Ο Χάινριχ Χίμλερ διέταξε τον Ιούνιο του 1940 να χτιστεί στο Άουσβιτς το μεγαλύτερο συγκρότημα στρατοπέδων, ήταν ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας. Συνολικά εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους τουλάχιστον 1,1 εκατομμύρια εξοντώθηκαν μετά την επιλογή που έγινε άμεσα κατά την άφιξή τους. Άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν. Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν δηλητηρίαση με το αέριο Κυκλώνας Β σε ειδικούς θαλάμους, πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός, θάνατος από ασιτία. Το Άουσβιτς Μπίρκεναου είναι το στρατόπεδο εξόντωσης, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν με το όνομα “Άουσβιτς”. Συνήθως ο περιβόητος Δρ. Γιόζεφ Μένγκελε ή ο “άγγελος του θανάτου” των διδύμων όπως έμεινε στην ιστορία. Ήταν ο υπεύθυνος στις διαλογές αυτές στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου έκανε κυρίως τα γνωστά πειράματα των διδύμων.
«Άγγελος του Θανάτου του Άουσβιτς»
Ο Γιόζεφ Μένγκελε σπούδασε ιατρική και ανθρωπολογία. Έκανε έρευνες στο ινστιτούτο κληρονομικότητας και φυλετικής υγιεινής στη Φρανκφούρτη. Ήταν Γερμανός γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς Μπίρκεναου και διαβόητος ιδίως για τα πειράματα που έκανε με ανθρώπους. Έμεινε στην ιστορία ως ο «Άγγελος του Θανάτου του Άουσβιτς». Τον ενδιαφέραν πειράματα με παιδιά, πειράματα των διδύμων και σε μικρόσωμους που έκανε, οι οποίοι αποτελούσαν για αυτόν την υποδειγματική έκφραση της “ανωμαλίας”. Φρόντιζε οι ιατρικά απαραίτητες εγχειρήσεις να πραγματοποιούνται συνήθως από βοηθούς του. Ενώ ο ίδιος αφοσιωνόταν στα πειράματα του με τους κρατουμένους και τις νεκροψίες. Για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις νεκροψίες με στόχο τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων των πειραμάτων του, σκότωνε τα θύματα με ενέσεις φαινόλης. Οι πράξεις του αυτές, συμπεριλαμβανομένων των φόνων, ήταν μέρος μελετών για τη συγγραφή εργασίας που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Οι 7 νάνοι του Μένγκελε:
Στις 19 Μάϊου 1944, η Πέρλα Όβιτζ και η οικογένεια της, έφθασαν με το τρένο στο Άουσβιτς. Όταν κατέβηκαν από το βαγόνι οι φρουροί των SS σοκαρίστηκαν με τη θέα αυτής της εβραϊκής οικογένειας. Ήταν δυο αγόρια και πέντε κορίτσια. Η οικογένεια απομονώθηκε από τους υπόλοιπους κρατούμενους, μέχρι να ενημερώσουν τον γιατρό Γιόζεφ Μένγκελε. Ο διαβόητος Μένγκελε είχε μανία με τα τα ασυνήθιστα άτομα που αποκαλούσε “φρικιά” και ο αξιωματικός ήξερε καλά αυτή του την εμμονή. Εκείνο το βράδυ σώθηκαν από τον θάλαμο αερίων 22 άνθρωποι. Οι 7 ήταν οι Όβιτζ. Όμως η συνέχεια της διαμονής τους στα στρατόπεδο του θανάτου, έκρυβε πόνο και εξευτελισμό.
Τους υπέβαλε σε εκατοντάδες ακτινογραφίες και από τις πολλές αιμοληψίες, τους είχε σχεδόν αφαιμάξει.
Ακολούθησε μια σειρά από βασανιστήρια με εναλλαγή παγωμένου και καυτού νερού στο πρόσωπο για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά τους. Μερικούς τους τύφλωσε με χημικά, σε άλλους έβγαλε δόντια μαλλιά, μυελό των οστών και νύχια για επιπλέον εξετάσεις, σχετικές με κληρονομικές ασθένειες.
Μια μέρα μεταφέρθηκαν σε ένα κτήριο των SS και κλήθηκαν να παρουσιαστούν μπροστά σε υψηλόβαθμους αξιωματικούς. Εκεί ο Μένγκελε ξεγύμνωσε τα αδέρφια και τα έκανε πειραματόζωα, μπροστά στα μάτια των «εκλεκτών» καλεσμένων του. Επιδείκνυε τα κακοποιημένα από τους συνεχείς ελέγχους και πειραματισμούς, γεννητικά τους όργανα και τους εξευτέλιζε.
Οι εφτά νάνοι γλύτωσαν από τα άρρωστα πειράματα του Μένγκελε το 1945. Η Πέρλα πολλά χρόνια αργότερα είπε για τον άγγελο του θανάτου ” «Ήταν σαν Χολιγουντιανός σταρ. Μπορούσες να τον ερωτευτείς, εάν δεν γνώριζες τη σαδιστική, αρρωστημένη φυσιογνωμία που κρυβόταν πίσω από αυτό το χαμόγελο».
Η μεγάλη εμμονή του δόκτωρ θανάτου για τα ζεύγη διδύμων:
Η μεγάλη εμμονή του Γιόζεφ Μένγκελε ήταν τα ζευγάρια των δίδυμων. Είχε την πεποίθηση ότι τα ζεύγη των δίδυμων αποτελούν το τέλειο είδος πειραματόζωου, καθώς έχοντας στα χέρια του δύο οργανισμούς με πανομοιότυπη κατασκευή. Τους άλλαζε το φύλο, τους «κτυπούσε» με ακτίνες «Χ», τους αφαιρούσε εσωτερικά όργανα και τα τοποθετούσε σε άλλους οργανισμούς, μετάγγιζε αίμα από τον ένα αδελφό στον άλλο, τους γέμιζε με βακτηρίδια, τους υποχρέωνε σε αιμομικτικές εγκυμοσύνες. Συχνά κάνει ενέσεις χρώματος για να δει εάν θα αλλάξει το χρώμα των ματιών, εγχειρίζει παιδιά χωρίς νάρκωση και μολύνει δίδυμα με βάκιλο του Κοχ για φυματίωση και βακτηρίδια τύφου.
Η Λίντια Μαξίμοβιτς:
Στο Άουσβιτς το 1943, ήταν 3 χρονών. Ο Μένγκελε δοκιμάζει πάνω στη Λίντια ουσίες εμβολίων. Μετά από άπειρες ενέσεις ήταν σαν ζωντανή-νεκρή. Η ίδια είπε “Το πρόσωπό του δεν το θυμάμαι πια, μόνο τις αστραφτερές του μπότες. Όταν άκουγα το χτύπο τους, σερνόμουν στο ξυλοκρέβατο, ζάρωνα σε μια γωνιά και έκλεινα τα μάτια. Σκεφτόμουν ότι θα χανόμουν”… Ο φόβος για τον Μένγκελε δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Τα βιώματά της δεν την επιτρέπουν να ζήσει μια κανονική ζωή. Έχει πει: «Δεν ήμουν σε θέση να αγαπήσω σωστά και ειλικρινά, ούτε ακόμη και το ίδιο μου τα παιδί, όπως μια μητέρα αγαπά τα παιδιά της».
Εξομολογήσεις των διδύμων του Άουσβιτς:
Κατά το 1943- 1944 πέρασαν περίπου 1500 ζευγάρια διδύμων από τα εργαστήρια του.
Η Jona Laks: μια δίδυμη που σώθηκε από τα βασανιστήρια όταν η αδερφή της ανέφερε στον Μένγκελε ότι είναι δίδυμες. Ο Μένγκελε, σύμφωνα με τηνJona Laks, αφαιρούσε ανθρώπινα όργανα χωρίς αναισθητική ένεση, και εάν το ένα από τα δίδυμα πέθαινε, αμέσως δολοφονούσε και το άλλο.
Η Vera Kriegel:Ήταν μόλις πέντε χρονών όταν έφθασαν με την δίδυμη αδερφή της στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Θυμάται πως την ημέρα που μπήκε στο εργαστήριο του, λιποθύμησε όταν αντίκρισε έναν τοίχο γεμάτο με ανθρώπινα μάτια, γαλάζια, καστανά, πράσινα. “Με κοιτούσαν σαν συλλογή από πεταλούδες” έχει πει. Το ενδιαφέρον του γιατρού επικεντρώθηκε αμέσως στα κορίτσια που είχαν καστανά μάτια, αλλά και στη μητέρα τους που παραδόξως είχε γαλάζια μάτια και κατάξανθα μαλλιά. Το πρώτο πείραμα που έγινε πάνω της, όπως θυμάται, είχε προκαλέσει ανυπόφορους πόνους στην πλάτη της. Ίσως ήταν μία προσπάθεια εκ μέρους του γιατρού, “να αλλάξει το χρώμα των ματιών της”.
Ο Motti Alon: ήταν στην ηλικία των 9 ετών, όταν τον είχε αναγκάσει να παρακολουθήσει έναν νάνο με μια γυναίκα Ρομά να έρχονται σε σεξουαλική επαφή.
Η Εύα και Μίριαμ Μόζες Κορ: ήταν μόλις 10 χρονών. Έχει πει: “Αν ένα από τα δίδυμα αδέλφια πέθαινε εξαιτίας των πειραμάτων, τότε έκαναν μια θανατηφόρα ένεση κατευθείαν στην καρδιά του άλλου και στη συνέχεια έκαναν αυτοψίες στα δύο νεκρά κορμιά. Τα δύο πτώματα ήταν τόσο όμοια που τους επέτρεπαν να εξετάσουν και να συγκρίνουν τα αποτελέσματα την έρευνάς τους μ’ έναν “μοναδικό” τρόπο που δεν τους προσέφεραν τα απλά αδέλφια”. Η Μίριαμ πέθανε από καρκίνο το 1993 έχοντας υποφέρει πολύ με την υγεία της, ενώ η Εύα πέθανε το 2019, στην Πολωνία, σε μία από τις πολλές επισκέψεις της στον τόπο βασανιστηρίων της σε ηλικία 85 ετών.
