Η ιστορία της μεσαιωνικής Πορτογαλίας είναι καλά τεκμηριωμένη από έναν αριθμό αντικειμένων, αλλά και στα απίστευτα όμορφα κτίρια της. Μία από αυτές τις δομές είναι το Castelo de Óbidos – ένα κάστρο με βαθιές ρίζες στην αρχαιότητα.Το κάστρο αυτό  είναι ένα από τα επίσημα θαύματα της Πορτογαλίας, και είναι μια πηγή εθνικής υπερηφάνειας.Το κάστρο ήταν μάρτυρας σε διαμάχες  για το θρόνο, πολιτικές αλλαγές, ακόμη και Ρωμαϊκής δραστηριότητες, ενώ ήταν ένα “σπίτι” για ραγισμένες  καρδιές  βασιλισσών και ένα ασφαλές λιμάνι για ορισμένους βασιλείς.

Σήμερα το Όβιδος είναι  ένα διάσημο σημείο, όμως δυο αιώνες πριν ήταν άλλος ένας ρωμαϊκός οικισμός. Αυτή η θέση είχε αναφερθεί από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, και είναι γνωστό ότι ήταν ένα σημαντικό μέρος για τους Ρωμαίους μέχρι που έγινε ένα έδαφος των Βησιγότθων τον 5ο αιώνα. Αργότερα, η περιοχή ανήκε στους Μουσουλμάνους, οι οποίοι οχύρωσαν  την πόλη κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα. Αυτή ήταν και η αρχή της κατασκευής του κάστρου.

Τον 12ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της χριστιανικής Reconquista, η περιοχή του κάστρου στο Óbidos κατακτήθηκε από τον πρώτο Πορτογάλο βασιλιά, Alfonso I. Στις 10 Ιανουαρίου 1148, η περιοχή συνδέθηκε έντονα  με την οικοδόμηση της δύναμης του Βασιλείου της Πορτογαλίας.

Ο Alfonso II αποφάσισε να επεκτείνει το κάστρο και το έδωσε στη γυναίκα του ως δώρο, το 1210. Κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων, το κάστρο ήταν ήδη ένα σημαντικό φρούριο. Ο πύργος του κάστρου προσαρμόστηκε όπως ήταν απαραίτητο έτσι ώστε  να υπάρχει μια φυλακή στο εσωτερικό, αλλά και σε άλλα μέρη η κατασκευή άρχισε να ακμάζει. Το κάστρο επεκτάθηκε κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, τόσο πολύ έτσι ώστε όταν έγινε γαμήλιο δώρο προς τον Denis (1279 – 1325) και η βασίλισσα Ελισάβετ κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, ήταν ήδη ένα από τα πιο εντυπωσιακά κάστρα στην Ευρώπη.

Το 1755, η Λισαβόνα και  η γύρω περιοχή υπέφερε από ένα σεισμό. Το κάστρο της Óbidos υπέστη αρκετές ζημιές και δυστυχώς μερικές δεκαετίες αργότερα, το 1808, το κάστρο υπέστη ακόμα μια φορά φθορά, αυτή τη φορά λόγω του πυροβολικού κατά τη διάρκεια της μάχης της Rolica. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά, που το κάστρο καταστράφηκε από μια δύσκολη μάχη.  Ήταν αυτή η μάχη που το κάστρο έγινε σύμβολο της νίκης επί του στρατού του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Εγκαταλείφθηκε για πολλά χρόνια, αλλά από το 1948 το κάστρο έλαβε μια νέα ζωή. Ένα έργο του João Filipe Vaz Martins άλλαξε το μεσαιωνικό κάστρο σε μια Pousada (πολυτελή καταλύματα). Το 1951, το κάστρο  χαρακτηρίστηκε ως Εθνικό Μνημείο της Πορτογαλίας και έλαβε ειδική δωρεά. Τα κεφάλαια αυτά βοήθησαν να  μετατραπεί  σε τουριστικό αξιοθέατο.

Πολλά ιστορικά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων  επίπλων και άλλων πολύτιμων αντικείμενων, όπως πίνακες ζωγραφικής, μεταφέρθηκαν στο κάστρο.

πηγές:

ancient origins
.wikipedia.

Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:

• Η Σταυροφορία των Παιδιών: Η άγνωστη Σταυροφορία
• Βαλέρια Μεσσαλίνα: ο μύθος γύρω από την αδίστακτη αυτοκράτειρα
• Οι βάσεις Ισλάμ και Χριστιανισμού όσον αφορά τον Ιερό Πόλεμο
• Πρίγκιπας Βλαντ ΙΙΙ, ο περίφημος Κόμης Δράκουλας: Mύθοι και πραγματικότητα
• Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας