Με αφορμή το open day στο Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, καθώς και τη συνάντησή μου με μια νέα φίλη, ετών 4, τη Μυρτώ, κάνουμε μερικές σκέψεις.
Ερωτώμενη η Μυρτώ με ποια παιχνίδια παίζει , και χωρίς άλλη σκέψη, μου απάντησε με κούκλες, ενώ η μητέρα της συμπλήρωνε ότι παίζει και με αυτοκινητάκια, καθώς και με ηλεκτρονικά, όλων των ειδών!
Η επιλεκτική μνήμη και η πρόσφατη μητρική εμπειρία, με οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι εκτός από την είσοδο της τεχνολογίας στα παιγχνίδια, η πάγια ανάγκη των παιδιών για χαρά και ευχαρίστηση είναι και διαρκής, στο πέρασμα των χρόνων.
Γνωρίζουμε όλοι, το διάλογο για την υπερ-χρήση της τεχνολογίας από τα παιδιά, την έλλειψη ελεύθερου χώρου για την εκτόνωσή τους και όλα τα σχετικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Η ακαταμάχητη εκείνη πραγματικότητα, που λέει ότι τα σημερινά παιδιά έχουν την ελευθερία επιλογής, από πολύ νωρίς, μαζί με απόλυτη έλλειψη ενοχών που τους αναγκάζει να παίξουν με προδιαγραφές σε δημόσιους ή μη χώρους, με τον τρόπο τους και με την παρέα που θέλουν κάθε φορά, είναι επίσης σημαντικό θέμα.
Η χρήση, λοιπόν, των μουσείων παιχνιδιών, έχει ιδιαίτερο νόημα, πλέον.
Για την ιστορία αλλά και την ελευθερία, τη δημιουργικότητα και την επιλογή.
Αν η τεχνολογία έρχεται να ομογενοποιήσει την παιδική φαντασία, τότε η επίσκεψη στο μουσείο είναι ένα ευχάριστο διάβασμα της ιστορίας, σε μια πραγματικότητα που δυναμικά έχει εξελιχθεί, όπως και οι άνθρωποι.
Τα παιδιά δεν είναι μόνο ειδικό κοινό. Είναι το κοινό που έχει προσδοκίες, να δει και να χαρεί από κάτι τόσο οικείο, όπως το παιχνίδι.
O Πύργος Κουλούρα, δωρεά της Βέρας Κουλούρα, σύμφωνα με τη διαθήκη του συζύγου της, δωρίζει το κτίριο στο Μουσείο Μπενάκη, με σαφή όρο την πολιτιστική του χρήση.
Πήρε, τρεις δεκαετίες η συντήρησή του, καθώς και η συλλογή του προς έκθεση μουσειακού υλικού. Η αποκατάσταση εκτιμάται ως απολύτως πιστή στο πρωτότυπο, ενώ η θέση του και η νεοκλασική του κομψότητα, θα το κάνουν έναν προορισμό για κάθε είδους πολιτιστικό δρώμενο.
Σε κάθε περίπτωση, περιμένουμε με αγωνία το opening την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου, έχοντας την ίδια προσδοκία με τα παιδιά-συνοδούς μας. Τη χαρά για μια όμορφη βόλτα στην ιστορία, ανεξάρτητα από συνθήκες και προϋποθέσεις.
