Ελιάνα Χουρμουζιάδου: Το διάβασμα και το γράψιμο ήταν το οξυγόνο μου

Η Ελιάνα Χουρμουζιάδου  στα πρώτα της λογοτεχνικά βήματα μαθήτευσε κοντά στον Μένη Κουμανταρέα. Πρόσφατα, η Μάρω Δούκα εξέφρασε δημοσίως επαίνους για τη συγγραφική της δεινότητα. Εξαιρετικές περγαμηνές για την είσοδό της στη χώρα τής λογοτεχνίας αλλά και την καθιέρωσή της σε αυτή.  Η μεγαλύτερη όμως διάκριση για έναν συγγραφέα είναι η προτίμηση του αναγνωστικού κοινού στο έργο του. Κι αυτή την επιβράβευση φαίνεται πως η Ελιάνα Χουρμουζιάδου την κατακτά  όλο και περισσότερο κάθε φορά που προσθέτει στις συγγραφικές αποσκευές της ένα νέο έργο.

Στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο: “Μια τελευταία αποστολή αγάπης”, επιχειρεί με επιτυχία ένα σπουδαίο εγχείρημα. Στις 573 σελίδες του αναπτύσσει δυο μυθιστορήματα, εκ των οποίων το ένα λειτουργεί ως προαπαιτούμενο για την ύπαρξη του άλλου, κι έτσι όπως εναλλάσσονται  οι δύο μύθοι ζωγραφίζει τον θεματικό της καμβά με ευδιάκριτα μοτίβα για να αποδώσει με σαφήνεια τη σχέση πραγματικότητας και μυθοπλασίας καθώς και την οδύνη της αγάπης.

Όπου κι αν κρυφτούμε, όσο βαθιά κι αν θάψουμε το χθες, η πραγματικότητα στο τέλος θα μας τσακίσει. Μόνο που δεν το κάνει για όλους μας με τον ίδιο τρόπο.

Μια τελευταία επιστολή αγάπης, σελ., 472

Επιμέλεια συνέντευξης για το ΣημειΩματάριο: Άννα Ρω

Σχεδόν 25 χρόνια στον λογοτεχνικό στίβο. Πώς αποτιμάτε αυτή τη διαδρομή;

Το διάβασμα και το γράψιμο ήταν το οξυγόνο μου από τότε που ήμουν πολύ μικρή. Δεν θα μπορούσα ποτέ να πάρω άλλο δρόμο. Αισθάνομαι ευτυχής, αφού κατόρθωσα να μοιραστώ με τους αναγνώστες μου σκέψεις και ιδέες για πράγματα που θεώρησα σημαντικά.

Θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος ο αριθμός των εκδοτικών σας προτάσεων;

Πιθανότατα ναι, αλλά επέλεξα να κάνω και άλλα πράγματα παράλληλα με το γράψιμο. Άλλωστε είναι δύσκολο να βιοποριστεί κανείς μόνο από τα βιβλία του. Αφιέρωσα σε αυτό τον παράλληλο βίο πολύ χρόνο, αλλά κέρδισα χρήσιμες εμπειρίες και ίσως μια πληρέστερη θεώρηση της ζωής.

Με το πάτημα της τελευταίας τελείας είναι οριστικό το τέλος κάθε έργου ή παραμένει κάποια μετέωρη εκκρεμότητα που θα διαχειριστείτε ίσως μελλοντικά;

Πολλές φορές προσπαθώ να φανταστώ πώς συνεχίζουν τα μυθιστορηματικά πρόσωπα μετά την τελευταία σελίδα. Με τον καιρό πάντως, τα πρόσωπα αυτά και οι υποθέσεις τους υποχωρούν στο παρασκήνιο. Ζούμε πλέον στην εποχή της ακατάπαυστης και ακατάσχετης ροής πληροφοριών. Είναι συχνά δύσκολο να εστιάσουμε κάπου την προσοχή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι και τα συγγραφικά ερεθίσματα διαρκώς αυξάνονται και ανανεώνονται.

Περιγράψτε μας τη μακρά συγγραφική διαδρομή για την ολοκλήρωση του μυθιστορήματος «Μια τελευταία επιστολή αγάπης».

Μια διαδρομή δώδεκα χρόνων. Πρώτα γράφτηκε σχεδόν απνευστί το εγκιβωτισμένο μυθιστόρημα, και η επεξεργασία του ολοκληρώθηκε μέσα σε τρία χρόνια. Η ιστορία που το περιβάλλει χρειάστηκε περισσότερο χρόνο. Είχα να διαχειριστώ περισσότερα πρόσωπα και πολλές αμφισημίες, αφού αυτό το μέρος του βιβλίου αντανακλά την «άναρχη πραγματικότητα», που κανένα χέρι παντοδύναμου δημιουργού δεν μπορεί να τη βάλει σε τάξη. Στο τέλος αφιέρωσα τουλάχιστον μια διετία στις λεπτομέρειες της πλοκής και τη γλωσσική επιμέλεια.

Το/τα ζητούμενο/α των δυο ιστοριών που εμπεριέχονται στο βιβλίο είναι;

Η σχέση μυθοπλασίας και πραγματικότητας: από πού εμπνέεται ο συγγραφέας, πώς εξελίσσεται το έργο από την αφετηρία μέχρι την ολοκλήρωσή του. Επίσης η φευγαλέα φύση του έρωτα, η τυραννική ανάγκη για αγάπη που καταλήγει σχεδόν πάντα σε λάθος επιλογές.

Στο ξεφύλλισμα των σελίδων του βιβλίου διακρίνεται – κατά την προσωπική μου άποψη – ενισχυμένη η παρουσία των γυναικών. Ισχύει;

Πιθανόν ναι. Η αρχική μου ιδέα για την αφηγήτρια, την Ντόρα, συνοψιζόταν στη φράση «Μια γυναίκα που αγωνίζεται να επιβιώσει». Ξέρω πολλές τέτοιες γυναίκες και είναι όλες άξιες θαυμασμού. Σε τέσσερις τέτοιες γυναίκες έχω αφιερώσει το βιβλίο. Βέβαια ο συγγραφέας και ο αφηγητής του εγκιβωτισμένου μυθιστορήματος εκπροσωπούν την ανδρική πλευρά, και υπάρχουν ανδρικοί χαρακτήρες που κινούνται δυναμικά και δίνουν ώθηση στη δράση. Αλλά οι βασικοί γυναικείοι χαρακτήρες κάνουν κάτι σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου: παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους που τοποθετούνται έξω από τα συνήθη για το φύλο τους στερεότυπα.

Προσωπικά τι πιστεύετε για τη θέση της γυναίκας σήμερα;

Η θέση της γυναίκας δεν είναι ίδια παντού στον κόσμο. Όπως όλοι ξέρουμε, υπάρχουν μέρη όπου οι γυναίκες υφίστανται καταπίεση απαράδεκτη ακόμα και για την αξιοπρέπεια ενός ανθρώπινου όντος. Αλλά και στις προοδευμένες δυτικές κοινωνίες μας υπάρχουν διακρίσεις, ριζωμένες σε νοοτροπίες που αντιστέκονται στην αλλαγή. Όσο οι γυναίκες επενδύουν στη μόρφωση και στην επαγγελματική τους πορεία τόσο υποχωρούν οι διακρίσεις, αν και δυστυχώς το δίλημμα «καριέρα ή οικογένεια» παραμένει υπαρκτό για πολλές – κάτι που δεν συμβαίνει σε έναν άνδρα. Ωστόσο το κρίσιμο ζήτημα είναι να εξαλειφθούν οι παρωχημένες πατριαρχικές αντιλήψεις των περισσότερων ανδρών.

Ως πολίτη σε τι βαθμό σας αφορά-επηρεάζει το κοινωνικό γίγνεσθαι;

Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν έχω ιδιαίτερα προνόμια, αντίθετα αισθάνομαι ότι η ολοένα και πιο φιλελεύθερη ρότα που ακολουθεί ο δυτικός κόσμος εγκυμονεί μεγάλα δεινά. Ζούμε εξαιρετικά αβέβαιους καιρούς. Παρά τα θεαματικά τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα, γύρω μου βλέπω πόλεμο και παρακμή.

Είστε «επιρρεπής στην ελπίδα» για ένα καλύτερο μέλλον;

Βλέποντας τα πράγματα όπως είναι σήμερα, θα ήταν ψέμα να πω ότι βρίσκω λόγους να αισιοδοξώ. Αλλά πρέπει να διατηρούμε την ελπίδα ζωντανή. Μια νέα γενιά έρχεται πίσω μας. Μπορεί αυτή να τα καταφέρει καλύτερα.

Ένας στίχος ή τίτλος ως δείκτης του μέλλοντος;

Μια φράση από τον Υπόγειο κόσμο του Ντον Ντελίλλο: “Η ιστορία φτιάχνεται από τα όνειρα των πολλών”.

Κι ένας αγαπημένος;

Της Μάτσης Χατζηλαζάρου, εναρμονισμένος με το πνεύμα του βιβλίου μου: “Έλα, η μέρα είναι τόσο ωραία – τα ποιήματα που αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου”.

Ταυτότητα βιβλίου:

Τίτλος: Μια τελευταία επιστολή αγάπης – Συγγραφέας: Ελιάνα Χουρμουζιάδου  Κατηγορίες: Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία – ISBN 9789601698816 – Εκδόσεις Πατάκη

Η Ελιάνα Χουρμουζιάδου στο διαδίκτυο:https://www.facebook.com/profile.php?id=100003093897954