Άλεξ Δράκος-Κτιστάκης: «Η jazz δεν καθορίζεται από το χρήμα. Είναι αυθεντικό είδος μουσικής!»

Ο Άλεξ Δράκος-Κτιστάκης σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και μοντέρνα μουσική με κατεύθυνση jazz performance στα drums. Έχει εργαστεί ως καθηγητής drums στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, ενώ τώρα διδάσκει στο Modern Music School της Αθήνας. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ιονίου Πανεπιστημίου (Κέρκυρα), όπου παραδίδει μαθήματα jazz drums, μουσικών συνόλων και σεμινάρια jazz ρυθμικής αγωγής και οι συνεργασίες του όσον αφορά την jazz και τη μουσική γενικότερα είναι πολυάριθμες! Alex Foster, Dave Friedman, Κώστας Μπαλταζάνης, Δήμος Δημητριάδης είναι μερικοί μόνο από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί…

Με αφορμή τις εμφανίσεις του στο Tesla Bar του ΒΙΟS με τους Alex Drakos Trio, μίλησε στο MAXMAG για τη μέχρι τώρα πορεία του και τα μελλοντικά σχέδιά του!

• Σπουδάσατε στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μεταπτυχιακές σας σπουδές όμως βασίστηκαν σε έναν εντελώς διαφορετικό κλάδο, αυτόν της Μουσικής. Η αγάπη και η δίψα για ενασχόληση με τη μουσική υπήρχαν από μικρή ηλικία; Ήταν  δηλαδή ένα όνειρο ζωής που επιθυμούσατε να πραγματοποιηθεί, ούτως ή άλλως, γι’ αυτό και η διαφορετικότητα των επιλογών σας, όσον αφορά το κομμάτι των σπουδών;

Ακριβώς. Ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία. Όσο περισσότερο ασχολούμουν, τόσο μεγάλωναν τα όνειρά μου γύρω από τη μουσική. Θυμάμαι να κάθομαι στο σπίτι μου και καθώς παίζω μουσική να φαντάζομαι εικόνες και εμπειρίες, πολλές από τις οποίες με χαρά και συγκίνηση διαπιστώνω ότι τις έχω ζήσει πλέον και ακόμα τις ζω!

• Γιατί προτίμησατε να ασχοληθείτε συγκεκριμένα με την jazz μουσική; Yπήρξε κάποιο ερέθισμα που σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

Ο ήχος της jazz με κέντρισε από την πρώτη στιγμή που άκουσα αυτή τη μουσική, τυχαία, σε ένα διαφημιστικό σποτ. Χωρίς καν να γνωρίζω πώς ονομάζεται αυτό το είδος μουσικής, με γοήτευσε η αρμονία, ο ρυθμός και το γενικότερο κλίμα που δημιουργεί. Ήταν, θυμάμαι, η ορχήστρα του Glenn Miller.  Όποιος ακούσει αυτή την ορχήστρα δεν μπορεί παρά να γοητευθεί από τον ήχο της, είτε είναι λάτρης της jazz είτε ακούει αυτή τη μουσική για πρώτη φορά στη ζωή του.

• Τι είναι αυτό, κατά τη γνώμη σας, που κάνει την jazz ένα διαχρονικό είδος μουσικής; Οφείλεται πιστεύετε κατά ένα μέρος και στον αυτοσχεδιασμό που επιτρέπει, ίσως λίγο περισσότερο, το συγκεκριμένο είδος;

Η jazz, όπως η κλασσική αλλά κι η παραδοσιακή μουσική έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν καθορίζονται από το χρήμα! Είναι αυθεντικά είδη μουσικής. Πολλά άλλα είδη μουσικής, λόγω εμπορικής απήχησης, εγκλωβίζονται από τον παράγοντα εμπορικότητα, διαμορφώνονται και καθορίζονται από αυτόν σε βαθμό που χάνεται η αυθεντικότητα. Πολλές φορές ένα τραγούδι για να είναι εμπορικό και εύπεπτο, προκειμένου να πουλήσει, ευτελίζεται καλλιτεχνικά. Δεν δημιουργείται για να εκφράσει κάτι βαθιά ανθρώπινο, αλλά για να παράγει χρήμα. Εκλείπει με άλλα λόγια η αυθεντικότητα στα κίνητρα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Έτσι, χάνεται η διαχρονικότητα στην τέχνη. Αντιθέτως, η jazz έχει αυτή την αυθεντικότητα. Μιλάει για κάτι βαθύτερο που μπορεί να το αισθανθεί κάποιος από την πρώτη στιγμή που θα ακούσει μια πολύ ωραία σύνθεση.

• Tα drums είναι ένα μουσικό πολυόργανο θα λέγαμε, κάθως δεν αποτελείται από ένα μόνο όργανο, αλλά έναν συνδυασμό οργάνων. Tι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στο συγκεκριμένο πολυόργανο και αποφασίσατε να προχωρήσετε στην εκμάθησή του;

Τα drums συνδέοντα με το πλέον αρχέγονο ένστικτο του ρυθμού. Ο ρυθμός υπάρχει παντού. Στο σύμπαν υπάρχει αέναη κίνηση, υπάρχει και ρυθμός. Όλη μας η ζωή είναι ρυθμός. Η αναπνοή, ο βηματισμός, η καρδιά μας. Όλα έχουν ρυθμό. Δεν μένει παρά να αφουγκραστούμε το ρυθμό στην καθημερινότητά μας. Παράλληλα τα drums καθορίζουν την ενέργεια στη μουσική περισσότερο από κάθε άλλο όργανο. «Μια ορχήστρα είναι τόσο καλή όσο ο drummer της!», είχε πει o Count Basie.

• Aσχολείστε λοιπόν με την jazz και έρχεται η στιγμή που δημιουργείτε και το δικό σας jazz σχήμα, τους Alex Drakos Trio! Θέλετε να μας πείτε για το πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας;

Γνωρίζω τον Γιάννη Παπαδόπουλο (πιάνο) και τον Ντίνο Μάνο (μπάσο) πολλά χρόνια, απ’ όταν ήταν φοιτητές στο Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου κι εγώ διδάσκων. Η αποφοίτησή τους συνέπεσε με την ανάγκη μου να φτιάξω ένα εντελώς νέο σχήμα και να συνεργαστώ με ταλαντούχα, νέα και φρέσκα μυαλά. Δουλέψαμε αρκετούς μήνες και μετά από καιρό άρχισε να προκύπτει σαν ήχος αυτό που είχα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Το αποτέλεσμα υπάρχει στον δίσκο μας με τίτλο TORA!

• Αυτή την περίοδο σας βρίσκουμε στο Tesla Bar του BIOS στη μουσική παράσταση με τον ιδιαίτερο και διττής σημασίας τίτλο «Τhe Lost Track». Τι αναζητάτε και προσπαθείτε να ανακαλύψετε, χαμένα τραγούδια, χαμένα (ή ανεξερεύνητα) μουσικά μονοπάτια;

The Lost Track είναι το χαμένο τραγούδι που κάποτε ακούσαμε και πάντα θα αναζητούμε. Είναι ο δρόμος που ακολουθούμε, αλλά ενίοτε χάνουμε και συνεχίζουμε να αναζητούμε. Στο νέο αυτό project επιχειρούμε να εξερευνήσουμε αυτούς τους χαμένους ήχους, με οδηγό τον αυτοσχεδιασμό, μέσα από μουσικές διαδρομές γνώριμες και οικείες. Το Trio διαμορφώνει τον ήχο του με δικές του πρωτότυπες συνθέσεις αλλά και μουσικές του κόσμου, έχοντας αφετηρία την jazz και επιρροές από pop, rock, κλασσική ακόμα και παραδοσιακή μουσική.

• Έχετε συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπάρχει κάποια από τις συνεργασίες σας που ξεχωρίζετε για κάποιον συγκεκριμένο λόγο;

Κάθε μία από τις συνεργασίες ήταν ένα σχολείο! Ήμουν πάντα πολύ ανοικτός και δεκτικός σε αυτές τις εμπειρίες και έμαθα πάρα πολλά από αυτούς τους εξαιρετικούς ανθρώπους.

• Παρόλο που η Ελλάδα θεωρείται μια χώρα που κάποτε ήκμαζαν οι τέχνες και θεωρούνταν χώρα  του πολιτισμού, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει η ίδια υποστήριξη σε αυτού του είδους τις σπουδές σε σχέση με άλλων επιστημονικών κλάδων και όσοι ασχολούνται με τις τέχνες όπως θέατρο, μουσική, κλπ. δεν χαίρουν της ίδιας εκτίμησης με απόφοιτους άλλων σχολών. Πώς κρίνετε τις μουσικές σπουδές στην Ελλάδα και τι νομίζετε θα έπρεπε να αλλάξει στον τρόπο εκπαίδευσης;

Οι μουσικές σπουδές στη χώρα μας έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ τα τελευταία 20 χρόνια. Όμως έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να πούμε ότι ακμάζουν. Πιστεύω ότι έχουμε αξιόλογους και καταρτισμένους μουσικούς που μπορούν δώσουν πάρα πολλά σε όλες τις βαθμίδες μουσικής εκπαίδευσης, αρκεί να τους ζητηθεί.

• Όντας όχι μόνο επαγγελματίας μουσικός, αλλά και καθηγητής μουσικής, φαντάζομαι ότι αρκετά νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με το χώρο θα σας έχουν πλησιάσει και θα σας έχουν εκμυστηρευτεί τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους, όσον αφορά το συγκεκριμένο επάγγελμα. Θα θέλατε να μας αναφέρεται ενδεικτικά κάποιες από τις σκέψεις αυτών των παιδιών, καθώς και κάποιες από τις συμβουλές που τους δίνετε;

Τα νέα παιδιά αγωνιούν να μάθουν, να σπουδάσουν και να καταφέρουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Είναι μια αγωνία που όταν την έχει κάποιος επηρεάζει την καθημερινότητα του σε τεράστιο βαθμό. Σε δεύτερο χρόνο τρομάζουν με αυτό που λέγεται επαγγελματική αποκατάσταση. Αυτό που λέω στα παιδιά είναι ότι είναι σημαντικό να κυνηγούν το όνειρό τους παρά τις αντιξοότητες και τους αντιπερισπασμούς. Να επιδιώκουν να γίνονται καλύτεροι ακόμα κι όταν αισθάνονται ότι έχουν πετύχει.

• Ο τζαζ ντράμερ Art Blakey έχει πει: Η μουσική διώχνει τη σκόνη από την καθημερινή ρουτίνα. Εσάς, εκτός από τη μουσική, τι άλλο θα λέγατε ότι σας αναζωογονεί;

Η σωματική εξάσκηση, η πνευματική εξάσκηση, η παρέα με ανθρώπους που αγαπώ και η επικοινωνία και “γνωριμία” με τον εαυτό μου, με όποιο τρόπο μπορώ.

• Αν μπορούσαμε να μπούμε στο μυαλό και την ψυχή ενός μουσικού, τι θα μαθαίναμε για το πώς νιώθει, για τις σκέψεις και τα συναισθήματά του την ώρα που παίζει μουσική, μιλώντας πάντα από την προσωπική σας εμπειρία;

Είναι μια ενεργειακή διαδικασία που δεν λεκτικοποιείται δυστυχώς. Ακόμα και τη στιγμή που το ζει κάποιος δεν μπορεί να το περιγράψει. Μπορείτε όμως να μάθετε ένα μουσικό όργανο και να βγείτε στη σκηνή ή να παίξετε σε αγαπημένους ανθρώπους. Θα ανακαλύψετε έναν κόσμο που δε φαντάζεστε πόσο όμορφος είναι.

•  Υπάρχει κάποιος επαγγελματικός στόχος που επιθυμείτε διακαώς να υλοποιήσετε μέσα στο 2017; Αν ναι, θα θέλατε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας για τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα με τους αναγνώστες μας;

Θα ήθελα να είμαι περισσότερο δημιουργικός και να γράψω περισσότερη μουσική το 2017 απ’ όσο έγραψα το 2016!

[punica-divider]

Facebook: Alex Drakos Ktistaki

YouTube: alexdrakos