Στις 8 Νοεμβρίου ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές και έγινε επίσημα ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Κάνεις δεν μπορούσε να κρύψει την έκπληξή του. Πως γίνεται ένας άνθρωπος που προσέβαλε ανελλιπώς Μεξικανούς, Μουσουλμάνους, Αφροαμερικάνους, ανάπηρους, βετεράνους πολέμου, γυναίκες και τόσους άλλους να κέρδισε; Πως γίνεται ένας υποψήφιος που, σύμφωνα με έρευνες, έχασε και τα 3 debate και το 60% των Αμερικάνων πολιτών δεν τον ενέκριναν να έκοψε πρώτος το νήμα της προεδρικής κούρσας. Και όμως γίνεται.
Ο Τραμπ είχε ένα μήνυμα και κατάφερε να το περάσει. ‘Make America great again’: ένα μήνυμα που απευθυνόταν στην καρδιά και όχι στο μυαλό των ψηφοφόρων. Όντας επιχειρηματίας, ήξερε πολύ καλά που να στοχεύσει. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που τον ψήφισε ήταν πολίτες οι οποίοι έβρισκαν τα λεγόμενα του Τραμπ απεχθή αλλά αληθινά ακόμη και αν διαφωνούσαν μαζί του. 53% των λευκών γυναικών και 48% των λευκών αντρών τον ψήφισαν. Οι περισσότεροι δεν έχουν πάει πανεπιστήμιο και ανήκουν στην εργατική-μεσαία τάξη. Μια Αμερικάνικη μεσαία τάξη που νιώθει αποκομμένη εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης που υφίσταται η κοινωνία της Αμερικής. Μια μεσαία τάξη γεμάτη οργή. Και αυτή την οργή εκμεταλλεύτηκε ο Τραμπ.
Ο Τραμπ δεν είναι πολιτικός. Και αυτό του έδωσε τη νίκη. Άκουσε με προσοχή τον κόσμο να λέει πως έχει σιχαθεί τους πολιτικούς. Ήθελαν έναν άνθρωπο, όχι ένα μηχάνημα που απομνημονεύει λόγους. Έναν άνθρωπο που, όπως όλοι, έχει τα κακά και τα καλά του. Στους λόγους του μιλούσε απλά, απρόσεκτα, συνειδητά, όπως ένας καθημερινός άνθρωπος. Δεν άκουγε τους συμβούλους και αναλυτές του. Συχνά μάλιστα διαπληκτιζόταν με αυτούς. Έλεγε ο,τι πίστευε. Επιθέτονταν σφοδρά και αμυνόταν σφοδρότερα. Έκανε τους Αμερικανούς να πιστέψουν σε αυτόν. Στο πρόσωπο του. Όχι στο κόμμα του και στην πολιτική του. Πίστεψαν σε αυτόν ακόμη και αν διαφωνούσαν μαζί του. Αυτό αποδεικνύεται από τα παρακάτω : Από το 60% που δεν ενέκρινε τον Τραμπ, 15% τον ψήφισε. Από το 30% που είπαν πως είχαν προσβληθεί από τις προσβολές του Τραμπ προς τις γυναίκες, 11% τον ψήφισε.
Ο Ντόναλντ Τραμπ χειραγώγησε με έξυπνο τρόπο τη δημόσια γνώμη. Η πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε τον κατέκρινε συνεχώς. Ο Τραμπ δεν αμύνθηκε. Ήθελε την διαφήμιση ακόμη και αν αυτή ήταν αρνητική. «Δεν ξόδεψα ούτε δολάριο στην διαφήμιση μου», δήλωσε. Ήθελε το όνομά του να φιγουράρει καθημερινά παντού. Άφησε να περάσει στον κόσμο πως «κάποιος σαν και αυτόν δεν πρόκειται να κερδίσει». Έτσι, ο Τραμπ κατάφερε να αποκτήσει φήμη. Και η φήμη για έναν υποψήφιο πρόεδρο είναι σημαντική.
Το πιο σίγουρο είναι πως ο Τραμπ δεν έκανε πολιτική. Και αυτό ήταν η πολιτική του. Κατάφερε να περάσει στον κόσμο την αυθεντικότητα, την απλότητα και τον αυθορμητισμό του. Μίλησε στη γλώσσα του λαού και τους κέρδισε. Τους έκανε να πιστέψουν πως δεν ανήκει στο σύστημα και είναι ένας από αυτούς. Το μήνυμα του ήταν απλό και κατανοητό από κάθε Αμερικανό. Ήξερε που να στοχεύσει σαν καλός επιχειρηματίας. Απευθύνθηκε στην μεσαία τάξη και παρουσιάστηκε ως ο μεσσίας τους που μάχεται ενάντια σε όλους και σε όλα. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο του έδειξε το δρόμο για το Οβάλ γραφείο.
Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:
- Mansplaining: Η επιβολή σε μια συζήτηση
- Καζακστάν: το νέο «Μεγάλο Παιχνίδι» στην Κεντρική Ασία
- Επαμεινώνδας Δημόπουλος-Δήμας: Ο μοναδικός Έλληνας που βοήθησε στην εξερεύνηση της Ανταρκτικής
- Ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δηλητηριασμός ή ασθένεια;
- Δεν πρέπει να αλλάξουμε τα παιδιά όλου του κόσμου, αλλά τον κόσμο όλων των παιδιών
