Έλλη Πράντζου: Η υποκριτική είναι η αγάπη μου, η ποίηση η ερωμένη μου

Έλλη Πράντζου
Έλλη Πράντζου

Η Έλλη Πράντζου έχει κερδίσει αδιαμφησβήτητα τον τίτλο του καλλιτέχνη. Έχει σπουδάσει στο τμήμα θεάτρου στη σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ και υποκριτική στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης ”Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Ζει, εργάζεται και δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει ήδη μια ποιητική συλλογή με τίτλο ” Χάος” από τις εκδόσεις Οσελότος και έχει παίξει σε διάφορες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα ασχολείται με την στιχουργική και την αρθρογραφία. Στα ποιήματα και τους στίχους της μπορεί κανείς να ανακαλύψει εκτός από την στιχουργική μαεστρία πολλές καθημερινές αλήθειες όχι όμως με τετριμμένο τρόπο, ενώ και μόνο από ορισμένα αποσπάσματα των παραστάσεων που έχει συμμετάσχει διακρίνεται το ταλέντο και η επαφή με το θέατρο. Η Έλλη Πράντζου μίλησε στο Maxmag για τη δουλειά της, τα σχέδια και την έμπνευση της.

Επιμέλεια συνέντευξης: Παναγιώτης Ζαφείρης

Από τις σπουδές σας φαίνεται η ενασχόληση με τη τέχνη ήταν μονόδρομος. Πείτε μας πως ακολουθήσατε αυτό το δρόμο;

Αυθόρμητα, ενστικτωδώς. Από μικρή ό,τι μου κέντριζε το ενδιαφέρον είχε πάντα μια καλλιτεχνική χροιά. Εκεί γύρω στην Πέμπτη δημοτικού αποφάσισα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός και γράφτηκα στο θεατρικό εργαστήρι του κέντρου νεότητας της πόλης όπου γεννήθηκα. Λέω αποφάσισα γιατί δεν άλλαξα γνώμη από τότε κι έτσι στο μηχανογραφικό δήλωσα το τμήμα Θεάτρου της σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ όπου και πέρασα. Έπειτα αποφοίτησα από την Ανώτερη Δραματική Σχολή Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Όπως έχω ξαναπεί, όμως, η συγγραφή ήταν κάτι ακόμη πιο δικό μου γι’ αυτό συνειδητοποίησα ότι μου είναι τόσο απαραίτητη λίγο αργότερα. Ο παραλληλισμός που συνηθίζω να κάνω γι’ αυτό το θέμα είναι η ανάσα μας κι η καρδιά μας. Πρόκειται για ζωτικές λειτουργίες που δε συνειδητοποιούμε καν, απλώς συμβαίνουν αλλά μας κρατούν στη ζωή. Κάτι τέτοιο θεωρώ ότι είναι για μένα και το γράψιμο. Αποτελούσε ζωτικής σημασίας τρόπο έκφρασης από πάντα αλλά το συνειδητοποίησα λίγο αργότερα.

Μιλήστε μας λίγο για τη πρώτη σας ποιητική συλλογή.

Πρόκειται για μια συλλογή μικρών ποιημάτων με κεντρικό θέμα τον έρωτα κι ο τίτλος της είναι «Χάος». Το παρεξηγημένο χάος που έχει ταυτιστεί με σκοτεινά άτακτα μονοπάτια κι όμως αν το καλοσκεφτούμε αντιπροσωπεύει την άβυσσο των συναισθημάτων μας, του εαυτού μας και φυσικά του ίδιου του έρωτα. Αντί να το φοβόμαστε και να το αποφεύγουμε, λοιπόν, ίσως θα έπρεπε να βουτήξουμε μέσα του και να πάρουμε από αυτό ό,τι μπορεί να μας δώσει.

Διαβάστε επίσης  «Η τραγωδία αλλιώς» της Αθηνάς Παππά στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

Πείτε μας δύο λόγια για την πορεία σας μέχρι τώρα στο θέατρο.

Θεατρικά έχω υπάρξει σε διάφορες ομάδες τις Θεσσαλονίκης με τις οποίες έχουμε ανεβάσει ποικιλία παραστάσεων αλλά έχω κάνει επίσης ορισμένα βήματα και με δικούς μου ανθρώπους του χώρου στα οποία είχαμε αναλάβει εξ ολοκλήρου την παραγωγή. Δύσκολοι καιροί από πάντα, σε αυτήν τη χώρα ειδικά, για τα καλλιτεχνικά, πόσο μάλλον τώρα, αλλά συνεχίζουμε να παλεύουμε για όσα αγαπάμε.

Advertisements
Ad 14
Έλλη Πραντζου
Έλλη Πράντζου

Κάπου υπάρχει η πολύ ενδιαφέρουσα φράση σας ‘’Η υποκριτική είναι η αγάπη μου. Η ποίηση η ερωμένη μου’’. Τι σημαίνει αυτός ο διαχωρισμός;

Περίπου αυτό το οποίο ανέφερα και στην πρώτη ερώτηση, η υποκριτική ήταν μια επίσημη συνειδητοποίηση που συνέβη σε πολύ μικρή ηλικία αλλά η συγγραφή -εν γένει, όχι μόνο η ποίηση- υπέβοσκε πάντα ταυτόχρονα, με τρόπο που θυμίζει απαγορευμένους έρωτες οι οποίοι κρύβουν ένα πάθος διαφορετικό συνήθως.

Πέρα από την ποίηση και το θέατρο ασχολείστε και με την στιχουργική και την αρθρογραφία. Αυτά ποια θέση κατέχουν;

Για τη στιχουργική θα απαντήσω με έναν στίχο μου. «Ίσως κάτι στην ψυχή μου έχει ανάγκη να γίνει μουσική για να ακουστεί επιτέλους από καρδιές κι όχι από αυτιά»

Η αρθρογραφία είναι μια διέξοδος έκφρασης σε τακτικότερη βάση γιατί ως άνθρωπος έχω την κακιά συνήθεια να μην μπορώ να κρατήσω μέσα μου τίποτε από όσα με πνίγουν στον κόσμο. Κι όπως καταλαβαίνετε όταν τα παίρνεις όλα τόσο προσωπικά αν δε μιλήσεις με κάποιον τρόπο κάποια στιγμή θα σε παρασύρει ο ίδιος σου ο χείμαρρος. Δεν είμαι όμως τόσο εξοικειωμένη με τον προφορικό λόγο ως φύσει εσωστρεφής οπότε τι μένει;

Διαβάστε επίσης  3+1 ελληνικές ταινίες που ανέβηκαν στο θεατρικό σανίδι
Έλλη Πράντζου
Έλλη Πράντζου

Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα;

Δύσκολη περίοδος για σχέδια είναι η αλήθεια αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ετοιμάζω την έκδοση του δεύτερου βιβλίου μου που θα περιέχει μικρά κείμενα εξομολογητικού/υπαρξιακού χαρακτήρα, τα οποία θα συνοδεύονται από φωτογραφίες αντίστοιχης αισθητικής. Ο τίτλος του θα είναι «Έρωτας Υπαρξιστής κι Επαναστάτης» και με αυτές τις τρεις λέξεις καλύπτεται όλο το φάσμα της θεματολογίας.

Είναι μια δύσκολη εποχή για τους καλλιτέχνες. Πως φαντάζεστε την ‘’επόμενη μέρα’’;

Επειδή πλέον έχουμε φτάσει σε σημείο απροχώρητο αφού η χώρα ήδη προ πανδημίας είχε τοποθετήσει τις τέχνες στο περιθώριο από κάθε άποψη, νομίζω ότι για να υπάρξει έστω η ιδέα μιας επόμενης μέρας θα πρέπει να αναθεωρηθούν πολλά πράγματα ριζικά τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο παιδείας. Και από την πλευρά των αρμόδιων φορέων, και από την πλευρά των καλλιτεχνών αλλά και από την πλευρά του κόσμου/δέκτη.

Τακτικές που ευνοούν λίγους κι «εκλεκτούς» του συστήματος, κλίκες, εκμετάλλευση, αλλά και η τάση μαζοποίησης που δημιουργείται μόνο γύρω από ονόματα διασήμων είναι κάποια από τα θέματα που επιβάλλεται να λυθούν. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η τέχνη είναι προσφορά ζωτικής σημασίας, ότι οι καλλιτέχνες είναι μεν λειτουργοί -λόγω αντικειμένου, όχι απαραίτητα όλοι ως άνθρωποι- αλλά εξίσου κι επαγγελματίες με ό,τι συνεπάγεται αυτό από άποψη δικαιωμάτων, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν καλλιτέχνες δύο ταχυτήτων αλλά κι εν γένει επαγγέλματα δυο ταχυτήτων τότε ίσως κάνουμε μια αρχή προς μια καλύτερη επόμενη μέρα.

Υπάρχει κάποια συνεργασία που έχετε ξεχωρίσει;

Θα μιλήσω λίγο γενικά αλλά για μένα έχει μεγάλη σημασία αυτό που θα πω. Ξεχωρίζω όσα κάναμε μόνοι μας, λίγοι παθιασμένοι άνθρωποι του χώρου μαζί, αντιμετωπίζοντας κάθε πρακτική δυσκολία με την ψυχή μας και μόνο. Δε θέλω να ακουστώ αφοριστική αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι οι νέοι στον χώρο άνθρωποι φτύνουν αίμα για τα στοιχειώδη. Το να παλεύεις, λοιπόν, ολομόναχος από το μηδέν να χτίσεις κάτι με όσα ελάχιστα μέσα διαθέτεις αποτελεί μια τουλάχιστον αξιόλογη προσπάθεια που φανερώνει πείσμα κόντρα σε κάθε προγνωστικό.

Κάποια πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία σας;

Ο έρωτας. Σε όλες του τις εκφάνσεις. Έρωτας για έναν άνθρωπο, έρωτας για μια ιδέα, έρωτας για την ίδια τη ζωή. Χωρίς έρωτα όλα είναι άχρωμα, αγευστα, αοσμα κι άνευρα. Η δημιουργία προϋποθέτει ερωτευμένες ψυχές.

Διαβάστε επίσης  Προτάσεις Εβδομάδας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για αυτή την εβδομάδα

Τι θέση πιστεύετε πρέπει να παίρνει η τέχνη στα κοινωνικά ζητήματα που έχουν προκύψει;

Η τέχνη οφείλει να αφυπνίζει, να προβληματίζει, να διαπαιδαγωγει, να ξεσηκώνει σε κάθε επιπεδο. Δε λέω, φυσικά, κάτι πρωτότυπο αλλά συνήθως επειδή την έχουμε δεδομένη δε συνειδητοποιουμε καν την προσφορά της και τη συμβολή της στη διαμόρφωση τόσο των συνειδησεών μας όσο και των συναισθημάτων μας. Η τέχνη δε συνάδει με την παθητικοτητα, την τάξη, την ησυχία, τη φρονιμαδα. Η τέχνη σου δείχνει όλα όσα θα μπορούσες να πετύχεις αν δεν εγκλώβιζες το μυαλό σου στα πλασματικά εμπόδια μιας βαθιά άρρωστης κοινωνίας. Θα μου πεις η κοινωνία από εμάς τους ίδιους δεν απαρτίζεται; Είναι, λοιπόν, ένας από τους στόχους της τέχνης και το να σε φέρνει αντιμετωπο/η με τον ίδιο σου τον/την εαυτό/η ώστε να δεις σιγά σιγά τι προσφέρεις εσύ από την πλευρά σου στον κόσμο.

Για το τέλος ένα μήνυμα που θέλετε να δώσετε;

Δε θα μιλήσω για αισιοδοξία, για το μέλλον, για τον κόσμο γενικά. Θα ήθελα να πω δυο πράγματα για κάτι που έχουμε συνηθίσει να παραγκωνίζουμε από ανασφάλεια ή φόβο. Τα αληθινά μας συναισθήματα. Κανείς, λοιπόν, δε σε ξέρει ούτε εσένα, ούτε την ιστορία σου ούτε όλα όσα κουβαλάς, όσο ο εαυτός σου όταν του επιτρέπεις να σταθεί απέναντί σου. Γι’ αυτό όσες συμβουλές κι αν σου δίνουν, ακόμη κι άνθρωποι που σε αγαπάνε, στο τέλος της ημέρας μόνο τα δικά σου συναισθήματα καλείσαι να αξιολογήσεις. Κάνε το, λοιπόν, με τρόπο που να ταιριάζει σε σένα και μόνο. Διαφορετικά δε θα είσαι τίποτε περισσότερο από ένα πανικόβλητο πειθήνιο όργανο που ακολουθώντας ισοπεδωτικές ορθολογιστικές τακτικές κάποτε θα φτάσει σε σημείο να χαραμίσει και να θυσιάσει ακόμη και τα πιο σημαντικά κομμάτια της ίδιας του της ζωής από ανασφάλεια.

 

 

 

 

 

 

 

 

Γεννηθήκα στα Χανιά το 1990. Ασχολούμαι 12 χρόνια με τη συγγραφή παραμυθιών και άρθρων ενώ τα τελευταία χρόνια άρχισα την συγγραφή θεατρικών έργων και την υποκριτική δύο πράγματα που αποτελούν τον ζωτικό μου χώρο. Έχω εκδώσει ένα βιβλίο με παιδικές ιστορίες με τίτλο Ρώτα το παραμύθι. Θεωρώ το διάβασμα το Θέατρο και τον Κινηματογράφο την πιο κατάλληλη ψυχαγωγία

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

70s boho chic: Το trend που κάνει δυνατό comeback.

Το boho chic των 70s, εμπνευσμένο από την ανεπιτήδευτη αισθητική

Απόγνωση, Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ: Μια χειριστική πρόζα

Το αριστούργημα του Ναμπόκοφ, Απόγνωση, συντίθεται με μια συγκλονιστική πρόζα