Όλοι γνωρίζουμε πως δε ζούμε σε έναν φιλήσυχο και ειρηνικό κόσμο. Αυτό που ίσως δε θα μπορέσουμε -εγώ τουλάχιστον- να «χωνέψουμε» ποτέ, είναι ο τρόπος, με τον οποίο το μίσος αυτό περνάει στις αθώες ψυχές των παιδιών, πόσο μάλλον όταν υπαίτιοι είναι οι ίδιοι οι γονείς τους. Μερικοί πολίτες του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης, φρόντισαν να αποδείξουν για ακόμη μια φορά πανελλαδικώς, τη μεγάλη μικροψυχία τους.
Πρόκειται για το -θλιβερό για την κοινωνία μας- συμβάν που έλαβε θέση πριν λίγες ημέρες στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου. Γονείς κρατώντας σημαίες και ζητωκραυγάζοντας ρατσιστικά συνθήματα, πήγαν στο σχολείο, όπου θα κάνουν μάθημα εννιά προσφυγόπουλα και προσπάθησαν να… αλυσοδεθούν! Μάλιστα, αμέσως μετά έγινε και μια σύλληψη ενός «γονέα».
Πρόκειται για τα μέλη της ακροδεξιάς αυτοπροσδιοριζόμενης ως «Πατριωτικής Ένωσης Ελλήνων Πολιτών Ωραιοκάστρου», τα οποία μέλη ήταν συνολικά γύρω στα 15 άτομα, όπου και παρέμειναν στο σχολικό χώρο και μετά την είσοδο των προσφυγόπουλων. Ναι, όλο αυτό έγινε για να παρεμποδιστεί η είσοδος των προσφύγων στο σχολείο. Όπως ήταν φυσικό, κατέφθασαν και τα ΜΑΤ, συμβάλλοντας και αυτά στη προσπάθεια «δημιουργίας» ενός σχολικού και «ειρηνικού» κλίματος. Ευτυχώς, από την αντίθετη πλευρά, οι μικροί μαθητές του σχολείου υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα τα προσφυγόπουλα!
Ας μη μιλήσουμε για το γεγονός πως τα παιδιά αυτά επρόκειτο να διδάσκονται άλλες ώρες από εκείνες των Ελλήνων -που και τις ίδιες να γινόταν η διδασκαλία δε θα έπρεπε να υπάρχει καμία αντίδραση, εννοείται. Ο προβληματισμός είναι τεράστιος, καθώς κάποια πράγματα πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στο επίκεντρο της ανησυχίας μας και να μην τα προσπερνάμε, γιατί απλά έχει ξαναγίνει παρόμοιο περιστατικό (κάτι που -δυστυχώς- έχουμε συνηθίσει να κάνουμε).
Αρχικά, δε ξέρουμε ακόμα αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν γονείς, αν ήταν όλοι, ή αν δεν ήταν κανένας από αυτούς. Αυτό που ξέρουμε, είναι πως αυτά τα άτομα ενσαρκώνουν κάκιστες φασιστικές ιδέες. Και ερωτώ: πώς γίνεται να είσαι φασίστας και καλός γονιός; Πώς;
Μπορούμε να βάλουμε και στοίχημα πως η συνηθέστερη δικαιολογία αυτών των ακροδεξιών «γονέων» είναι η ανησυχία τους για τις αρρώστιες των προσφύγων, υποστηρίζοντας πως αντιδρούν για το «καλό» των παιδιών τους. Το καλό των παιδιών τους. Μάλιστα.
Όσο σκληρό και αν δείχνει, άνθρωποι που «ποτίζουν» τα παιδιά τους με μίσος για τον συνάνθρωπο δε θα έπρεπε να γίνουν γονείς. Καταλαβαίνουμε, τι επιδράσεις μπορεί να έχει μια τέτοια πράξη; Τα παιδιά στην ηλικία του δημοτικού βρίσκονται αναμφίβολα στη πιο τρυφερή και αθώα ηλικία της ζωής τους. Όταν λοιπόν, έχουν κηδεμόνες, ανθρώπους με τέτοιες ακραίες ιδέες, άραγε πόσες πιθανότητες έχουν να μη γίνουν και οι ίδιοι φασίστες;
Πώς γίνεται να το αφήνουμε να περνάει έτσι όλο αυτό; Μα, θα πει κανείς, αφού έχει γίνει και σύλληψη ενός γονέα. Και οι υπόλοιποι; Όσο ευθύνη έχει το κράτος -εδώ γελάμε- να «εξαφανίσει» άτομα με τέτοιες απόψεις από την κοινωνία, άλλο τόσο έχει και ο καθένας από εμάς. Όχι, δε γίνεται απλώς να αφήνουμε τέτοια περιστατικά να περνάνε. Ναι, όσο πολυάσχολος κι αν είσαι, όσες σκοτούρες και αν έχεις στην καθημερινότητά σου, οφείλεις να προβληματίζεσαι συνεχώς για τέτοιου είδους περιστατικά. Ο λόγος; Αν δεν είσαι γονέας, κάποια στιγμή μπορεί να γίνεις. Θα ήθελες, το παιδί σου να γίνει θεατής τέτοιων ακροδεξιών «παραστάσεων»; Κι αν είσαι ήδη γονέας, πραγματικός ή μη, έχεις την υποχρέωση να αντιδράσεις, να μιλήσεις και να απαιτήσεις την επίπληξη αυτών των ατόμων.
Τόσο απλά είναι κάποια πράγματα, το θέμα είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε για το τι συμβαίνει γύρω μας και να αρχίσουμε -επιτέλους- να αντιδράμε σε ό,τι μας πάει ηθικά και πολιτισμικά «πίσω».
Πληροφορίες: oraiokastro24.gr
Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:
- Xavier Dolan | Το νεανικό αίμα του κινηματογράφου
- Νίκος Γκάτσος: Ο «ποιητικότερος»των στιχουργών
- Απόκριες: Ένα έθιμο από την εποχή του Θεού Διονύσου
- Η καλύτερη δασκάλα του κόσμου είναι η Ελληνοκύπρια, Άντρια Ζαφειράκου
- Τάσος Λειβαδίτης: Ο ποιητής του έρωτα και της επανάστασης
