Νέες ανακαλύψεις για τον Planet Nine
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν ένα άλυτο μυστήριο για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα της φυσικής εδώ και αρκετά χρόνια. Πολλές ήταν οι προσπάθειες εύρεσης και κατανόησης τους αλλά οι περισσότερες ήταν άκαρπες. Ορισμένοι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι μια μαύρη τρύπα μπορεί να κρύβεται στα εξωτερικά άκρα του ηλιακού μας συστήματος. Όλο το καλοκαίρι, διαφωνούν για το πώς να την εντοπίσουν, αν πράγματι βρίσκεται εκεί, και τι ενέργειες πρέπει να ακολουθήσουν σε περίπτωση εντοπισμού τους.
Τα ερωτήματα αυτά ξεκίνησαν να γεννώνται για τις μαύρες τρύπες όταν το 2016 ο Michael Brown και ο Konstantin Batygin, αστρονόμοι στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, πρότειναν ότι οι περίεργες κινήσεις μερικών σφαιρών πάγου δισεκατομμύρια μίλια πέρα από τον Πλούτωνα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένδειξη για ένα προηγουμένως άγνωστο και ανυποψίαστο αντικείμενο μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους αυτό το αντικείμενο θα ήταν περίπου 10 φορές πιο ογκώδες από τη Γη, θα καταλάμβανε μια τροχιά σε σχήμα αυγού και θα είχε απόσταση 20 δισεκατομμύρια μίλια από τη Γη. Ο καθηγητής Μπράουν ονόμασε αυτό το υποθετικό αντικείμενο Planet Nine. Πέρυσι, ένα άλλο ζευγάρι αστρονόμων – ο Jakub Scholtz του Πανεπιστημίου Durham στη Βρετανία και ο James Unwin του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο – πρότειναν ότι ο Planet Nine μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια μαύρη τρύπα. Όμως όχι οποιοδήποτε είδος μαύρης τρύπας.
Οι μαύρες τρύπες και η ιστορία τους
Οι μαύρες τρύπες είναι οι βαρυτικοί τρόμοι που προβλέπονται από τις εξισώσεις του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Δηλαδή, αντικείμενα τόσο πυκνά που ούτε καν φως μπορεί να ξεφύγει από αυτά – μονοπάτια μονής κατεύθυνσης. Οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες οντότητες. Μερικοί έχουν υποθέσει ότι οι μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν το 25% της μάζας του σύμπαντος και θα μπορούσαν να αποτελούν τη διάσημη και αόριστη «σκοτεινή ύλη» που καθορίζει τη βαρυτική δομή αυτού που βλέπουμε στον ουρανό.
Το 1971 ο Stephen Hawking, με βάση μια ιδέα που προτάθηκε το 1966 από τους Ρώσους φυσικούς Yakov Borisovich Zel’dovich και Igor Dmitriyevich Novikov , θεωρούσε ότι οι έντονες πιέσεις κατά τη διάρκεια του Big Bang θα μπορούσαν να κατέρρευσαν την ύλη απευθείας σε μαύρες τρύπες. Αυτές οι αρχέγονες μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να έχουν οποιοδήποτε μέγεθος και θα μπορούσαν να είναι οπουδήποτε. Μια μαύρη τρύπα τόσο μεγάλη όσο η Γη θα είχε περίπου το μέγεθος μιας μπάλας πινγκ-πονγκ και θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να την δούμε.
Advertising
Δεν έχουν εντοπιστεί τέτοιες αρχέγονες μαύρες τρύπες. Δεν αποκλείεται όμως ούτε η ύπαρξή τους. Οι καθηγητές Scholtz και Unwin επεσήμαναν ότι ένα πείραμα που ονομάζεται OGLE είχε εντοπίσει την παρουσία αρκετών σκοτεινών αντικειμένων προς την κατεύθυνση του κέντρου του γαλαξία μας. Τα βαρυτικά πεδία τους λειτούργησαν ως φακοί, ενισχύοντας εν συντομία το φως από μακρινά αστέρια που έπεσαν μπροστά.
Αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν να είναι ελεύθεροι πλανήτες, ανέφεραν οι καθηγητές, με μάζες που κυμαίνονται από το ήμισυ έως περίπου 20 φορές εκείνη της Γης. Θα μπορούσαν όμως ακόμη, να είναι οι αρχέγονες μαύρες τρύπες που αιωρούνται γύρω από τον γαλαξία, αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αστρονόμοι. Αν συνέβαινε αυτό, ο πιθανός Πλανήτης Εννέα θα μπορούσε επίσης να είναι μια μαύρη τρύπα, επίσης, σε μια μακρινή τροχιά γύρω από τον ήλιο. Μένει να δούμε αν μέσα στα επόμενα χρόνια θα μπορέσει επιτέλους να λυθεί το μυστήριο που αφορά τις μαύρες τρύπες και βασανίζει από τον προηγούμενο αιώνα πολλούς επιστήμονες και νομπελίστες.
Πηγή άρθρου:
nytimes.com , τίτλος: Is there a Black Hole in Our Backyard?
Advertising
