Η Ανν Σέξτον μαζί με τη Σύλβια Πλαθ και τον Ρόμπερτ Λόουελ θεωρούνται οι θεμελιωτές της εξομολογητικής ποίησης. Πίσω από το πανέμορφο παρουσιαστικό, όμως, η Ανν Σέξτον έκρυβε μια μάχη αδυσώπητη με την κατάθλιψη.
Παιδικά χρόνια
Γεννημένη ως Ανν Γκρέυ Χάρβεϋ στις 9 Νοεμβρίου του 1928 στο Νιούτον της Μασαχουσέτης πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Με πατέρα αλκοολικό -και εξαιτίας αυτού βίαιο- και μητέρα ψυχρή, η Ανν Σέξτον κάνει νωρίς την επανάσταση της, επιλέγοντας να τρώει χώρια από την οικογένειά της. Γράφει τα πρώτα της ποιήματα όταν είναι ακόμη στο Γυμνάσιο. Τα δείχνει στη μητέρα της, η αντίδρασή της όμως δεν είναι αυτή που περίμενε. Η ανταγωνιστική μητέρα της την κατηγορεί για αντιγραφή της ποιήτριας Σάρα Τίζντέηλ. Η Ανν, πικραμένη, δε θα ξαναγράψει τίποτα για 15 χρόνια.
Μοναδική αχτίδα στην ζωή της η θεία της, Νάνα. Είναι αυτή που θα αποτελέσει το στήριγμά της. Αρρωσταίνει, όμως, ψυχικά και κλείνεται σε ψυχιατρική κλινική, όπου πεθαίνει, αφήνοντας την Ανν απαραρηγόρητη και με μια ενοχή που δεν θα ξεπεράσει όλη της τη ζωή.
Γάμος και μητρότητα
Το 1945 η Ανν Σέξτον ξεκινά να παρακολουθεί μαθήματα στο οικοτροφείο Ρότζερς Χολ. Εκεί θα γνωριστεί με τον Άλφρεντ Μούλερ Σέξτον, γνωστό με το ψευδώνυμο “Κάγιο”. Θα ερωτευτούν παράφορα, θα κλεφτούν και θα παντρευτούν το 1948. Ο Κάγιο κατατάσσεται στο ναυτικό και υπηρετεί στην Κορέα, ενώ η Ανν Σέξτον εργάζεται για ένα διάστημα ως μοντέλο. Πρόκειται άλλωστε για γυναίκα εκθαμβωτικής ομορφιάς.
Με τον Κάγιο θα αποκτήσει δύο κόρες, τη Λίντα Γκρέυ -μετέπειτα συγγραφέα- και την Τζόις Σέξτον. Ο ρόλος της μητέρας φαίνεται πως της είναι δύσκολος. Μεγαλώνει μόνη της ουσιαστικά τα δυο κορίτσια -αφού ο άντρας της υπηρετεί στο Ναυτικό. Τότε εμφανίζονται οι πρώτες καταθλιπτικές κρίσεις, οι οποίες αποδίδονται σε επιλόχειο κατάθλιψη. Δεν είναι, όμως, μόνο οι καταθλιπτικές κρίσεις που ταλαιπωρούν τη νέα μητέρα. Συχνές εξάρσεις θυμού την οδηγούν σε χειροδικία εναντίον της μεγαλύτερης κόρης. Κρίνεται, λοιπόν, το 1956 ακατάλληλη για μητέρα από το συγγενικό της περιβάλλον. Έτσι, οι δύο της κόρες θα μεγαλώσουν με συγγενείς.
Η αρχή της αρρώστιας
Την ίδια χρονιά αποπειράται για πρώτη φορά να αυτοκτονήσει. Είναι παραμονή των γενεθλίων της. Διαγνώστηκε με μανιοκατάθλιψη και αυτοκτονικό ιδεασμό. Ο ψυχίατρος που την παρακολουθεί της προτείνει την ποίηση ως “φάρμακο”, ως διέξοδο στην αρρώστια της. Πράγματι η Ανν Σέξτον γράφει ποιήματα και τα κουβαλά μαζί της στις συνεδρίες με τον ψυχίατρο, δρ.Μάρτιν Ορν.
Παρά την παρακολούθηση από ψυχίατρο, το 1957 η Ανν Σέξτον επιχειρεί για δεύτερη φορά να αυτοκτονήσει. Εκεί στο κρεββάτι της ψυχιατρικής κλινική ο δρ Ορν θα της πει: “δεν μπορείς να αυτοκτονήσεις, έχεις κάτι να προσφέρεις”.
Είναι η πρώτη φορά που η ζωή της αποκτά νόημα κι αυτό είναι η ποίηση.
Γράφοντας ποιήματα
Το 1960, ανάμεσα σε ψυχωσικά επεισόδια και μπαινοβγαίνοντας σε ψυχιατρικές κλινικές θα εκδώσει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “To Bedlam and Part Way Back”. Έχει προηγηθεί ένα εργαστήριο ποίησης, όπου γνωρίζεται με τη Σύλβια Πλαθ και τον Ρόμπερι Λόουελ. Η πρώτη της ποιητική συλλογή τυγχάνει θερμής υποδοχής. Τα επόμενα χρόνια θα γράψει 8 ποιητικές συλλογές και θα κερδίσει μια θέση καθηγητή στο πανεπιστήμιο Colgate. Το κοινό κρέμεται από τα χείλη της στις διαλέξεις. Το 1967 θα τιμηθεί με ένα από τα σημαντικότερα συγγραφικά βραβεία: κερδίζει Πούλιντζερ για την ποιητική της συλλογή “Live or Die”.
Η νίκη του τέρατος
Αν και απολαμβάνει την αποδοχή κοινού και κριτικών, η Ανν Σέξτον δεν μπορεί να ξεφύγει από τους δαίμονές της. Το 1973 ζητά διαζύγιο από τον σύζυγό της. Απομακρύνεται από φίλους και βυθίζεται στη μοναξιά της, παρέα με αλκοόλ και χάπια.
Το ημερολόγιο έγραφε 4 Οκτωβρίου 1974 όταν η Ανν Σέξτον επιχειρεί για άλλη μια φορά να αυτοκτονήσει. Ντυμένη στην τρίχα με τα κοσμήματα και το γούνινο παλτό της μητέρας της, κρατώντας ένα ποτήρι βότκα, πηγαίνει στο γκαράζ. Κάθεται μόνη στην κόκκινη Cougar της με αναμμένη μηχανή και ακούγοντας μουσική. Περιμένει υπομονετικά να τη σκοτώσει το γκάζι. Δεν άφησε κανένα σημείωμα. Ήταν 46 ετών και είχε δημοσιεύσει 7 ποιητικές συλλογές. Μετά το θάνατό της δημοσιεύθηκαν άλλα 3 έργα της.
Η ποίηση της Ανν Σέξτον
Η Ανν Σέξτον υπήρξε σύγχρονη της Σύλβιας Πλαθ και του Ρόμπερτ Λόουελ. Τα ποιήματά της έχουν έναν εξομολογητικό τόνο, με θέματα που αφορούν το “εγώ” της. Τόλμησε και μίλησε για θέματα ταμπού, όπως η εμμηνόρροια, η άμβλωση ή η μοιχεία σε μια εποχή που όχι μόνο αυτά δεν αποτελούσαν ποιητικό θέμα, αλλά και αποφεύγονταν ως θέμα συζήτησης.
«Η Εθισμένη»
Δεν ξέρουν
πως ορκίστηκα να πεθάνω!
Εξασκούμαι.
Απλά κρατιέμαι σε φόρμα.
Τα χάπια είναι μια μητέρα, αλλά καλύτερα,
κάθε χρώματος και τόσο νόστιμα όσο οι καραμέλες.
Είμαι σε δίαιτα απ’ τον θάνατο
(από την ποιητική συλλογή “Live or Die”)
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
Κάθε μέρα είναι και μια ιστορία, ανακτήθηκε από: https://www.thetoc.gr/politismos/article/kate-mera-einai-kai-mia-istoria/
Αν Σέξτον: ένα τσεκούρι για την παγωμένη θάλασσα μέσα μας, ανακτήθηκε από: https://3pointmagazine.gr/%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AD%CE%BE%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%B5%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%BD_%CE%A3%CE%AD%CE%BE%CF%84%CE%BF%CE%BD
