Δρ. Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου: «Προσπαθώ να ζω το ιατρικό θαύμα κάθε μέρα»

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Πηγή: Προσωπικό Αρχείο/Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Το ραντεβού

Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν 3 το μεσημέρι. Ο μαιευτήρας, χειρουργός, γυναικολόγος και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου ήταν το πρόσωπο που θα συναντούσαμε, αλλά η συνάντηση μαζί του δεν ήταν και ό,τι πιο εύκολο είχαμε μπροστά μας. Στο ιδιωτικό του ιατρείο στην οδό Μιχαλακοπούλου 86 τα τηλέφωνα δεν σταματάνε να χτυπούν. Η γραμματέας του και η βοηθός-νοσηλεύτρια του μάς υποδέχονται με μεγάλη χαρά αν και φανερώς αναστατωμένες λόγω του φόρτου εργασίας της ημέρας. Λίγο πιο πέρα στην αίθουσα αναμονής, τρεις έγκυες περιμένουν το ραντεβού τους, ένας κύριος διαβάζει Αρκά για να περάσει η ώρα και ένα ζευγάρι αδημονεί να μάθει τυχόν νέα από τον γιατρό.

Ο λόγος

Έχει προηγηθεί μια εκ των κορυφαίων και πρωτοποριακών χειρουργικών επεμβάσεων για πρώτη φορά στη χώρα μας σε έμβρυο με σοβαρού βαθμού συγγενή διαφραγματοκήλη από την ομάδα ενδομήτριων επεμβάσεων της  Γ΄ Πανεπιστημιακής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής της οποίας είναι υπεύθυνος ο ιατρός, Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου. Σε ένα από τα ολιγόλεπτα διαλείμματα του, ο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου καλεί στο γραφείο του με σκοπό να μάς παραχωρήσει μια από καρδιάς απολαυστική συνέντευξη. Παρά το γεγονός ότι επικεντρώσαμε το ενδιαφέρον μας στο μεγαλείο και τις δυσκολίες της επέμβασης αυτής, ο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου αναφέρθηκε σε πτυχές της ζωής του και του τομέα του που θεωρεί σημαντικές. Η συνέντευξη έχει μόλις αρχίσει και εμείς χανόμαστε στα λόγια και τις σκέψεις του.

Ο χώρος

Ευρύχωρος, πλατύς, εκπέμπει αμέσως τη ζεστασιά και τη φιλοξενία που σου αρμόζει. Η λεπτεπίλεπτη, ιδιαίτερη και προσεγμένη διακόσμηση του χώρου αφήνει τη δική της πινελιά στον επισκέπτη. Ο τελευταίας γενιάς και σπάνιος υπερηχογράφος για τη χώρα μας κεντρίζει το βλέμμα μας μονομιάς. Οι λοιποί χώροι και τα λοιπά μηχανήματα ανταποκρίνονται και με το παραπάνω στις απαιτήσεις του ιατρείου και δένουν αρμονικά με το σύνολο του.

Το πρόσωπο

Δεν θα ήταν αφελές να χαρακτηρίζαμε τη σταδιοδρομία του ονειρική, το βιογραφικό του βαρύ και εκείνον έναν από τους κορυφαίους στο είδος του αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Κατά τη διάρκεια του διαλόγου μας συνειδητοποιούμε πως μπροστά μας έχουμε έναν μειλίχιο ομιλητή, χαμηλού προφίλ άνθρωπο δίχως σημάδι εγωκεντρισμού, μετριόφρων, ταπεινό, πλήρως ευσυνείδητο και με πάθος για αυτό που κάνει. Ο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου έχει εργαστεί και εκπαιδευτεί στα κορυφαία ιατρικά κέντρα του κόσμου, έχει πρωτοστατήσει στην έρευνα, έχει σώσει αμέτρητα βρέφη και είναι από τους λίγους που έχουν εισάγει τον όρο «επανάσταση» με τα όσα έχει καταφέρει στη σύγχρονή ιατρική.

Advertisements
Ad 14

Επιμέλεια συνέντευξης: Παναγιώτης Χοχτούλας

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Πηγή: Προσωπικό Αρχείο/Γεώργιος Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Πως «μπήκε» η Ιατρική στη ζωή σας;

Ο πατέρας μου ήταν γιατρός και η μητέρα μου οδοντίατρος. Μεγάλωσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπως καταλαβαίνεις. Η αλήθεια όμως είναι πως όταν τελείωσα το σχολείο δεν μου άρεσε η Ιατρική. Το έκανα απλά για να ευχαριστήσω τους δικούς μου. Με απογοητεύει η απάντηση αλλά έτσι είναι(γέλιο).

Γυναικολογία

Η γυναικολογία όταν ήμουν στη σχολή δεν μου άρεσε, με απογοήτευε. Παρόλα αυτά πήρα ώριμη απόφαση να κάνω γυναικολογία όταν τελείωσα την ιατρική και ήμουνα πια μεγάλος. Σκέφτηκα να αποφασίσω να κάνω κάτι που θα τα κάλυπτε όλα και η γυναικολογία τα είχε και τα έχει όλα. Έχει χειρουργείο(πρέπει να είσαι καλός χειρούργος). Πρέπει να είσαι παθολόγος(να ξέρεις καλή παθολογία), άρα είσαι πιο κοντά στον παλιό γιατρό που τα έκανε όλα. Έχει τον υπέρηχο(στον οποίο έγινα τελικά ειδικός) και είναι πρωτοπόρος ως ιατρική επιστήμη στην έρευνα(πάντα ήθελα να ασχοληθώ με την έρευνα).

Εμβρυομητρική-Χειρουργική Εμβρύου

Η εμβρυομητρική και η χειρουργική εμβρύου μού προέκυψε πολύ αργότερα. Όταν έκανα γενική γυναικολογία και μαιευτική στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο Kings College Hospital ερχόμουν σε επαφή εξ΄ανακλάσεως με την καταπληκτική μονάδα εμβρυομητρικής που υπήρχε στο νοσοκομείο αυτό. Θεωρείται η κορυφαία μονάδα εμβρυομητρικής του κόσμου. Μόλις τελείωσα την ειδικότητα μου αποφάσισα να πάω εκεί να δω πως σκανάρουνε, πως δουλεύουνε. Ε, μη στα πολυλογώ την ερωτεύτηκα αμέσως.

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος, Ιατρείο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Πρωτοποριακή επέμβαση, “Αττικόν Νοσοκομείο”, λίγες μέρες πριν, εκεί οπού γράφτηκε ιστορία για τον τομέα της εμβρυομητρικής. Δυσκολία, σκέψεις και συναισθήματα.

Η επέμβαση ήταν πολύ υψηλής δυσκολίας. Είχε πολλά σημεία τα οποία μπορεί να πάνε λάθος. Όλες αυτές οι επεμβάσεις γίνονται σε καταστάσεις που είναι πολύ απειλητικές για τη ζωή και που είναι σχεδόν σίγουρο ότι το μωρό θα πεθάνει. Άρα πας για να τού δώσεις κάποιες ή πολλές πιθανότητες εκεί που δεν έχει καμία.

Στον άνθρωπο υπάρχει το διάφραγμα που χωρίζει την κοιλιά από τον θώρακα που περιέχει τους πνεύμονες και την καρδιά. Όταν το διάφραγμα έχει κάποια τρύπα, όργανα από την κοιλιά εισέρχονται μέσα στον θώρακα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαν εισέλθει το έντερο, το συκώτι(που είναι το χειρότερο) και ο στόμαχος. Τα όργανα αυτά όταν πηγαίνουν στον θώρακα, πιέζουν τα πνευμόνια και δεν τα αφήνουν να μεγαλώσουν με αποτέλεσμα τα μωρά αυτά να μην καταφέρνουν να επιζήσουν γιατί δεν έχουν ικανά πνευμόνια.

Δυσκολίες-Στάδια

Η επέμβαση αυτή γίνεται σε πάρα πολύ λίγα μέρη παγκοσμίως και ακόμα και εξειδικευμένα κέντρα που γίνονται ενδομήτριες επεμβάσεις δεν την αναλαμβάνουν. Οι δυσκολίες της είναι οι εξής: Πρώτον πρέπει να διασωληνώσεις το μωρό από το στόμα(που από μόνο του είναι δύσκολο) και μετά πρέπει να καταφέρεις να μην πας στον οισοφάγο αλλά κατευθείαν να προωθήσεις τον σωλήνα στην τραχεία του μωρού. Μιλάμε για κινήσεις χιλιοστών. Αυτή η διαδικασία χρειάζεται τεράστια μεγέθυνση και σταθερό χέρι.

Διαβάστε επίσης  Ζανέλ: "Το «Ρομάντζο» ήταν δώρο θεού!"

Τα στάδια ήτανε 3: πρώτον έπρεπε να γυρίσουμε το μωρό το οποίο ήταν με το κεφάλι κάτω και η πρόσβαση του δεν ήταν εύκολη(να το γυρίσουμε δηλαδή με το κεφάλι επάνω). Μετά κάναμε ένεση στο μπράτσο του μωρού για να το αναισθητοποιήσουμε-παραλύσουμε (το μωρό μένει παράλυτο για 3-4 ώρες περίπου). Η βάση του διαλείμματος, υγρού που χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιπτώσεις(ένεση), χρησιμοποιείται και από τους ιθαγενείς της Νοτίου Αμερικής για να ναρκώνουν τα θύματα τους. Αυτοί κυνηγάνε πιθήκους. Από τους πιθήκους ξεκίνησαν όλα.(γέλια).

Διαδικασία

Μόλις παραλύσει το μωρό, ανοίγει το στόμα του και κάτω από υπερηχογραφική καθοδήγηση βάζεις τον σωλήνα μέσα στην κοιλιά της μητέρας και τον καθοδηγείς στο στόμα του μωρού. ‘Έπειτα μέσω μιας μικροκάμερας φτάνεις στο διχασμό της τραχείας(στο σημείο δηλαδή που χωρίζονται οι δυο βρόγχοι της τραχείας και περνάνε στους πνεύμονες). Στο σημείο εκείνο περνάς ένα μπαλονάκι και το φουσκώνεις. Με αυτόν τον τρόπο κάνεις απόφραξη της τραχείας, επιτρέπεις στους πνεύμονες να μεγαλώσουν και στα μωρά αυτά να έχουν μια πολύ καλή ευκαιρία να πάνε όλα καλά.

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος, Ιατρείο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Διάρκεια

Η επέμβαση αυτή χρειάζεται ομάδα όπως και να το κάνεις ώστε να σε βοηθήσει να προετοιμάσεις τα εργαλεία, να προετοιμάσεις το μπαλονάκι και να το περάσεις μέσα στο όργανο. Η πραγματική επέμβαση μπορεί να διαρκέσει και μίση ώρα. Η υπόλοιπη προετοιμασία όμως μπορεί να διαρκέσει και 2-3 ώρες. Θες να έχεις αξιόπιστους ανθρώπους δίπλα σου και έναν καλό αναισθησιολόγο. Η επέμβαση όπως την έχω διδαχθεί εγώ γίνεται με τη γυναίκα ξύπνια όπως και στη δική μας περίπτωση και συμμετέχει στη χαρά ας πούμε.

Ομάδα

Καταρχήν υπήρχε ο Νίκος ο Ευαγγελινάκης ο βοηθός μου, ο οποίος είναι γιατρός στο “Αττικόν” και με βοηθάει στην προετοιμασία των εργαλείων, στο τεχνικό κομμάτι. Στη συγκεκριμένη επέμβαση λόγω του μεγαλείου και της μοναδικότητάς της συμμετείχαν και δυο γιατροί από το εξωτερικό. Ο ένας είναι ο Νicola Persico, ο οποίος είναι διευθυντής σε νοσοκομείο του Μιλάνου και η Isabella Fabietti(η βοηθός του) η οποία είναι καλή στο να τοποθετεί το μπαλονάκι μέσα στο όργανο. Όλα αυτά θέλουν την τεχνική τους και εκεί δεν μάς έπαιρνε να συμβεί το οποιοδήποτε λάθος. Ήρθαν για δυο μέρες. Τελικά όλα δούλεψαν τέλεια. Είχα συνεργαστεί ξανά μαζί τους σε επεμβάσεις που έχουμε κάνει μαζί στο Μιλάνο.

Το σενάριο

Ενώ όλα πάνε καλά τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμα. Το ιδεατό σενάριο είναι με την ίδια διαδικασία να αφαιρέσουμε το μπαλονάκι από το μωρό. Το πρόβλημα είναι αν η μητέρα πάει σε τοκετό νωρίτερα και πρέπει όλα αυτά να τα κάνουμε επειγόντως. Αν συμβεί κάτι τέτοιο πέφτει και η αναμενόμενη επιτυχία της επέμβασης. Μέχρι τώρα όμως δεν έχουμε τέτοιες ενδείξεις γιατί και η μαμά και το μωρό πάνε πολύ καλά.

Άραγε τέτοιες «προσωπικές» επιτυχίες πρέπει να τις καρπωνόμαστε και ως σύνολο;

Εγώ νομίζω ναι. Όλες οι επιτυχίες ακόμη και οι πρωτοποριακές από κάποιον ξεκινάνε. Ξέρεις πριν από αυτές έχω κάνει και άλλες επεμβάσεις οι οποίες δεν πήραν δημοσιότητα και έχουν σωθεί πάρα πολλά μωρά(πχ έχω κάνει ήδη αρκετές επεμβάσεις  με λέιζερ για διαχωρισμό του πλακούντα σε δίδυμα.) Εμείς πρώτοι ξεκινήσαμε τέτοιες επεμβάσεις και αποτέλεσαν το έναυσμα και για άλλους. Ήθελαν να τις κάνουν όλοι. «Α, την κάνει εκείνος, α θα την κάνω και εγώ». Όμως αυτό είναι και μια άμιλλα ξέρεις. Το γεγονός ότι «ζηλέψανε» κάποιοι που κάναμε τις επεμβάσεις αυτές βοηθάει και την Ελλάδα. Αυξάνονται τα κέντα έρευνας και εκπαίδευσης. Βλέπουν ότι γίνεται κάτι και θα πάνε και άλλοι να εκπαιδευτούν.

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου – Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος

Η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σας;

Το τέλος αυτής της επέμβασης που πήγε καλά.  Επίσης μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα μου ήταν όταν έγινα δεκτός στο Kings College Hospital του Λονδίνου για ειδικότητα μετά από συνέντευξη μεταξύ περίπου 5-6 χιλιάδων υποψηφίων και βγήκα πρώτος. Αυτές οι δυο στιγμές της ζωής μου κοντράρονται για το ποια είναι η πιο σημαντική, αν και νομίζω κερδίζει η πρώτη(γέλια).

Με αφορμή ένα ρεπορτάζ στο STAR το 2013 και την προσωπική σας έρευνα θα ήθελα να μάθω σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε σήμερα όσον αφορά τη νέα επαναστατική μέθοδο εντοπισμού του συνδρόμου Down η οποία αποτελεί δικό σας κατόρθωμα. Πόσο ασφαλής είναι για τη γυναίκα και τι έχουμε να περιμένουμε από αυτήν;

Μου αρέσει η ερώτηση σου. Δεν την περίμενα. Μέχρι τότε η επιλογή της γυναίκας ήτανε να κάνει αμνιοπαρακέντηση για να πάρει μια σίγουρη απάντηση αν το μωρό έχει χρωμοσωμική ανωμαλία ή όχι. Όταν βγήκε το τεστ αυτό  πιστεύαμε ότι υπήρχε ένας αυξημένος κίνδυνος αποβολής λόγω της εισαγωγής της βελόνας από την αμνιοπαρακέντηση(1 στα 100 να χάσει η γυναίκα το μωρό). Αυτό λέγανε τα βιβλία τότε.

Ήταν λοιπόν πολύ σημαντικό τότε να μπορείς να δώσεις μια εναλλακτική στη γυναίκα όπως η εξέταση αυτή που ήταν και παραμένει επαναστατική στον χώρο της ιατρικής του εμβρύου. Μια φανταστική εξέταση που αφορά την ανεύρεση του συνδρόμου Down ειδικά. Ισχυρίζεται ότι βρίσκει και άλλα πράγματα αλλά μάλλον εδώ λέει ψέματα για την ώρα. Όμως αν τη συγκρίνεις με την αμνιοπαρακέντηση, η αμνιοπαρακέντηση είναι πολύ πιο πλήρης εξέταση καθώς βρίσκει περισσότερα πράγματα.

Διαβάστε επίσης  Γιώργος Γιαντάς: "Το 'για ένα παιδί' είναι εμπνευσμένο από τον καθένα μας"

Alicante της Ισπανίας. Παγκόσμιο συνέδριο εμβρυομητρικής. Συμμετείχατε πρόσφατα. Με βάση τα χρόνια της επαγγελματικής σας εμπειρίας, πόσο ραγδαίες θα είναι οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια και τι έχουμε να ζήσουμε σε τομείς όπως η μαιευτική, η γυναικολογία και η εμβρυομητρική;

Αυτό το συνέδριο είναι μοναδικό. Διοργανώνεται κάθε φορά και σε μια διαφορετική μεσογειακή χώρα της Ευρώπης οπού εκεί εμφανίζονται τα πιο innovate πράγματα που υπάρχουν. Θα έλεγα ότι υπάρχουν πράγματα που περιμένει κανείς να γίνουν και αφορούν την αντιμετώπιση και την πρόληψη μεγάλων επιπλοκών της κύησης.

Έγινε μια πολύ μεγάλη ανακάλυψη στης οποίας την έρευνα συμμετείχαμε και εμείς από το” Αττικόν”  Νοσοκομείο. Υπάρχει η προεκλαμψία(σοβαρή διαταραχή της εγκυμοσύνης που αν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές), η οποία θέτει σε κίνδυνο τόσο τη ζωή της μητέρας όσο και του εμβρύου. Τώρα λοιπόν μετά από μια μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη που συμμετείχαν 10 νοσοκομεία από όλη την Ευρώπη και το “Αττικόν”, αποδείχθηκε ότι αυτό μπορεί να προβλεφθεί από το πρώτο τρίμηνο και παίρνοντας ένα απλό φαρμακάκι(ασπιρίνη των 150 mg), να μη συμβεί στη γυναίκα. Ήταν μια μεγάλη ανακάλυψη, δημοσιεύτηκε στο μεγαλύτερο ιατρικό περιοδικό παγκοσμίως και είναι επίτευγμα των τελευταίων δυο χρόνων.

Ακόμη έχουμε μπροστά μας να λύσουμε το θέμα του πρόωρου τοκετού πάνω στο οποίο γίνονται πολλές έρευνες. Είναι το επόμενο μεγάλο θέμα. Στην Αμερική αυτή τη στιγμή έχουν κάνει το λεγόμενο artificial womb(την τεχνητή μήτρα). Έχουνε τοποθετήσει ένα αλογάκι μέσα σε ένα κουτί στο οποίο έχουνε μιμηθεί πολλές λειτουργίες του ανθρώπου και της ανθρώπινης μήτρας και εκεί μέσα κατάφερε το αλογάκι  να μεγαλώσει. Μια τεράστια επιτυχία, πρόοδο την οποία αναμένω να εμφανίζεται μετά από 5 χρόνια.

Μετά άλλη μεγάλη ιστορία είναι αυτό με τις ενδομήτριες επεμβάσεις. Όλο αυξάνονται οι ενδομήτριες επεμβάσεις που γίνονται, αποκτούν πιο μεγάλη ποικιλία και ο κόσμος δοκιμάζει νέα πράγματα. Τελευταία εξέλιξη αποτέλεσε η ενδομήτρια επιδιόρθωση της δισχιδούς ράχης. Όταν έχεις μια τρύπα στη σπονδυλική στήλη λοιπόν, είσαι καταδικασμένος να μην μπορείς να περπατήσεις και να ουρήσεις. Αυτό σιγά σιγά αρχίζει να διορθώνεται ενδομητρίως. Άρα λοιπόν η «λεωφόρος» είναι απέραντη για τις επεμβάσεις που μπορείς να κάνεις προγεννητικά.

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου – Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος

Γνωρίζω πως «δάσκαλος σας» υπήρξε o πατέρας της ιατρικής του εμβρύου όπως συνηθίζεται να λέγεται, μια διεθνής ιατρική φιγούρα της επιστήμης, ο Κύπρος Νικολαΐδης, κατά τη διάρκεια των χρόνων επιστημονικής σας και εκπαιδευτικής σας κατάρτισης σε ένα εκ των κορυφαίων νοσοκομείων του κόσμου, το Kings College Hospital. Αλήθεια πως είναι να μαθητεύεις πλάι σε ένα καθηγητή, πλάι στον καλύτερο όλων;

Καταρχήν το Kings College Hospital είναι το μεγαλύτερο ιατρικό κέντρο του πλανήτη. Δέχεται παραπομπές για περιστατικά από όλο τον κόσμο(Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Αφρική κοκ). Αρά εκεί αποκομίζεις τεράστια εμπειρία στο να τα αντιμετωπίζεις. Εκεί διδάχθηκα και ενδομήτριες επεμβάσεις. Λίγοι τις διδάσκουν να ξέρεις. Είναι παρά πολύ κουραστικό να δουλεύεις σε τέτοια μέρη. Δεν έχεις προσωπική ζωή και πρέπει να έχεις μεγάλο προσωπικό αίτημα για να καταφέρεις να επιβιώσεις μέσα σε όλα αυτά.

Τώρα για τον καθηγητή τι να πω; Είναι ένας σπουδαίος, ένας σημαντικός και ευσυνείδητος άνθρωπος και το αποπνέει από παντού. Εγώ αυτό που του χρωστάω περισσότερο από όλα είναι η εκπαίδευση μου στην έρευνα. Είναι ένας πολύ σκληρός εκπαιδευτής όπου μπορεί να γίνει και κακός καμιά φορά για την εκπαίδευση σου αλλά αν έχεις υποβληθεί και έχεις επιζήσει από την εκπαίδευση του τότε γίνεσαι ο καλύτερος. Εμένα προσωπικά μού άνοιξε τον δρόμο της έντιμης έρευνας και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Με δίδαξε να προχωράω χωρίς ψευτιές με σκοπό την επιστημονική ανεύρεση της αλήθειας. Ακόμα και σήμερα είμαστε πολύ κοντά. Όπου τον χρειάζομαι ακόμη και σε δύσκολα περιστατικά πάντα παίρνω τη γνώμη του. Για εμένα είναι σαν ένας δεύτερος πατέρας. Είναι και κουμπάρος μου, με έχει παντρέψει(γέλια).

Έχετε ζήσει κάποιο (ιατρικό) θαύμα, το οποίο σας άλλαξε τη ζωή;

Το ιατρικό θαύμα το ζω και προσπαθώ να το ζω κάθε μέρα. Καθεμιά από τις επεμβάσεις που κάνεις για τους άλλους είναι θαύμα. Αυτό όμως που έχω να σου πω είναι πως τα επινίκια κρατάνε πολύ λίγο. Πάντα κάτι άλλο έχεις μπροστά σου.

Συγκινηθήκατε, δακρύσατε ποτέ για κάτι(εν ώρα εργασίας) ή είστε άνθρωπος που προτιμά να ελέγχει τα συναισθήματα του;

Άπειρες φορές. Δεν είμαι άνθρωπος που ελέγχει τα συναισθήματα του. Η ερώτηση σου είναι πολύ καλή γιατί έχω να σου πω πως στην Αγγλία αυτό ήταν το μειονέκτημα μου. Σκέψου ο καθένας μας κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του είχε τον προσωπικό του μέντορα ο οποίος ήλεγχε τυχόν αδυναμίες, παρατηρούσε την πρόοδο μας, τι κάνουμε σωστά και τι λάθος με σκοπό να μας βελτιώσει. Έτσι και εγώ είχα τους δικούς μου μέντορες με τελευταίο φυσικά τον καθηγητή Κύπρο Νικολαΐδη. Ενώ εγώ είχα πάντα την πρωτιά στο χειρουργείο, στους τοκετούς και ήμουν πιο ευγενικός από τους άλλους, το μειονέκτημα μου θεωρούσαν οι Άγγλοι είναι ότι είμαι συναισθηματικός. Αυτό βέβαια έχει δυο όψεις. Από τη μια στεναχωριέσαι πολύ αν κάτι δεν πάει καλά ώστε την επόμενη φορά να γίνεις καλύτερος και ταυτόχρονα έχει την ιδιαιτερότητα του να μπορείς να μοιράζεσαι τη χαρά του άλλου. Άρα δεν είναι μόνο κακό.

Διαβάστε επίσης  Χάρης Παππής: "Η παχυσαρκία έχει πάρει πλέον διαστάσεις «επιδημίας»"
Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος, Ιατρείο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Αμβλώσεις, σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, σεξουαλικά νοσήματα, προφυλάξεις, τοκετός, και πολλά άλλα αποτελούν θέματα ταμπού εν έτη 2019 στη χώρα μας. Διερωτώμαι το «γιατί» και που θα μας οδηγήσει όλο αυτό;

Εγώ για ιατρικούς λόγους θα σταθώ στο θέμα των αμβλώσεων. Υπάρχουν περιστατικά που τα προβλήματα στο έμβρυο διαπιστώνονται αργά στην κύηση. Με τον νόμο που ίσχυε μέχρι πρότινος δεν είχες δικαίωμα να διακόψεις την κύηση μετά τις 24 εβδομάδες. Μεγάλο πράγμα αποτελεί το γεγονός ότι αυτός ο νόμος άλλαξε πριν κάτι εβδομάδες με σωστό ιατρικό πνεύμα. Δεν μπορείς να καταδικάζεις τους γονείς όταν διαπιστώνεται ένα πρόβλημα στο έμβρυο στις 30  εβδομάδες ότι πρέπει ντε και καλά να γεννήσουν το έμβρυο αυτό και να το φέρουν στη ζωή. Ίσως αυτό το έμβρυο αργότερα να επηρεάσει τη ζωή τους, της οικογένεια του, των αδερφών του και την ίδια του τη ζωή.

Ένα πρόβλημα μπορεί να είναι ότι δεν μιλάμε για σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, ναι, συμφωνώ. Το μεγάλο όμως πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες οι οποίοι είναι κρυμμένοι στο σπίτι, δεν παίρνουν λεφτά, δεν προσλαμβάνονται και τα σχολεία τα πληρώνουν οι ίδιοι οι γονείς. Αν είσαι φτωχός και έχεις παιδί με ειδικές ανάγκες είσαι καταδικασμένος. Κάτι τέτοιο είναι απάνθρωπο. Όλα είναι θέμα ήθους και στην Ελλάδα υπάρχει πολιτισμική διαφορά σε σχέση με χώρες όπως η Αγγλία. Ναι, έχουμε επιστήμονες, έξυπνους ανθρώπους αλλά κάπου χανόμαστε.

Πάρε για παράδειγμα τις ενδομήτριες επεμβάσεις. Το να καταφέρουμε να κάνουμε τις ενδομήτριες επεμβάσεις στο “Αττικόν” δεν ήταν καθόλου εύκολο. Θα μπορούσε η πολιτεία να είχε βοηθήσει παραπάνω. Θα μπορούσε η διοίκηση του νοσοκομείου να είχε βοηθήσει παραπάνω. Υπάρχουν ελλείψεις γιατί δεν μπαίνουν σωστές προτεραιότητες. Προτεραιότητα είναι να βοηθάμε τον συνάνθρωπο και όχι να βολευτείς σε μια θέση εσύ και η οικογένεια σου(πχ πολιτικοί). Αυτό είναι το ελληνικό ήθος δυστυχώς και ελπίζω τα επόμενα χρόνια να αλλάξει.

Τι σας συναρπάζει περισσότερο από τη σχέση μητέρας-εμβρύου;

Ο Καθηγητής μου συνήθιζε να λέει ότι το έμβρυο είναι το καλύτερο παράσιτο αφού ο ξενιστής που το περιέχει (δηλαδή η μητέρα) τα δίνει όλα για την επιβίωσή του. Είναι μαγικό το συναίσθημα της γυναίκας να αισθάνεται ότι μεγαλώνει μέσα της ένας νέος άνθρωπος από την ανυπαρξία. Συναρπαστική στιγμή είναι όταν αισθάνονται τα πρώτα σκιρτήματα του εμβρύου και σίγουρα η στιγμή του τοκετού ιδιαίτερα αν είναι φυσιολογικός. Επίσης, πολλές γυναίκες βιώνουν έντονα και με πολύ συναίσθημα και χαρά τους πόνους του τοκετού που σε άλλες συνθήκες μπορεί να έβρισκαν αφόρητους.

Ξέρετε θεωρώ πως η πραγματική ουσία, η γοητεία του επαγγέλματος σας βρίσκεται τελικά στην αρχή και το τέλος. Σε αυτό που ονομάζουμε κύκλο της ζωής. Τόσο μοναδικό! Θα ήθελα ένα σχόλιο σας.

Η δικιά μου ουσία βρίσκεται σίγουρα στην αρχή του κύκλου. Μάλιστα, η αρχόμενη κύηση και ειδικά οι πρώτες της 10 εβδομάδες αποτέλεσαν το πεδίο της έρευνάς μου για πολλά χρόνια. Η ιατρική είναι γενικά βαθιά ανθρωπιστική και συναρπαστική επιστήμη αλλά ιδιαίτερα το να είσαι γιατρός του ανθρώπου που δεν έχει γεννηθεί ακόμα είναι σίγουρα μοναδικό, συναρπαστικό και μαγικό.

Στο τέλος της ημέρας

Σκέφτομαι ξανά τη στιγμή που είχα απέναντι μου τη μοναδική προσωπικότητα ενός ανθρώπου που αποδεικνύει και με το παραπάνω τις δυνατότητες αυτού του τόπου. Σκέφτομαι το διεθνούς βεληνεκούς νοσοκομείο “Αττικόν”, το οποίο είναι από τα ελάχιστα που πρωτοπορούν στην έρευνα, την εκπαίδευση και την Ιατρική εντός και εκτός συνόρων. Καταλήγω στο συμπέρασμα πως αυτή η χώρα μπορεί και πρέπει να πάει μπροστά μόνο εάν δοθούν προτεραιότητες. Όσο για τη γοητεία επαγγελμάτων όπως η μαιευτική, η γυναικολογία και η εμβρυομητρική, αντιλαμβάνομαι στο μυαλό μου τα καθημερινά θαύματα, τον κύκλο της ζωής με τον οποίον έρχονται σε άμεση επαφή οι γιατροί.

Ο ιατρός Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου σε ένα από τα σημεία-ερωτήσεις της συζήτησης μας είχε πει: «Το ιατρικό θαύμα το ζω και προσπαθώ να το ζω κάθε μέρα. Αυτό όμως που έχω να σου πω είναι πως τα επινίκια κρατάνε πολύ λίγο. Πάντα κάτι άλλο έχεις μπροστά σου». Η φράση αυτή λίγες μέρες μετά ηχεί ακόμα στο μυαλό μου…

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Φωτογραφία: Ηλίας Τζιβίσκος, Ιατρείο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Γεώργιος-Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

 Τα Σημεία της Ζωής του

1996

Πτυχίο Ιατρικής Σχολής, Πανεπιστήμιο Αθηνών

1997-1998

Αγροτικός Ιατρός (υπηρεσία υπαίθρου), Άγιος Γεώργιος Βοιωτίας

1998-1999

Σμηνίτης Ιατρός – Πολεμική Αεροπορία

1999-2000

Ειδικευόμενος Ιατρός στη Γενική Χειρουργική, Ά Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική, Λαϊκό Νοσοκομείο, Αθήνα

2001-2003

Ειδικευόμενος Ιατρός στη Γυναικολογία, Π.Γ.Ν. Λαϊκό, Αθήνα

2003-2004

Senior House Officer στη Μαιευτική-Γυναικολογία, Queen Mary’s Hospital, London

2004-2005

Senior House Officer στη Μαιευτική-Γυναικολογία, King’s College Hospital, London

2005-2007

Specialist Registrar στη Μαιευτική-Γυναικολογία, King’s College Hospital, London

2006

Τίτλος Ειδικότητας Μαιευτικής-Γυναικολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών

2007

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής, Πανεπιστήμιο Αθηνών

2007-2010

Research Fellow, Εμβρυομητρική Ιατρική και Αρχόμενη κύηση, King’s College Hospital, London

2011

Άδεια Εκτέλεσης Υπερήχων στην Ελλάδα

2011-2015

Υπεύθυνος Μονάδας Ιατρικής Εμβρύου, Μαιευτικό και Γυναικολογικό κέντρο ΓΑΙΑ, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών

2015-σήμερα

Ακαδημαϊκός Υπότροφος, Γ΄ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αττικόν

2018-σήμερα

Υπεύθυνος Μονάδας Εμβρυομητρικής Ιατρικής και Υπεύθυνος Κυήσεων Υψηλού Κινδύνου, Γ΄ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αττικόν

 

Σπουδάζω στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δύο είναι οι μεγάλες μου αγάπες: Η εκπαίδευση και η δημοσιογραφία. Αν και αταίριαστες (κάπως) μεταξύ τους, αυτές οι δυο κρύβουν ολόκληρες ιστορίες...

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

70s boho chic: Το trend που κάνει δυνατό comeback.

Το boho chic των 70s, εμπνευσμένο από την ανεπιτήδευτη αισθητική

Απόγνωση, Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ: Μια χειριστική πρόζα

Το αριστούργημα του Ναμπόκοφ, Απόγνωση, συντίθεται με μια συγκλονιστική πρόζα