οποίες συνεχίζει τα ταξίδια της στον χώρο του βιβλίου και συγκυβερνήτες την καλύτερη παρέα. Εμφανίστηκε στον χώρο των εκδόσεων το 2007 και έκτοτε γράφει ασταμάτητα. Συνολικά κυκλοφορούν πολλά βιβλία της, παιδικά παραμύθια και συλλογικά έργα. Κάποια από αυτά έχουν φιλοξενηθεί σε εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, με μεγάλη αποδοχή από το κοινό, ενώ διηγήματά της έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς.

Για την Νατάσα Γκουτζικίδου θα έλεγε κανείς πως δεν σταματάει ποτέ να γράφει και να κινείται, καθώς τα βιβλία της είναι πολλά, παρόλο το νεαρό της ηλικίας της και συνέχεια την βλέπουμε να συμμετέχει σε κάποια καινούρια δράση ή να ετοιμάζει κάτι ακόμη!

Επιμέλεια συνέντευξης: Δήμητρα Αναστασοπούλου Ζαχαράκη

-Νατάσα σε ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να μιλήσεις στο Maxmag. Έχεις ασχοληθεί με πολλά και διαφορετικά πράγματα, ποια θέση ήταν ή είναι η αγαπημένη σου;

Καταρχάς, σας ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή και την όμορφη φιλοξενία. Ό,τι κάνουμε στη ζωή μας είναι πάντα ένα κομμάτι από εμάς. Δεν κάνω ποτέ πράγματα που δε με πρεσβεύουν, το αντίθετο. Ωστόσο, αν έπρεπε να διαλέξω κάτι από όλα, αυτό είναι να γράφω. Μου αρέσει η διαδρομή μέχρι την έκδοση ενός βιβλίου. Το να χάνεσαι σε κόσμους που εσύ δημιουργείς χωρίς διαβατήριο και χωρίς περιορισμούς.

-Έχεις γράψει έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων στα οποία συμπεριλαμβάνονται και παραμύθια, διηγήματα και συλλογικά έργα. Ποια ανάγκη σε ωθεί στην συγγραφή και πότε κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις συγγραφέας;

Δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις πως θες να γίνεις συγγραφέας. Αυτό που καταλαβαίνεις ίσως είναι η ανάγκη σου να εκφράζεσαι μέσα από τον μύθο, το παραμύθι και δεν είναι απαραίτητα συνειδητή διεργασία. Δεν είναι από τα πράγματα που τα σκέφτεσαι ή τα αναλύεις και λες θέλω να κάνω αυτό. Απλώς, συμβαίνει. Στην περίπτωσή μου. έγραψα ένα κείμενο με αφορμή ένα τραγούδι που με ταξίδεψε στον πιο αγαπημένο μου τόπο και ξεδίπλωσε ένα κουβάρι από εικόνες και συναισθήματα εντός μου.

-Στα βιβλία σου συχνά μιλάς για την θάλασσα και τα συναισθήματα. Ποιο συναίσθημα είναι η κινητήριος δύναμη σου;

Αγαπώ τη θάλασσα και μου αρέσει να αναλύω τον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων μου. Χωρίς συναισθήματα είμαστε κενοί. Δεν υπάρχουμε. Πιστεύω στον έρωτα, την αγάπη και τη φιλία. Μου αρέσει να εξυμνώ και τα τρία. Είναι η δική μου δύναμη.

-Διανύουμε μία δύσκολη περίοδο λόγω της πανδημίας. Πώς σε επηρέασε η όλη κατάσταση ως άνθρωπο και συγγραφικά; Ποιους τρόπους βρήκες ώστε να συνεχίσεις να αλληλεπιδράς με τους αναγνώστες σου;

Η περίοδος της καραντίνας με δυσκόλεψε. Μου προκάλεσε μεγάλη άρνηση, ένιωσα ότι έχασα ένα κομμάτι της ζωής μου. Για την ακρίβεια, ένιωσα ότι μου το έκλεψαν. Όχι μόνο σε μένα, σε όλους. Ωστόσο, επειδή είμαι άνθρωπος αρκετά προσαρμοστικός, επέλεξα να συνεχίσω να ζω, να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερη τη ζωή μου μέσα στο σπίτι, που στο κάτω κάτω είναι και το καταφύγιό μου. Παρότι έλειψαν οι παρουσιάσεις και οι εκθέσεις βιβλίου, τα social media ενίσχυσαν την επικοινωνία με τους ανθρώπους που θέλουν να μοιραστούν μαζί μου τις σκέψεις μου αλλά και τις δικές τους. Νομίζω πως όταν θες κάτι, πάντα υπάρχει τρόπος.

-Λαμβάνεις πολλά θετικά σχόλια και κριτικές από το αναγνωστικό κοινό. Υπάρχει κάποια κριτική που έχεις ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια;

Οι κριτικές είναι πάντα ευπρόσδεκτες ακόμα κι αν είναι αρνητικές, γιατί πάντα υπάρχουν και αυτές. Όχι, δεν έχω ξεχωρίσει κάποια, γιατί όλες είναι εξίσου σημαντικές. Είναι ο χρόνος που σου έχει αφιερώσει ο κάθε αναγνώστης για να διαβάσει το βιβλίο σου που κάνει όλες τις κριτικές εξίσου σημαντικές.

-Τι κάνεις αυτή την περίοδο; Να περιμένουμε κάποιο νέο βιβλίο;

Προσπαθώ να γράψω το επόμενό μου βιβλίο. Στο μυαλό μου είναι βέβαια γραμμένο μέχρι την τελευταία του σελίδα, στην καθημερινότητα και με τέτοιους φρενήρεις ρυθμούς η συγκέντρωση είναι αρκετά δύσκολη.

Νατάσα ΓκουτζικίδουΠηγή εικόνας: προσωπικό αρχείο Νατάσα Γκουτζικίδου

-Το βιβλίο σου, “Το Τελευταίο χαρτί”, μιλάει για τον κόσμο του βιβλίου και τα κακώς κείμενα σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η έμπνευση ήταν από την καθημερινότητα σου και την τριβή με τον κόσμο του βιβλίου;

Όταν είσαι σχεδόν είκοσι χρόνια σε έναν χώρο και να μη θες να επηρεαστείς από τα γεγονότα και τις καταστάσεις γύρω σου, δεν γίνεται. Φυσικά και η έμπνευση προήλθε από τον συγκεκριμένο χώρο και από καταστάσεις που είτε συνέβησαν σε εμένα είτε σε άλλους συγγραφείς, εκδότες, αναγνώστες, κτλ. Με όπλο το χιούμορ ήθελα να δώσω και μια άλλη διάσταση στα πράγματα και να πω ότι ένα βιβλίο, όπως και ο δημιουργός του, έχει να διανύσει πολύ δρόμο μέχρι εκείνο να φτάσει όχι στα χέρια, αλλά στην καρδιά του καθενός από εμάς.

-Είσαι από τους συγγραφείς που γράφουν οπουδήποτε βρίσκονται ή προτιμάς να γράφεις απομονωμένη σε κάποιον χώρο που σε εμπνέει;

Η καθημερινότητα δε μου επιτρέπει την επιλογή θα έλεγα. Γράφω όπου μου δοθεί η ευκαιρία, αρκεί να έχω την ανάλογη διάθεση. Δεν χρειάζεται να είμαι απομονωμένη κάπου, φτάνει να θέλω.

-Αυτή την περίοδο στην επικαιρότητα βλέπουμε πολλές σεξουαλικές παρενοχλήσεις και εγκλήματα κατά των γυναικών. Ποια είναι η άποψη σου; Είναι κάτι που συνέβαινε πάντοτε και τώρα βγαίνει περισσότερο στην επιφάνεια;

Νομίζω πως όλα τα προαναφερθέντα υπάρχουν γύρω μας μια ζωή. Απλώς, η τηλεόραση τα έφερε πιο κοντά μας. Έπειτα, ευτυχώς, τα δεδομένα της ζωής έχουν αλλάξει. Ο κόσμος έχει αρχίσει να ευαισθητοποιείται περισσότερο. Η γυναίκα και το παιδί δεν κατέχουν την ίδια θέση στην κοινωνία αλλά έστω και με μικρά και αργά βήματα αυτή αλλάζει. Ωστόσο, έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο μέχρι να εκλείψουν και αυτό μόνο παρήγορο δεν είναι…

-Στα βιβλία σου σημαντική θέση κατέχει η ελπίδα. Είσαι άνθρωπος που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο; Προσπαθείς να περάσεις κοινωνικά μηνύματα;

Είμαι της άποψης ότι τα βιβλία πρέπει να χαρίζουν την ελπίδα στον αναγνώστη. Η καθημερινότητά μας έχει μεταβληθεί τόσο πολύ που αν δεν χαθεί και αυτή, τι μένει τότε; Παρότι ο συγγραφέας δεν μπορεί να μένει έξω από την πραγματικότητα, είναι κομμάτι της και η δική του ζωή έχει διακυμάνσεις και αρκετές δυσάρεστες καταστάσεις, προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο.

Νατάσα Γκουτζικίδου

Πηγή εικόνας: προσωπικό αρχείο Νατάσας Γκουτζικίδου

-Αν μπορούσες να δώσεις μόνο μία συμβουλή στους νέους συγγραφείς, ποια θα ήταν αυτή; Τι σε βοήθησε εσένα στην αρχή της καριέρας σου;

Θα έλεγα πως ό,τι κι αν συμβεί στη διαδρομή, ακόμα κι αν κάποιος βρεθεί να απορρίψει το έργο τους, να μη σταματήσουν να γράφουν και να προσπαθούν για όσα θέλουν και ονειρεύονται. Ο επιμένων νικά!

-Σε ευχαριστώ πολύ, για την όμορφη συνέντευξη!

Η Νατάσα Γκουτζικίδου σίγουρα θα συνεχίσει να μας προσφέρει απλόχερα όμορφα βιβλία με εικόνες που ταξιδεύουν τον νου και δημιουργούν έντονα συναισθήματα.

Νατάσα καλή επιτυχία σε όλα!

Δείτε εδώ τα βιβλία της Νατάσας.

(Ευχαριστούμε την Νατάσα για τις φωτογραφίες από το προωπικό της αρχείο)