Το βύθισμα του Τιτανικού αποτελεί μία από τις πιο ρομαντικές ιστορίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ανάλυση και οπτικοποίηση των δεδομένων πάντως με την open source εφαρμογή RAW, δίνει μια διαφορετική προσέγγιση για το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα, τα κριτήρια που ουσιαστικά έπαιξαν ρόλο για το ποιος θα σωζόταν από την καταστροφή και ποιος όχι. Μια όχι και τόσο ρομαντική εκδοχή, που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Αρχικά, η πρώτη ανάλυση φανερώνει ποιοι επιβάτες επέζησαν και ποιοι όχι όσον αφορά την ηλικία τους. Με το μπλε χρώμα παρουσιάζονται οι επιβάτες που δεν επέζησαν και με κόκκινο αυτοί που επέζησαν. Το γεγονός ότι έγινε προσπάθεια να διασωθούν αρχικά τα παιδιά και οι γυναίκες φαίνεται πως είναι αληθές, καθώς φαίνεται ότι τα άτομα με μικρές ηλικίες (0-9, 10-19), κατάφεραν να μπουν στις βάρκες διάσωσης. Στις υπόλοιπες ηλικίες υπάρχει μια γενική ισορροπία, την διαφορά όμως της οποίας θα δούμε στη συνέχεια, τους λόγους δηλαδή που υπάρχει μεγάλο ποσοστό από ηλικίες 20-29 που δεν κατάφεραν να διασωθούν.
Παράλληλα, μια άλλη ανάλυση φανερώνει το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζε κάποιος επιβάτης να ανήκει σε μια οικογένεια. Στην αριστερή πλευρά, παρουσιάζεται ο αριθμός των επιβατών που δεν επιβίωσαν από το βύθισμα του Τιτανικού, με το ρόζ χρώμα να είναι αυτοί οι οποίοι δεν είχαν την οικογένεια τους μαζί ενώ στο υπόλοιπο μέρος να παρουσιάζονται αυτοί που είχαν. Στη δεξιά οπτικοποίηση παρουσιάζονται αυτοί που επιβίωσαν.
Στη συνέχεια, παρουσιάζονται δύο σημαντικές αναλύσεις. Στην πρώτη, οπτικοποιείται το μέρος από όπου έγινε η αναχώρηση των επιβατών και πόσο ακριβό ήταν το εισιτήριο ανά την περιοχή. Από το Queenstown φαίνεται πως αναχώρησαν οι άνθρωποι με τα πιο φθηνά εισιτήρια, από το Southampton οι επιβάτες με τα περισσότερα εισιτήρια όπου υπάρχει μια μέση κατάσταση όσον αφορά την τιμή, ενώ τέλος από το Cherbourg όπου είναι τα πιο ακριβά εισιτήρια.
Στην ακριβώς επόμενη ανάλυση παρουσιάζονται οι επιβάτες που επιβίωσαν ανά την περιοχή όπου έγινε η εκκίνηση για το ταξίδι τους. Αυτή τη φορά οι παράμετροι που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση είναι η περιοχή εκκίνησης και ο αριθμός των ατόμων από αυτές τις περιοχές που κατάφεραν στο τέλος να μπουν στις βάρκες διάσωσης. Όπως φαίνεται, από το Queenstown , όπου ήταν και τα πιο φθηνά εισιτήρια, δεν επιβίωσε πιθανόν κανένας, ενώ από το Southampton και Cherbourg επιβίωσαν μάλλον όσοι είχαν τα πιο ακριβά εισιτήρια, που αυτόματα σημαίνει πως ανήκαν στις μεγαλύτερες κοινωνικές τάξεις σύμφωνα με την εποχή.
Τέλος, η τελική ανάλυση επιβεβαιώνει το παραπάνω αποτέλεσμα, όπου στα αριστερό μέρος (y axis) παρουσιάζεται το πόσο ακριβό ήταν το εισιτήριο ενώ στο x axis παρουσιάζεται η ηλικία των επιβατών. Οι κόμβοι με κόκκινο χρώμα είναι αυτοί που επιβίωσαν, ενώ με το μαύρο όχι. Όπως φαίνεται στα χαμηλότερα στρώματα βρίσκονται και οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν κατάφεραν να επιζήσουν, ενώ όσο ανεβαίνει η τιμή του εισιτηρίου αυξάνονται και αυτοί που τα κατάφεραν.
Η παραπάνω ανάλυση φανέρωσε ίσως μια πιο «σκοτεινή» πλευρά του Τιτανικού και άφησε πίσω της το ρομαντικό κομμάτι, δείχνοντας τι πραγματικά είχε συμβεί και τι κριτήρια έπρεπε να έχει κανείς για να ζήσει, αφήνοντας στην άκρη την αγάπη και τον έρωτα.
Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:
- Open House 2017: Δωρεάν είσοδος για το κοινό σε 100 κτίρια της Αθήνας
- Το 4o OPEN HOUSE στην Αθήνα είναι γεγονός!
- Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών: Ο Πύργος των Ονείρων μας
- Αστικοποίηση και υπανάπτυξη: H περίπτωση της πόλης του Μεξικού
- Οι Μέρες Μουσείων και η Διεθνής Ημέρα Μουσείων με ελεύθερη είσοδο
