Ο Γιώργος Κόφτης είναι ζωγράφος που ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Έχει ολοκληρώσει σπουδές σε Φλωρεντία και στη Θεσσαλονίκη αφιερώνοντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του στις εικαστικές τέχνες ενώ έχει εκθέσει έργα του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που σας φιλοξενούμε στο MaxMag.gr! Πού γεννηθήκατε και από ποια γειτονιά έχετε τις πρώτες αναμνήσεις;
Γεννήθηκα Θεσσαλονίκη το 1980. Η πρώτη μου γειτονιά που έχω αναμνήσεις είναι η κάτω Τούμπα γεμάτη αλάνες και πολλά παιδιά.
Διαβάζοντας για εσάς, βλέπω ότι εκτός από την ενασχόλησή σας με τα εικαστικά, ασχολείστε και με άλλες τέχνες. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς.
Δυστυχώς δεν έχω κάνει κάτι άλλο της προκοπής πέρα από τα εικαστικά που θα ήθελα να αναφερθώ.
Τι σπουδές έχετε κάνει και πόσο σας έχουν βοηθήσει στην περαιτέρω επαγγελματική σας πορεία;
Είμαι απόφοιτος της σχολής καλών τεχνών. Νομίζω πως απλά είναι το κλασικό, απαραίτητο (κακώς) εργαλείο για να θεωρήσει κάποιος ότι είσαι σχετικός με κάποιο αντικείμενο. Από την σχολή προσωπικά πήρα πολύ λίγα πράγματα όπως οι περισσότεροι σε όλες τις σχολές.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας και πόσο δύσκολο είναι να παράγεται τέχνη;
Πηγή έμπνευσης είναι το δύσκολο περιβάλλον που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Η τέχνη παράγεται με πολλούς τρόπους. Ένας είναι η επιμονή του να ασχολείσαι καθημερινά με αυτήν και ένας άλλος πιο σημαντικός και πολύτιμος είναι όταν παράγεται άξαφνα, εκπλήσσοντας και σένα τον ίδιο. Όταν έρχεται από έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς.
Μπορεί ένας εικαστικός στην Ελλάδα να βγάλει τα προς το ζην για να επιβιώσει;
Νομίζω πως ναι , αρκεί να μπορεί να είναι ευέλικτος και έξυπνος. Το κακό με την χώρα είναι πως η Ελλάδα είναι φτωχή σχετικά στο πεδίο αυτό σε σύγκριση με τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, οπότε αυτό βάζει την σχέση με τις εικαστικές τέχνες σε μία δοκιμασία από μόνο του.
Τι ρόλο παίζει η επικαιρότητα στα έργα σας;
Είναι ορισμένες φορές που αν δεν επικοινωνήσεις αυτό που νιώθεις θα σκάσεις. Σε μένα προσωπικά έτσι γίνεται, οπότε αναγκαστικά πλέον, το αναλύεις. Το βιώνεις και στην ουσία το λες. Όχι πάντα αλλά μερικές φορές συμβαίνει.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το έργο “58 καρφιά στα Τέμπη”. Ένα έργο αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων. Τι μπορεί να κρύβεται στο backstage ενός έργου που κουβαλάει τόσο πόνο;
Δεν υπάρχει κανένα backstage στο συγκεκριμένο έργο. Ήταν κάτι που ένιωθα πως πρέπει να πάρει εικόνα και πήρε. Στην αρχή , λίγους μήνες μετά το συμβάν, δεν είχα κουράγιο καν να σκεφτώ καθαρά. Έπειτα το έβαλα μπροστά με σκοπό την ανάδειξη της τραγωδίας και του εγκλήματος στην επιφάνεια. Είναι λίγο σαν τα εγκλήματα των ναζί. Δεν μπορεί κανείς να κάνει πως δεν ήξερε πλέον.
Τι συμβολίζει το έργο για σένα και ποια είναι τα μηνύματα για τον κόσμο;
Για μένα συμβολίζει αυτό που είναι τίποτε άλλο.
Έχετε επηρεαστεί από άλλους εικαστικούς και αν ναι, από ποιους;
Είναι μια ασταμάτητη πορεία γεμάτη αντιγραφές, επιρροές, κύματα αλλαγών και ανατροπών η ζωή ενός καλλιτέχνη. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιον , μάλλον θα έλεγα τον Banksy, γιατί είναι ο πιο άμεσα πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης στον χώρο. Είναι δάσκαλος για μας όσο και να αρέσκονται στον να τον μισούν πολλοί. Από άλλους καλλιτέχνες, να πω πως έχω μεγάλη αγάπη για τους δασκάλους της αναγέννησης αλλά και για τους μεγάλους βυζαντινούς αγιογράφους. Τεράστιος επίσης είναι ο Alex Kanevsky με τον οποίον είχα την χαρά να ανταλλάξω και μερικές κουβέντες μια φορά και να δει δουλειά μου.
Και τα επόμενα σχέδια;
Τα επόμενα σχέδια είναι να είμαστε υγιείς και να γελάμε όσο πιο πολύ μπορούμε .
Δείτε περισσότερα για τον Γιώργο Κόφτη εδώ:
