Νατάσα Γκουτζικίδου: “Ο έρωτας είναι ο έβδομος ουρανός ενός ανθρώπου και ταυτόχρονα, πτώση στα Τάρταρα.”

Η Νατάσα Γκουτζικίδου όταν δεν γράφει, κάνει ταξίδια με το μυαλό. Γεννημένη το 1980, μοιράζει την καρδιά της μεταξύ Αθήνας και Διδυμοτείχου, από όπου κατάγεται. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με σαφή προτίμηση στην Εγκληματολογία. Σήμερα, διατηρεί τη δική της επιχείρηση, ένα αναγνωστήριο για παιδιά Δημοτικού ενώ παράλληλα, τη συναντάμε ως κεντρική παρουσιάστρια γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής πανελλαδικής εμβέλειας. Έχει εργαστεί για χρόνια ως αρχισυντάκτρια σε πολιτιστικά και λαογραφικά περιοδικά, ενώ προσέφερε τις υπηρεσίες της ως κοινωνιολόγος- προϊσταμένη στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου όπου κατοικεί. Έκανε την επίσημη παρθενική της εμφάνιση στον χώρο του βιβλίου το 2007 και έκτοτε, γράφει ασταμάτητα τόσο μυθιστορήματα για ενήλικες, όσο και για παιδιά. Aπό τις εκδόσεις Μάτι κυκλοφορούν τα βιβλία της ‘Βροχή πάνω στην πέτρα’ και ‘Η Δανάη στο παλάτι του Ήλιου’. Το ‘Για σένα μόνο’ είναι το ένατό της μυθιστόρημα.

Η κ. Γκουτζικίδου είναι εδώ μαζί μας για να μας μιλήσει για την συγγραφή, για την ανάγνωση, για τα επόμενα συγγραφικά της βήματα και φυσικά για την σχέση της με… τον έρωτα φυσικα!


Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που μας κάνετε την τιμή να μιλήσετε στο MAXMAG . Η πρώτη ερώτηση που θα θέλαμε να σας θέσουμε είναι: 

  • Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με την συγγραφή βιβλίων; Θυμάστε πότε ήταν η πρώτη φορά που αποφασίσατε να γράψετε κάτι δικό σας;

Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν όλη τους τη ζωή, εγώ δεν ανήκω σε αυτούς. Δεν θυμάμαι δηλαδή τον εαυτό μου να γράφει παντού, να έχει την έμπνευση εκείνη που να τον καθοδηγεί να δημιουργήσει ιστορίες. Η συγγραφή ήταν μια αποκάλυψη για μένα  και ‘ξύπνησε’ με αφορμή ένα λαϊκό τραγούδι που έφερε στο μυαλό μου νεανικές μνήμες από τον σιδηροδρομικό σταθμό στη γενέτειρα της μητέρας μου. Χρησιμοποιώ τη λέξη ‘αποκάλυψη’ γιατί αν ανακαλύψεις τους κόσμους που σου προσφέρει η γραφή, όπως και την ελευθερία, είναι δύσκολο να τους ξεχάσεις, να τους απαρνηθείς ή να τους εγκαταλείψεις.

Advertisements
Ad 14
  • Εκτός από τη λογοτεχνία υπάρχει κάποια άλλη μορφή τέχνης που ασχολείστε ή που θα θέλατε να ασχοληθείτε;

Δυστυχώς, δεν ασχολούμαι με κάποιαν άλλη μορφή τέχνης. Παραδέχομαι όμως πως αν είχα αυτήν την ευκαιρία ή το ταλέντο, θα ήθελα να γράφω μουσική. Τη θεωρώ ευλογία, γι’ αυτό και η μέρα μου περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες με τη συντροφιά μουσικών ακουσμάτων.

  • Θεωρείτε ικανοποιητικό το ποσοστό ανάγνωσης λογοτεχνικών κειμένων στην Ελλάδα σήμερα; Πιστεύετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει αυτό τον τομέα;
Διαβάστε επίσης  Νίνα Μαζάνη: Η Νύχτα μυρίζει γιασεμί...

Ήταν λογικό και επόμενο η κρίση να επηρεάσει και τον χώρο του βιβλίου. Για μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας η αγορά ενός βιβλίου είναι απαγορευτική, αν αναλογιστεί κανείς πως η ανεργία βρίσκεται στα ύψη. Ωστόσο, θεωρώ πως οι Έλληνες διαβάζουμε, σε αντίθεση με τις φήμες που μας θέλουν έναν λαό που δεν έχει καλή σχέση με το βιβλίο. Μικρότερο από όσο θα θέλαμε είναι το ποσοστό των φανατικών βιβλιόφιλων, εκείνων δηλαδή που διαβάζουν περισσότερα από δέκα βιβλία τον χρόνο. Ακόμα κι αυτό όμως ως ένα βαθμό είναι μάλλον κατανοητό, αν αναλογιστεί κανείς πώς είναι δομημένη η ζωή του σύγχρονου Έλληνα.

  • Έχτε κάποιον συγγραφέα πρότυπο; Κάποιον τον οποίο θαυμάζετε;

Δεν είμαι άνθρωπος που λειτουργώ με πρότυπα αλλά άνθρωπος που αναγνωρίζει τα θετικά στο έργο του άλλου και τα οποία συχνά γίνονται πηγή έμπνευσης για μένα. Υπάρχουν αρκετοί συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι, που πραγματικά θαυμάζω όπως ο Καζαντζάκης και ο Τόλκιν για τον φανταστικό κόσμο που δημιούργησε.

  • Κατά την συγγραφή ενός έργου σας, δείχνετε το κείμενο και ζητάτε την συμβουλή κάποιου δικού σας ανθρώπου ή το κρατάτε για τον εαυτό σας μέχρι την ολοκλήρωση του;

Θεωρώ τη συγγραφή ένα μοναχικό ταξίδι, κάτι που αφορά μόνο σε εμένα όσο γράφεται. Το μοίρασμα με τους άλλους, το κοινό, τους αναγνώστες, τους φίλους, γίνεται από τη στιγμή που θα φύγει από τα χέρια μου. Μέχρι τότε, το θεωρώ κάτι ολόδικό μου και σπάνια αισθάνομαι την ανάγκη να το μοιραστώ, χωρίς να θέλω να ακουστώ εγωίστρια. Ξέρω ότι σπάνια θα δεχτώ επίσης παρεμβάσεις, νιώθω πως όπως βγήκε από την ψυχή μου, έτσι και πρέπει να μείνει.

  • Ακολουθείτε κάποια πρότυπα στην ανάπτυξη των γυναικείων χαρακτήρων στα βιβλία σας; Αγαπήσατε περισσότερο κάποια από αυτές;

Παρότι όταν γράφω η διεργασία και η επεξεργασία των δεδομένων στο μυαλό μου είναι ασυνείδητη, νομίζω πως οι γυναίκες των βιβλίων μου είναι πάνω από όλα σύγχρονες. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, με πάθη, αδυναμίες, προτερήματα που ξέρουν ή προσπαθούν να μάθουν τι θέλουν στη ζωή τους και με αυτό πορεύονται. Δεν μου αρέσουν οι σούπερ ήρωες. Δεν θεωρώ τη ζωή ιδανική, οπότε δεν δημιουργώ και τέτοιους χαρακτήρες. Αναμφίβολα η δική μου αγαπημένη είναι η Μάγια του ‘Βροχή πάνω στην πέτρα’. Ενσαρκώνει τη γυναίκα που δεν τιθασεύεται, ζει παράφορα, παθιάζεται, πολεμά για ό,τι αγαπά και οι άνθρωποι της καρδιάς της είναι πάνω από όλους.

  • Στα βιβλία σας πολλές φορές προσθέτετε και το μεταφυσικό στοιχείο, τι σας ωθεί στην προσθήκη αυτή;
Διαβάστε επίσης  Συνέντευξη με τον σπουδαίο διεθνή κιθαρίστα Κώστα Κοτσιώλη

Μάλλον το ερώτημα που έχω θέσει και σε ένα εκ των βιβλίων μου, είμαστε τελικά μόνοι σε έναν κόσμο υλικό ή φθαρτό ή υπάρχει κάτι ανώτερο από εμάς;

  • «Η Δανάη στο παλάτι του Ήλιου», ένα παιδικό βιβλίο, ένα όμορφο παραμύθι για τους μικρούς μας φίλους, με πολλά μηνύματα για την προστασία του περιβάλλοντος και όχι μόνο. Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με το παιδικό βιβλίο;

Δεν νομίζω πως είχα καν φανταστεί τον εαυτό μου να γράφει παιδικά βιβλία, ούτε θα με χαρακτήριζα ποτέ συγγραφέα παιδικού βιβλίου. Η ιδέα προέκυψε μετά τη μεγάλη φωτιά που κατέκαψε το βουνό της Πάρνηθας και το οποίο βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου. Όλη τη νύχτα παρακολουθούσα την προσπάθεια για την κατάσβεση της πυρκαγιάς από το μπαλκόνι μου και το επόμενο πρωί ζούσαμε ένα ‘χιονισμένο’ πρωινό. Στάχτες παντού και η μυρωδιά του καμένου. Ήταν μια εικόνα που με συγκλόνισε.

  • Στα μελλοντικά σας σχέδια υπάρχει η συγγραφή παιδικών βιβλίων ή ήταν ένα πείραμα που προς το παρόν δεν σκέφτεστε να επαναλάβετε;

Ειλικρινά, δεν ξέρω. Υπάρχει ένα ακόμα ακυκλοφόρητο έργο αλλά δεν νομίζω πως το παιδικό βιβλίο είναι αυτό με το οποίο θέλω πραγματικά να ασχοληθώ.

  • «Το μυστικό των αλόγων, Η επιστροφή». Η αγαπημένη Άννα από το «Μυστικό των αλόγων» ηλικιωμένη πια… Τι σας παρακίνησε να επιστρέψετε στον ίδιο τόπο και να δώσετε έναν επίλογο στην ιστορία σας;

Η αλήθεια είναι πως δεν είχα σκοπό να γράψω τη συνέχεια του βιβλίου. Ήταν αίτημα του αναγνωστικού κοινού και κατά συνέπεια, του εκδοτικού μου οίκου. Ομολογώ πως βρέθηκα σε δίλημμα, μιας και για μένα η ιστορία αυτού του βιβλίου έκλεισε με το που γράφτηκε και σε καμιά περίπτωση δεν ήθελα να κουράσω τον κόσμο. Ωστόσο, παραδέχομαι πως δεν το μετάνιωσα. Τώρα, πραγματικά νιώθω πως ο κύκλος έκλεισε.

  • Με χαρά ακούσαμε ότι το επόμενο βιβλίο σας  το «Για σένα μόνο» δεν αργεί, αντιθέτως ότι θα κυκλοφορήσει στα τέλη Σεπτεμβρίου, θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το θέμα του;

To ‘Για σένα μόνο’ είναι σίγουρα ένα από τα βιβλία που έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου για πολλούς λόγους. Ένας εξ αυτών είναι ότι διαδραματίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μου το Διδυμότειχο. Είναι μια ιστορία πάθους, έρωτα, ανατροπών, μυστηρίου και μεταφυσικού στοιχείου με φόντο ένα κάστρο, ένα ποτάμι και μια αγάπη, από εκείνες τις αληθινές.

  • Είναι γεγονός ότι ανεξαρτήτου υπόθεσης και τοποθεσίας πάντα κεντρικό ρόλο στα βιβλία σας έχει ο έρωτας. Οι ήρωες σας είτε γνωρίζουν την ευτυχία είτε έχουν τραγική κατάληξη, πάντα ερωτεύονται και ερωτεύονται βαθιά. Πόσο σημαντικός είναι ο έρωτας για εσάς τελικά;
Διαβάστε επίσης  Χριστίνα Γκόλια:"Στα παλιά μου τα παπούτσια"

Θεωρώ τον έρωτα ως ένα από τα ωραιότερα αισθήματα που μπορεί να βιώσει κάποιος. Είναι ο έβδομος ουρανός  ενός ανθρώπου και ταυτόχρονα, πτώση στα Τάρταρα. Σε κάνει να χαμογελάς, να πετάς και να πορεύεσαι με διαφορετικό βηματισμό στη ζωή, ιδίως όταν είναι αμοιβαίος. Αν η ζωή είχε χρώμα θα ήταν το κόκκινο του έρωτα, θεωρώ.

  • Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσουμε θερμά για τη συνέντευξη, θα θέλατε να μας πείτε, ποιες είναι οι αρχές που ακολουθείτε πάντα όσον αφορά την έρευνα και την συγγραφή ενός βιβλίου; Επίσης τι θα συμβουλεύατε κάποιον που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με την συγγραφή ενός λογοτεχνικού κειμένου;

Δεν ακολουθώ καμία συνταγή. Γράφω όπως ακριβώς νιώθω και συχνά, οι ήρωές μου αντανακλούν τα δικά μου αισθήματα. Σαφώς, τα πράγματα αλλάζουν όταν πρέπει να κάνω έρευνα και αφορούν σε ιστορικά στοιχεία. Εκεί διαβάζω και διαβάζω πολύ, δεν θέλω να γράφω πράγματα που δεν ευσταθούν, ούτε να αναθέσω σε κάποιον άλλον αυτό το κομμάτι. Ακόμα και τότε, με οδηγεί η καρδιά μου. Τι θα συμβούλευα; Χμ, δεν είμαι ειδικός σίγουρα για κάτι τέτοιο αλλά το σίγουρο είναι πως όποιος ονειρεύεται να γράψει πρέπει να το κάνει. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν υπάρχει ωραιότερο ταξίδι να κάνει κανείς, παρότι ο χώρος του βιβλίου έχει γίνει δύσκολος περισσότερο από πριν αλλά αξίζει τον κόπο η προσπάθεια.

Σας ευχαριστώ ολόψυχα για τον χώρο που μου δώσατε να μιλήσω για μένα και το έργο μου.

Βιβλιογραφία:

Ο χορός της νύμφης, Εμπειρία Εκδοτική, 20016
Βροχή πάνω στην πέτρα, Μάτι, 2014
Η Δανάη στο παλάτι του ήλιου, Μάτι, 2014
Δάκρυα από αλάτι, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2013
Το μυστικό των αλόγων, η επιστροφή, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2013
Θυμήσου πόσα μου χάρισες…, Δυάς Εκδοτική, 2012
Άγγελοι πολέμου, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2011
Της φωτιάς και του έρωτα, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2010
Ο χορός της νύμφης, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2008
Το μυστικό των αλόγων, Ελληνική Πρωτοβουλία, 2007

Συντάκτες / Αρθρογράφοι: Νικολέτα Παπαδάκη, Νίκη Δούκα

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The Turkish Detective: Εγκλήματα με άρωμα… Κωνσταντινούπολης

Εγκλήματα στην ΠόληΗ σειρά The Turkish Detective είναι από εκείνες
Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Έρωτας και ψυχοθεραπεία – έννοιες ασύμβατεςΗ Κόλαση του Δάντη μοιάζει