Στην καρδιά της Κρήτης, οι νέοι βρίσκουν νέους τρόπους για να συνδεθούν με την πλούσια παράδοσή τους. Μέσα από τον χορό, τη μουσική και άλλες παραδοσιακές εκφάνσεις, ανακαλύπτουν τον πλούτο της κρητικής κουλτούρας και τον τρόπο με τον οποίο αυτή επηρεάζει τη ζωή τους. Ένα εμβληματικό παράδειγμα αυτής της επαφής είναι ο παραδοσιακός κρητικός χορός της “πεντοζάλης”. Μέσα από μαθήματα σε τοπικά σχολεία ή εργαστήρια παραδοσιακών χορών, οι νέοι ανακαλύπτουν τη χαρά και την ενέργεια του χορού. Από τις γιορτές των χωριών έως τα πανηγύρια, δεν εξασφαλίζουν απλώς τη συνέχεια της παράδοσης, αλλά καλλιεργούν επίσης μια νέα γενιά που αναγνωρίζει τη σημασία της και την αναζωογονεί με φρέσκο πνεύμα και ενθουσιασμό.
Πηγή: Γιώργος Βαρνακιώτης
Μουσική παράδοση της Κρήτης
Στα γραφικά χωριά και τις πόλεις της Κρήτης, η νέα γενιά ανακαλύπτει το μαγικό κόσμο της παραδοσιακής μουσικής μέσα από την ενασχόλησή τους με τα παραδοσιακά όργανα. Από τη λύρα μέχρι το λαούτο και το μαντολίνο, η αγάπη τους για τη μουσική της Κρήτης αναδεικνύεται μέσα από τις δραστηριότητές τους. Σε εργαστήρια μουσικής και στα σχολεία, οι νέοι μαθαίνουν την τέχνη της παιδείας και την τεχνική πίσω από κάθε όργανο. Με πάθος και αφοσίωση, ασκούνται στο να παίζουν τις μελωδίες και τα ρυθμικά που χαρακτηρίζουν την κρητική μουσική παράδοση. Κάθε νότα που παίζουν αναβιώνει την ιστορία και το πνεύμα της Κρήτης. Μέσα από τη μουσική, εκφράζουν την ταυτότητά τους και συνδέονται με την παράδοση των προγόνων τους. Από την αυλή του σπιτιού μέχρι τις τοπικές εκδηλώσεις και γιορτές, οι νέοι μουσικοί της Κρήτης φωτίζουν κάθε γωνιά με τον ήχο των παραδοσιακών οργάνων τους. Με την αγάπη τους για την παράδοση και τη δέσμευσή τους να την διατηρήσουν ζωντανή, δημιουργούν μια νέα γενιά μουσικών που συνεχίζει να εμπνέει και να ενθαρρύνει τους επόμενους.
Ένας νέος μουσικός από την Κρήτη ο Ζαχαρίας Επιτροπάκης, τον βρίσκουμε στα 26 του να γράφει τη δική του πορεία στο χώρο της μουσικής. μέσα απο το έργο που καταβάλλει είναι φανερό πως αγαπά και σέβεται την κρητική παράδοση. Ο Ζαχαρίας μας μιλά στο Maxmag για τη πορεία της παράδοσης στη Κρήτη και για το νέο του κομμάτι «Μαυροματού» το οποίο κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.
Advertisements
Πηγή: Βαγγέλης Παπαδάκης
Που μεγάλωσες; και πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με τη κρητική λύρα;
Γεννήθηκα 14 Ιουλίου του 1997 στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Μεγάλωσα στην πόλη του Αγίου Νικολάου όπου και διαμένω, η καταγωγή μου είναι από τα χωριά Κριτσά και Λούμα Λασιθίου. Έχω σπουδάσει φαρμακευτική και εξασκώ το επάγγελμα. Κατάγομαι από μουσική οικογένεια.
Η πρώτη μου επαφή με τη λύρα ήταν στα εννιά μου χρόνια όμως είχα τα βιώματα και τους ήχους της Κρήτης από πολύ νωρίτερα στην καρδιά μου. Είχα την τύχη να ακούω πάντα ποιοτική Κρητική μουσική λόγω του πατέρα μου Μιχάλη ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους χορευτές και σπουδαίος συλλέκτης δίσκων και αυτό δεν ήταν λίγο ώστε να ορίσει τα θεμέλια για την αισθητική μου μέχρι και σήμερα.
Στο σπίτι μας υπήρχε πάντα μια λύρα και περνούσα όλο και περισσότερο από τον ελεύθερο μου χρόνο μαζί της. Ο Νεκτάριος Κουναλάκης (μουσικός) άναψε την σπίθα, δείχνοντας μου φιλικά τα πρώτα κομμάτια. Άρχισα να βγάζω τους πρώτους ήχους και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Σταθμός για εμένα υπήρξε ο πρώτος μου δάσκαλος Γεροντής Δημήτρης ο οποίος με γαλούχισε μουσικά δίνοντας μου απλόχερα μια ολοκληρωμένη «κρητική» παιδεία. Πέραν της μουσικής με έμαθε να σέβομαι το όργανο που κρατάω και να σέβομαι και αυτούς που το κράτησαν πριν από εμένα. Η σχέση μας μέχρι και σήμερα είναι αναλλοίωτη. Το πρώτο μου γλέντι ήταν στο Καλό χωριό Λασιθίου σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ τις βραδιές που μου δόθηκαν αμέσως μετά στο χωριό Καλαμαύκα και την στήριξη των χωριανών.
Πες μας λίγα πράγματα για το νέο σου κομμάτι τη «Μαυροματού» , πως στήθηκε όλο το έργο;
Στο κομμάτι που κυκλοφόρησε η μουσική είναι παραδοσιακή. Επέλεξα μια σειρά από κοντυλιές που παίζω καιρό στα γλέντια και αγαπάω πολύ ορίζοντας μια θεματολογία. Οι στίχοι είναι κατά κύριο λόγο παραδοσιακοί όμως συμμετέχουν σε δύο στίχους δύο καλοί μου φίλοι ο Μαρίνος Ατζαράκης και ο Λεωνίδας Σκουλικάρης. Με πλαισιώνουν μουσικά ο Κοκολάκης Δημήτρης και ο Παρασκάκης Γιάννης επίσης καλοί μου φίλοι και συνεργάτες εδώ και χρόνια. Δεν μπορώ να παραβλέψω την συμμετοχή και την βοήθεια όλων των φίλων που ήταν εκεί που με το μεράκι, το χορό και την όρεξη τους έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα. Για πρώτη φορά παρουσιάζω μουσική και εικόνα. Ήταν για μένα κάτι πρωτόγνωρο όμως με όλους τους φίλους μαζί έγινε τόσο οικείο. Δεν συμμετέχει κάποια κοπέλα στο βίντεο ώστε ο καθένας να σκεφτεί την δική του «Μαυροματού» πραγματικά ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Ποια είναι η γνώμη σου για τη παράδοση της Κρήτης και ποια είναι η εξέλιξη της ; πιστεύεις πως οι νέοι έχουν επαφή με αυτή;
Η παράδοση της Κρήτης είναι στολίδι για την Ελλάδα. Την ζούμε, είναι υπαρκτή και ζωντανή. Που να σταθείς στα έθιμα, στους σκοπούς, τις μαντινάδες, τις ενδυμασίες, τα ποιήματα, τα μοιρολόγια, τους χορούς ; Έχει τόσους κλώνους αυτό το δέντρο που συνθέτουν την ιδιαιτερότητα του. Εγώ, αφού με ρωτάς, ας μου επιτραπεί να μιλήσω για την μουσική. Στην Κρητική μουσική παρουσιάζεται καθημερινά νέα πληροφορία. Κάποια στοιχεία μένουν άλλα χάνονται. Υπάρχουν αισθητές αλλαγές σε σχέση με παλαιότερες ηχογραφήσεις τόσο στον ήχο των οργάνων, παικτικά οσο και στον στίχο. Βλέπουμε αλλαγές ακόμα και στην σύνθεση των μελών σε ενα μουσικο σχημα με πρόσθεση νέων μουσικων οργάνων η και αφαίρεση. Τέτοιου είδους μουσικοί πειραματισμοί από κάποιους χαρακτηρίζονται εξέλιξη από άλλους όχι. Θα έλεγα ότι στο τέλος της ημέρας είναι καθαρά θέμα αισθητικής του μουσικού και του ακροατή. Προσωπικά ο δεσμός της λύρας με το λαγούτο είναι στην καρδιά μου.
Ασχολούνται πολλά παιδιά στις μέρες μας. Τα μέσα είναι τόσο ισχυρά και γρήγορα που βοηθούν πολύ τους νέους όπως κι εμένα στο να αντλήσουμε πληροφορίες. Μόνο να θέλεις, με ένα κλικ φτάνεις ως και τις πρώτες ηχογραφήσεις της Κρητικής μουσικής. Από την άλλη θεωρώ ότι τα μέσα έχουν επηρεάσει το ιδιαίτερο χρωματικό πλαίσιο του κάθε τόπου, χωρίς να έχει εξαλειφθεί όμως.
Ποιές εκδηλώσεις προτιμάς και ποιά ήταν αυτή που ξεχώρισες;
Μου αρέσουν πολύ οι γάμοι. Έχουν τελετουργία οι γάμοι στην Κρήτη και η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Από τον πρόγαμο, στον στολισμό της νύφης και του γαμπρού, τον γάμο και τον αντίγαμο. Από την άλλη και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν πάνε πίσω. Μια βραδιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η Φεγγαροβραδιά στο Δάσος της Κρίτσας (Αστιβιδωπό) όπου με τους συνεργάτες μου τον Χαραλάμπη Παρασκάκη, Κοκολάκη Δημήτρη, Επιτροπάκη Νίκο και Παρασκάκη Γιάννη γλεντίσαμε μαζί με περίπου δύο χιλιάδες κόσμο. Κάπου εδώ θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρίτσας για τις στιγμές που μου έχει χαρίσει. Κάθε εκδήλωση μου αφήνει το δικό της στίγμα και είναι πάντα διαφορετική.
Σπουδάζοντας Επικοινωνία και Ψηφιακά Μέσα, είναι φανερό πως αναδεικνύεται η αγάπη μου για τη συγγραφή άρθρων, καθώς μου αρέσει να εκφράζομαι μέσω αυτού.
Είμαι λάτρης των ταξιδιών,του θεάτρου, της ποίησης, της έντεχνης μουσικής και απολαμβάνω τη βόλτα με φίλους στα όμορφα σοκάκια της πόλης.
