Από τις αρχές 2000 μέχρι σήμερα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει αυξηθεί ραγδαία αναστατώνοντας σε μεγάλο βαθμό την ανθρωπότητα, κάνοντας την σιγά σιγά έρμαιο του διαδικτύου.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία είναι η κυριαρχία της τεχνολογίας στις ζωές των ανθρώπων, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει να ζουν! Το “οξυγόνο” τους είναι το διαδίκτυο, η “τροφή” τους, οι ηλεκτρονικές συσκευές. Με το πέρασμα του χρόνου ο άνθρωπος χάνει κάθε επαφή με την πραγματικότητα , με τα αληθινά προβλήματα που μαστίζουν την καθημερινότητα του , “εθίζεται” στο πιο σκληρό ναρκωτικό , τον ψηφιακό κόσμο.
Όπου και να κοιτάξεις την ίδια εικόνα θα συναντήσεις , πάντα εκεί προσκολλημένοι χαζεύοντας μία οθόνη με τις ώρες. Κάποτε ήταν αλλιώς, χαιρόντουσαν την επαφή με τον κόσμο, πιο ζωντανοί! Τώρα όμως απλά αναπνέουν. Αυτή είναι πλέον η κοινωνία του 21ου αιώνα , ζει για να βρίσκεται ”OnLine” και είναι ”OnLine” για να ζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Οι μικρότεροι σε ηλικία ,δεν ξέρουν πως είναι ο κόσμος μας χωρίς αυτό. Πλέον η διασκέδαση τους βασίζεται στους γλυκούς καρπούς που προσφέρει η τεχνολογία καθώς προτιμούν να περάσουν ατελείωτες ώρες στο Facebook παρά να βγουν μια βόλτα με την παρέα τους. Όσοι δεν ενσωματώνονται στη ψηφιακή κοινωνία απομονώνονται από τους υπόλοιπους.
Ο λόγος που το φαινόμενο αυτό κρίνεται τόσο ανησυχητικό είναι διότι μόνο ως “αρρώστια” μπορεί να χαρακτηριστεί ο εθισμός αυτός. Οι συνέπειες στο μέλλον θα γίνουν όλο και πιο εμφανείς , ο άνθρωπος θα αποξενωθεί από την κοινωνία! Θα γίνει ένα μοναχικό ον, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι καταδικασμένες .Ο πολιτισμός μας θα καταστραφεί δεν θα έχει καμία αξία σε μία πια ψηφιακή κοινωνία. Το άτομο ως άτομο, χάνει την ταυτότητα του ξεχνάει τις ρίζες του, χάνεται σε έναν καινούριο κόσμο. Ένας κόσμος φτιαγμένος για όσους δεν αποδέχονται τον πραγματικό κόσμο , γεμάτος από ψέματα. Τα προβλήματα που προκαλεί ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι περισσότερα για την κοινωνία παρά για το άτομο ως άτομο.
Λύση δεν είναι η απάθεια και η απραξία , αλλά η τοποθέτηση ορίων , η ενημέρωση. Το άτομο πρέπει να συνειδητοποιήσει το εύρος του προβλήματος που ενδέχεται να προκύψει και να δράσει προς όφελος της κοινωνίας.
