Δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε αυτόν τον κόσμο υφίσταται μεγάλη ανισότητα παντού και κυρίως οικονομική. Γνωρίζουμε πως οι πλούσιοι άνθρωποι δεν νοιάζονται και τόσο για άτομα χαμηλότερου κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου, εκτός φυσικά από κάποιες εξαιρέσεις που -ευτυχώς- πάντα υπάρχουν. Πώς θα ένιωθες λοιπόν, αν όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονταν με μια έρευνα;
Στην επιστημονική επιθεώρηση «Psychological Science», ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το πως οι εύποροι άνθρωποι αδιαφορούν παντελώς για τους περαστικούς στον δρόμο, καθώς όπως ανακάλυψαν βασίζεται στο «κινητήριο ενδιαφέρον» που έχει κάθε άτομο. Πιο συγκεκριμένα, τα άτομα κινητοποιούνται να ενδιαφερθούν για κάτι, μόνο εάν αυτό έχει κάποια αξία, ή όταν νιώθουν ότι απειλούνται από κάτι, ή τους προσφέρεται η δυνατότητα ανταλλάγματος. Η ερευνητική ομάδα λοιπόν, παρατήρησε πως οι πλούσιοι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα δεν έστρεφαν το βλέμμα τους σε άτομα χαμηλότερου κοινωνικού στρώματος -πόσο μάλλον σε ζητιάνους- σε αντίθεση με τα άτομα της μεσαίας τάξης.
Γιατί όμως γίνεται αυτό; Το συμπέρασμα της παραπάνω έρευνας, είναι πως σίγουρα ένας πλούσιος έχει την δυνατότητα να προσλάβει κάποιον άλλον για να ικανοποιήσει τυχόν ανάγκες του. Δεν εξαρτάται από κανέναν φίλο. Αντιθέτως, οι φτωχότεροι άνθρωποι δίνουν μεγάλη βάση στις διαπροσωπικές σχέσεις, γιατί πέρα από τα υπόλοιπα καλά που τους προσφέρουν οι φίλοι, μπορεί να τους βοηθήσουν και στις ανάγκες τους.
Η οικονομική και κοινωνική ανισότητα υπήρχε ανέκαθεν, μα τα τελευταία χρόνια δυστυχώς έχει αυξηθεί κατά πολύ, ειδικά σε χώρες που βιώνουν οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα. Μιλάμε πια για μια «εξαφάνιση» σχεδόν της μεσαίας τάξης, καθώς οι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο και οι φτωχοί αντιστρόφως γίνονται όλο και φτωχότεροι.Σύμφωνα με την έρευνα λοιπόν, όσο μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ εύπορων και φτωχών, άλλο τόσο αυξάνεται και η αδιαφορία και η αναισθητοποίηση των πλουσίων. Ναι, το βλέπεις γύρω σου καθημερινά, στους δρόμους, στις γειτονιές, παντού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Το ενδιαφέρον της ελίτ επικεντρώνεται μόνο στα χρήματα, τις καλές δουλειές και τα ακριβά αυτοκίνητα, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω που φροντίζουν για τον συνάνθρωπό τους, σε ότι κοινωνικοοικονομική κατάσταση και αν βρίσκεται ο τελευταίος. Εδώ όμως, χρειάζεται προσοχή. Πόσες φορές έχουμε δει πλούσιους ανθρώπους να κάνουν δωρεές μονάχα για τα οφέλη της διασημότητας για να καμαρώνουν στους εύπορους φίλους τους πως είναι «φιλάνθρωποι»; Πόσο λάθος η λέξη «φιλανθρωπία». Δεν θα έπρεπε να υπάρχει, καθώς αν σκεφτούμε λίγο παραπάνω το νόημα της θα καταλάβουμε πως δεν είναι αυτό που φαίνεται. Τι σημαίνει να είσαι δηλαδή φιλάνθρωπος; να είσαι φίλος του ανθρώπου. Άραγε, αυτός που υποστηρίζει ότι είναι «φιλάνθρωπος» είναι κάτι παραπάνω από άνθρωπος; Χρησιμοποιούμε τελικά μια λέξη, που η έννοιά της υποτιμά τον ίδιο τον άνθρωπο.
Κανείς από εμάς δεν γνωρίζει ως πότε θα συνεχίζεται αυτό το φαινόμενο, μέχρι πότε η αξία του ανθρώπου θα μετριέται σε χρήματα, ρούχα και ακριβά σπίτια. Δυστυχώς το «φαίνεσθαι» νικάει καθημερινώς πανηγυρικά γύρω μας, με το «είναι» να προσπαθεί να βρει «συμμάχους», αλλά η προσπάθεια είναι μάταιη. Ανεξαρτήτου οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου, πρέπει όλοι να μάθουμε την αξία του διπλανού μας και να έχουμε την γνώση πως ότι συμβαίνει δίπλα μας, σε λίγο καιρό, μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα θα συμβεί και σε εμάς. Τα χρήματα και το δήθεν «image» δεν είναι σε καμία περίπτωση δεδομένα. Το μόνο δεδομένο σε αυτή την ζωή είναι η ατόφια ανθρωπιά, η αγάπη και η κατανόηση σε οποιονδήποτε βρίσκεται απέναντί μας!
