H «Bloody» Μαίρη, αποτέλεσε την τρίτη και πιο φανατική βασίλισσα στην ιστορία της Αγγλίας. Τουλάχιστον 300 αιρετικοί εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της, μένοντας στην ιστορία ως η βασίλισσα που οδήγησε στο θάνατο περισσότερα θύματα από την αυστηρότατη Ιερά Εξέταση της Ισπανίας. Μοναδικός της στόχος , ήταν να υπάρχει μια αίρεση στην Αγγλία, ο Καθολικισμός.
Πρώιμα Χρόνια
Η Μαίρη γεννήθηκε στο Γκρίνγουιτς, στις 18 Φεβρουαρίου 1516 και πατέρας της ήταν ο Ερρίκος ο 8ος, ενώ μητέρα της η Αικατερίνη της Αραγονίας, κόρη των Καθολικών Μοναρχών της Ισπανίας. Το 1533 ο Ερρίκος θέλησε να χωρίσει με την Αικατερίνη, αλλά ο πάπας δεν επέτρεψε να πραγματοποιηθεί το διαζύγιο. Ο Ερρίκος χωρίς να είχε ποτέ του θρησκευτικούς φραγμούς και χωρίς να δέχεται την καταπίεση της εκκλησίας και τους νόμους της, διέκοψε τις σχέσεις της Αγγλίας με τη Ρώμη.
Το γεγονός αυτό δεν άρεσε καθόλου στη 17χρονη τότε Μαίρη, καθώς είχε μεγαλώσει με την Αικατερίνη, η οποία ήταν ευσεβής χριστιανή, και την ώθησε να ακολουθήσει και να υιοθετήσει τον Καθολικισμό. Λόγω του «διαζυγίου» αυτού της Αγγλίας με τη Ρώμη, η Μαίρη αποτελούσε πλέον «νόθα» κόρη ενώ παράλληλα έπρεπε να απορρίψει τα πιστεύω της.
Τον ίδιο χρόνο, ο Ερρίκος παντρεύτηκε την Αν Μπολίν, την προτεστάντισσα, με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Ελισάβετ. Η Μαίρη αντιπαθούσε πλήρως και τα δύο μέλη της καινούργιας οικογένειας της, ενώ παράλληλα δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο λαό της Αγγλίας. Είχε λίγες συμμαχίες, λόγω της υπερβολικής ευσέβειας της και της αυστηρότατης της. Η πιο δυνατή συμμαχία που διέθετε ήταν οι Ισπανοί, λόγω της κοινής πίστης και καταγωγής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Η άνοδος στο θρόνο
Η πριγκίπισσα Μαίρη, είχε ψυχολογικές διαταραχές μέχρι το τέλος της ζωής της. Θεωρούσε πως όλοι προσπαθούσαν να την δολοφονήσουν, ιδιαίτερα ο πατέρας της Ερρίκος. Ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος, άφησε την τελευταία του πνοή το 1547. Στον θρόνο τον αντικατέστησε ο γιος του Εδουάρδος, στην νεαρή ηλικία των 9 ετών. Όντας προτεστάντης σα τη μητέρα του, δέχθηκε τις συμβουλές της αυλής να καούν όλες οι καθολικές εκκλησίας και όλα τα καθολικά σύμβολα. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα πλήγμα που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτέ η Μαίρη, βλέποντας την πίστη της να καίγεται.
Ο Εδουάρδος πέθανε ξαφνικά από μια ασθένεια το 1553. Σύμφωνα με τη διαθήκη του Ερρίκου του 8ου, νόμιμος διάδοχος ήταν η Μαίρη. Ο Εδουάρδος όμως πριν πεθάνει, είχε αλλάξει τη διαθήκη και είχε νομιμοποιήσει ως διάδοχο την Τζέιν Γκρέι. Η Μαίρη δεν μπορούσε να ανεχτεί περισσότερους προτεστάντες στο θρόνο που κατέστρεφαν όλο και περισσότερο τον καθολικισμό και τον πήρε με τη βία στις 19 Ιουλίου του 1553.
Η «Bloody» Μαίρη
Μετά την άνοδο της Μαίρης στο θρόνο, οι Προτεστάντες εξαγριώθηκαν και επαναστάτησαν εναντίον της καινούργιας του βασίλισσας με αρχηγό τον Sir Thomas Wyatt. Η «Bloody» Μαίρη ξέσπασε με μίσος εναντίον των αιρετικών, πνίγοντας την επανάσταση στο αίμα, χωρίς να αφήσει ούτε έναν επαναστάτη ζωντανό. To 1558 η Αγγλία οδηγήθηκε σε έναν ανεπιτυχή πόλεμο με τη Γαλλία, χάνοντας το Καλέ, την τελευταία βάση της σε γαλλικό έδαφος.
Μόλις εδραίωσε τη θέση της ως βασίλισσα, παντρεύτηκε το Φίλιππο Β’ της Ισπανίας, ο οποίος ήταν επίσης καθολικός. Όσο περνούσαν τα χρόνια, η Μαίρη γινόταν ακόμα πιο σκληρή, τόσο έναντι των αιρετικών, όσο και στο λαό που ήταν υπέρ των πιστεύω της. Όταν η Μαίρη ανακοίνωσε στο Φίλιππο ότι είχε μείνει έγκυος, αυτός γύρισε στην Ισπανία μετά από ένα χρόνο παραμονής του στην Αγγλία. Η αλήθεια ήταν ότι η Μαίρη δεν είχε μείνει ποτέ έγκυος, απλά είχε μεγαλώσει ο όγκος της, λόγω της ανίατης ασθένειας και η υγεία της ολοένα και χειροτέρευε.
Από την μέρα που διαδέχθηκε το θρόνο μέχρι τη μέρα του θανάτου της, η «Bloody» Μαίρη είχε οδηγήσει στη εκτέλεση πάνω από 300 ανθρώπους. Είχε βάλει ως στόχο να «καθαρίσει» την Αγγλία από τους αιρετικούς, επαναφέροντας την μεσαιωνική εκτέλεση στην πυρά. Όλη η Αγγλία είχε γεμίσει καπνούς και δυσοσμία από τις καμένες σάρκες των ανθρώπων. Η βασίλισσα ήταν αδίστακτη, καθώς δεν υπολόγιζε ποια ήταν τα θύματα της, στα οποία συμπεριλαμβανόταν και άνθρωποι απροστάτευτοι, μεγάλης ηλικίας ακόμα και έγκυες γυναίκες.
Ο πιο μισητός εχθρός της ήταν ο Επίσκοπος Κράνμερ, ο οποίος είχε ουσιαστικά χωρίσει τους γονείς της Μαίρης και επέτρεψε μετά το θάνατο του Εδουάρδου να γίνει διάδοχος του θρόνου η Τζέιν Γκρέι, η οποία ήταν προτεστάντισσα. Αρχικά, η Μαίρη φυλάκισε τον Επίσκοπο στον Πύργο του Λονδίνου και αργότερα τον έκαψε ζωντανό. Η κίνηση αυτή οδήγησε στην αντίδραση των καθολικών, καθώς την θεωρούσαν άδικη, όπως και την γενικότερη πολιτική της Μαίρης που μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόλυτη μοναρχία.
Ο θάνατος και ανεπιτυχής στόχος της
Η «Bloody» Μαίρη πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1557 από καρκίνο και δεν έλειψε σε κανέναν υπήκοό της, αφού άφησε πίσω της ένα παρηκμασμένο βασίλειο, λόγω της μη δημιουργικής της πολιτικής, της αυστηρότητας και του φανατισμού της, παραμελώντας το κοινό καλό της Αγγλίας. Την Μαίρη, αντικατέστησε η Ελισάβετ, ετεροθαλής αδερφή της, η οποία ένωσε την Αγγλία κάτω από τον Προτεσταντισμό, καταστρέφοντας μια για πάντα τα όνειρα της Μαίρης για μια Αγγλία υπό μοναδική αίρεση τον Καθολικισμό.
Βιβλιογραφία:
- Ancient Οrigins: Bloody Mary: The Marriage, Reign, and Death of a Queen of England
- BBC, History: Mary I (1516 – 1558)
- Μηχανή του χρόνου: Bloody Μαίρη, η ματωμένη βασίλισσα, που έριξε στην πυρά 300 αιρετικούς και έγκυες γυναίκες
