Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι ο συγγραφέας των βιβλίων “Συναισθήματα κενός”και “Συναισθηματικά πλήρης”.Αν παρακολουθείς τα σοσιαλ μίντια τα quotes του περνάν συχνά μπροστά στην οθόνη του κινητού σου.Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου , μας μίλησε για τα βιβλία του ,τη λογοτεχνία,τη σύγχρονη ψυχολογία αλλά και τη δική του “Οδύσσεια”όπως συνηθίζει να λέει.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας με τίτλο «Συναισθηματικά πλήρης». Με τι έρχεται σε επαφή ο αναγνώστης;
Ο αναγνώστης γίνεται συνεπιβάτης στο πλοίο μου και ταξιδεύει μαζί μου προς την εύρεση της δικής μου Ιθάκης. Εκεί που θα νιώσω ψυχικά ήρεμος, μακριά απ’ το περιθώριο στο οποίο έχω εγκλωβιστεί, βρίσκοντας λύση σ’ ένα πρόβλημα που κάποιοι άλλοι έφεραν στη ζωή μου. Εξού κι ο λόγος που παρομοιάζω τον εαυτό μου ως τον Οδυσσέα και το πρόβλημα που καλούμαι ν’ αντιμετωπίσω ως τη δική μου Οδύσσεια. Πραγματεύομαι πολλά θέματα. Άλλοτε με ρομαντική διάθεση, άλλοτε ρεαλιστική κι ενίοτε υπαρξιακή. Για τους στόχους, το νόημα της ζωής, την ευτυχία, τα συναισθήματα, τη φιλία, τον έρωτα, την υγεία, το θάνατο, την κοινωνία, τους ανθρώπους κ.α.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Η συγγραφή είναι η δική μου μορφή ψυχοθεραπείας. Αναζητούσα τη λύτρωση και την κάθαρση μέσω της ωμής αποτύπωσης του προβλήματος που αναγκάστηκα ν’ αντιμετωπίσω. Ήταν ο τρόπος μου να καταγράψω την ιστορία και ν’ αναστοχαστώ πάνω σε αυτό. Απώτερος σκοπός όμως ήταν να δώσω ελπίδα σε κάθε αναγνώστη που θα διαβάσει την ιστορία μου. Αυτό όμως, είναι κάτι που θα καταλάβει ο αναγνώστης μόνος του διαβάζοντάς το.
Ποιο είναι το ζητούμενο στις ζωές μας;
Για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό. Μπορώ να μιλήσω για εμένα. Προσωπικά, το ζητούμενο στη δική μου ζωή είναι να βοηθάω άλλους ανθρώπους. Να τους δίνω κίνητρο, να τους ταξιδεύω με τα γραπτά μου και να τους προξενώ μία σειρά ποικιλόμορφων συναισθημάτων χαρίζοντας παράλληλα τροφή για σκέψη. Ύστερα, ως καλλιτέχνης ζητούμενο είναι ο έρωτας. Αφενός δυο μάτια κι αφετέρου οτιδήποτε μπορεί να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Είμαι ερωτευμένος με την ίδια τη ζωή.
Το πρώτο σας «Συναισθηματικά κενός» πήγε πολύ καλά. Θεωρείτε ότι οι άνθρωποι είναι συναισθηματικά κενοί ή πλήρεις στις μέρες μας;
Εξαρτάται. Αν κρίνω απ’ τις πωλήσεις του «Συναισθηματικά Κενός», απογοητεύομαι, καθώς πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στο βιβλίο με την ελπίδα να βρουν καταφύγιο για τα συναισθήματά τους. Δυστυχώς, έχουν θυσιαστεί τα πάντα στο βωμό του Εγώ και της απόλαυσης με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μπλέκουν με ασύμβατους ανθρώπους και να καταλήγουν κενοί. Έχει χαθεί η ειλικρίνεια. Η ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό κι έπειτα στον συνάνθρωπο. Πιστεύω όμως στους ανθρώπους. Πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να νιώσει «Συναισθηματικά Πλήρης», αρκεί να ερωτευτεί τη ζωή.
Το «αίμα δεν γίνεται νερό» ή σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει;
Αναφέρεσαι στην παροιμία: «Το αίμα νερό δε γίνεται κι αν γενεί δεν πίνεται;» Σαφέστατα, το αίμα δεν μεταβάλλει τη φύση του. Όμως, θαρρώ πως αν συμβεί κάτι τρανταχτό, είναι αρκετό όχι μόνο για να ψυχρανθεί μία συγγενική σχέση, αλλά και για να προκληθεί μίσος. Φαντάσου τώρα, στις διαπροσωπικές σχέσεις που δε μας δένει το ίδιο αίμα. Μπορεί κάτι να καταστραφεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Όσο δύσκολα το χτίζεις, τόσο εύκολα το γκρεμίζεις κι εκεί χρειάζεται αμοιβαία προσπάθεια και θέληση για να το χτίσεις απ’ την αρχή.
Ποιος είναι ο ρόλος του έρωτα στις ζωές μας;
Ως αθεράπευτα ρομαντικός, θα σου πω, πως ο έρωτας είναι το πιο δυνατό σύμπλεγμα συναισθημάτων, που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Μπορεί να σε αναστήσει, μπορεί να σε γεμίσει χρώματα, όπως μπορεί να σε σκοτώσει και να σ’ αφήσει κενό. Πιστεύω όμως, πως κάθε άνθρωπος σου προσφέρει κάτι μοναδικό, κάτι που έχει ανάγκη η ψυχή σου για να εξελιχθεί πνευματικά.
Υπάρχουν απωθημένα και ανεκπλήρωτοι έρωτες;
Βεβαίως! Χρόνια ολόκληρα προσπαθούσα να προσδιορίσω την έννοια του ανεκπλήρωτου στο μυαλό μου. Τελικά, είναι εκείνο που γεύτηκες λίγο και δεν πρόλαβες να ζήσεις όσο ήθελες. Εκείνο που ποτέ δεν έκανε τον κύκλο του, καθώς τελείωσε άδοξα. Εκείνο που θα κουβαλάς πάντα μέσα σου και κατά διαστήματα θα σφίγγει το στομάχι σου. Εκείνο που σε αφήνει με την ελπίδα, πως ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να υπάρξει ένα «ξανά» στο «μαζί» που στο παρελθόν δε λειτούργησε. Ετοιμάζω μία ποιητική συλλογή, δε θα πω όμως περισσότερα τώρα.
Τι είναι έρωτας και τι αγάπη; Ποια η διαχωριστική γραμμή;
Δύσκολο να αποδώσω τον έρωτα με λέξεις. Ίσως είναι η βαθιά έλξη προς έναν άλλον άνθρωπο. Το έντονο πάθος. Η κινητήρια δύναμη. Ένα ποίημα με μορφή. Από την άλλη, η αγάπη είναι κάτι βαθύτερο. Εμπεριέχει τη στοργή, τη θαλπωρή, το ενδιαφέρον κι έρχεται σε πολλές μορφές. Πρόκειται για δύο έννοιες, που είναι δύσκολο να προσδιορίσεις. Μπορούμε να τις διαχωρίσουμε αν δούμε πως ο έρωτας έχει σχέση με την έλξη και η αγάπη με τη στοργή απέναντι στον άνθρωπο.
Ποιες οι αναζητήσεις σας για να εμπνέεστε;
Άλλοτε προσωπικά βιώματα, άλλοτε συζητήσεις με τον περίγυρό μου και τους αναγνώστες μου κι ενίοτε κάποια μελωδία, κυρίως βιολί ή πιάνο. Αντλώ έμπνευση απ’ το πιο μικρό ερέθισμα. Μπορεί ακόμη κι από έναν περαστικό στο δρόμο. Είναι περίεργη η έμπνευση. Κάποτε το μυαλό μου κατακλύζεται από λέξεις κι άλλοτε στέκομαι και κοιτώ το χαρτί μη μπορώντας να γράψω.
Η απουσία του προσώπου που ερωτεύεσαι στοιχειώνει την ύπαρξη μας; Τι επίδραση είχε αυτό στην εξέλιξη της ζωής μας;
Ουφ! Ο έρωτας όπως μπορεί να σε αναστήσει και να σε αναγεννήσει, έτσι μπορεί να σε διαλύσει. Φυσικά και η απουσία ενός προσώπου που έχεις ερωτευτεί, μπορεί να σε στοιχειώσει. Όχι, για πάντα όμως. Όχι, αν δεν το αφήσεις. Καλώς ή κακώς, τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης, ακόμη και η ίδια η ζωή. Δεν μπορείς να ελέγξεις κάτι το οποίο δεν ανήκει στη δική σου σφαίρα επιρροής, οπότε δεν μπορείς να γνωρίζεις μέχρι πότε θα έχει συναισθήματα για εσένα ένας άνθρωπος. Όμως, η επίδραση ενός χωρισμού στην εξέλιξη της ζωής μας είναι μαγική. Κι αυτό, γιατί όταν κάτι τελειώνει, αναγκάζεσαι να βρεις τρόπους για να επιβιώσεις, για να βρεις και πάλι τα βήματά σου. Οπότε, στρέφεσαι στον εαυτό σου κι εκεί ξεκινάει το πνευματικό σου ταξίδι.
Στο βιβλίο σας αναλύονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Ποιο ήταν το ζητούμενο για εσάς με τη συγγραφή του;
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δώρα ή μαθήματα. Δώρα, γιατί γνωρίζεις ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεσαι τη ζωή σου και είναι εκεί και για τις καλές και για τις κακές στιγμές και μαθήματα, γιατί κάποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου για κάποιο λόγο, ώστε να σου προσφέρουν κάτι, που θα φανεί χρήσιμο στο μέλλον σου. Όμως, το ζητούμενο στις ανθρώπινες σχέσεις είναι η ευγνωμοσύνη. Να νιώθεις ευγνώμων δηλαδή, για κάθε άνθρωπο που περνάει από τη ζωή σου, είτε μείνει είτε φύγει.
Τα βιβλία είναι δικές σας δημιουργίες, ωστόσο, διδαχτήκατε κάτι από αυτά;
Όπως είπα νωρίτερα, η συγγραφή είναι η δική μου ψυχοθεραπεία, η αποτύπωση της εσωτερικής μου φωνής. Καταγράφοντας τα βιώματά μου, κάνω έναν αναστοχασμό με αποτέλεσμα να διδάσκομαι μαθήματα, τα οποία μπορεί όταν βίωνα την εκάστοτε εμπειρία να μην έβλεπα.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πόσα σας έχουν βοηθήσει;
Θα είμαι ειλικρινής. Χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχω καταφέρει να μοιράζομαι τις σκέψεις μου με χιλιάδες ανθρώπους. Χωρίς αυτά, δε θα βρισκόμουν στο σημείο που βρίσκομαι αυτήν τη στιγμή κι αυτό το οφείλω στους ακόλουθούς μου, τους αναγνώστες μου, τους υποστηρικτές μου, τους διαδικτυακούς μου φίλους.
Μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας κάποια μότο σας.
Δε θα χρησιμοποιήσω κάποιο δικό μου στιχάκι. Το μότο μου είναι η εξής πρόταση: «Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Έναν λόγο που αντιλαμβάνεσαι στην πορεία της ζωής σου».
Ανείπωτες αλήθειες δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις. Είναι πάντα κάποιος έτοιμος ν΄ ακούσει την αλήθεια;
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι έτοιμη να ακούσει την αλήθεια, πόσο μάλλον να τη διαχειριστεί, καθώς η αλήθεια είναι ικανή να γυμνώσει έναν άνθρωπο ή μία κατάσταση. Σαφώς, ανείπωτες αλήθειες δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις. Τι συμβαίνει όμως, όταν εκφράσεις την αλήθεια και πάλι καταλήξεις στο ίδιο αποτέλεσμα της λανθασμένης εντύπωσης; Βλέπεις, κάποιοι άνθρωποι είναι ευθυνόφοβοι και δεν είναι έτοιμοι να παραδεχθούν το λάθος τους ή ν’ αντικρίσουν τον εαυτό τος στον καθρέφτη της αλήθειας.
Ποια είναι η δική σας αλήθεια μέσα στις σελίδες του βιβλίου σας;
Θα γίνω σύντομος, για να δώσω ένα όμορφο κλείσιμο στη συνέντευξη. Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, πρέπει να ερωτευτείς τη ζωή και συνάμα τον εαυτό σου. Αυτός που θα είναι πάντα δίπλα σου είναι ο εαυτός σου. Μην το ξεχνάς. Να τον προσέχεις, να τον φροντίζεις και να τον αγαπάς!
Σας ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης και σας εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.
Σας ευχαριστώ κι εγώ, που μου δώσατε την ευκαιρία να κάνουμε μία τόσο όμορφη συζήτηση.
Προηγούμενη συνέντευξη στο maxmag εδώ
Οπισθόφυλλο Γιώργος Κωνσταντίνου Συναισθηματικά πλήρης
Αυτή είναι η δική μου Οδύσσεια. Ένα ταξίδι γεμάτο αναταραχές, συγκινήσεις κι εκπλήξεις. Ένας αγώνας επιβίωσης στην προσπάθειά μου να βρω τη λύση σ’ ένα πρόβλημα, που κάποιοι άλλοι έφεραν στη ζωή μου. Ένα πρόβλημα το οποίο έχει ισοπεδώσει τον ψυχικό μου κόσμο.
Τραγική φιγούρα της ίδιας μου της ιστορίας προσπαθώ να φτάσω στη δική μου Ιθάκη. Όπως ο Οδυσσέας καρτερούσε τη στιγμή που θ’ άγγιζε τα πάτρια εδάφη και την Πηνελόπη, έτσι κι εγώ κάνω τα πάντα προκειμένου να φτάσω στο σημείο εκείνο, που θα νιώθω ψυχικά ήρεμος, μακριά απ’ το περιθώριο στο οποίο έχω εγκλωβιστεί.
Συγγραφέας: Γιώργος Κωνσταντίνου (Ψυχο-λόγος)
ISBN: 978-618-85181-1-7
Αριθμός Σελίδων: 230
Διαστάσεις: Α5
Εξώφυλλο: Μαλακό
Εκδόσεις: Ψυχο-λόγος Λόγια Ψυχής
Έτος Έκδοσης: 2021, Έκδοση 1η
*Δώρο Σελιδοδείκτης και Υφασμάτινη Τσάντα Ψυχο-λόγος
Ευχαριστούμε πολύ τον Γιώργο Κωνσταντίνου για το φωτογραφικό υλικό.
!["Μέσα πέτρα", [Εικόνα: Ρίτα Μπαούση]](https://www.maxmag.gr/wp-content/uploads/2024/04/IMG_20240407_103814-640x480.jpg)
