Πόσο σημαντικός είναι ο μπασίστας τελικά;

Τελικά πόσο σημαντικός είναι ένας μπασίστας σε μια μπάντα;

Ξέρετε για ποιον μιλάμε. Για εκείνο το μέλος της μπάντας που ποτέ κανείς δεν προσέχει, που δεν θυμάται το όνομά του, που έχει τους λιγότερους φανς και τις λιγότερες groupies. Είναι αυτός που στις αφίσες είναι πάντα πίσω και κανείς δεν θέλει να είναι στη θέση του.

Αστειεύομαι!

Πέρα από την πλάκα όμως… Είναι κάποιος που όλοι υποτιμάμε τη σπουδαιότητά του στο συγκρότημα. Ετοιμαστείτε να αλλάξετε γνώμη λοιπόν, αφού σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα ίσως είναι το σημαντικότερο μέλος της μπάντας.

Συγκεκριμένα, στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ – PNAS δημοσιεύθηκε ότι οι άνθρωποι ακούν ευκολότερα τις αλλαγές στις νότες χαμηλότερης συχνότητας του μπάσου σε σχέση με τις υψηλότερες συχνότητες άλλων μουσικών οργάνων.

Επίσης, μία ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Χάμιλτον στον Καναδά, μελέτησε πως αντιδρά ο εγκέφαλος σε διάφορες συχνότητες – νότες χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ηλεκτροεγκεφαλογραφίας – EEG. Με αυτό τον τρόπο βρήκε πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να εντοπίσει ευκολότερα τα λάθη σε χαμηλότερες νότες.

Δηλαδή η εν λόγω έρευνα αποκάλυψε πως είναι πιο εύκολο για τον ανθρώπινο εγκέφαλο να αντιληφθεί τον ρυθμό όταν αυτός «παίζεται» σε χαμηλότερο τόνο. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να χορέψουν, να κουνήσουν το κεφάλι τους και γενικότερα να ανταποκριθούν στο ρυθμικό σκέλος ενός κομματιού όταν αυτό αποδίδεται από τις χαμηλότερες νότες του μπάσου, παρά από τις υψηλότερες συχνότητες της κιθάρας και των ντραμς.

Τα αποτελέσματα μίας ακόμη έρευνας του πανεπιστημίου του Northwestern των ΗΠΑ, έδειξαν πως η μουσική με έντονο μπάσο μας κάνει να νιώθουμε εξαιρετικά δυναμικοί και γεμάτοι αυτοπεποίθηση!

Για παράδειγμα, μπορεί ο Anthony Kiedis να είναι ο frontman των Red Hot Chili Peppers, αλλά ο πιο σημαντικός είναι ο Flea. Επομένως επιβεβαιώνεται και επιστημονικά. Χωρίς τους μπασίστες η μουσική θα ήταν βαρετή και θα είχε έλλειψη δομής. Το μπάσο κρατά το χαμηλό tempo ενός τραγουδιού. Του δίνει βαρύτητα και βάθος.

Σε γενικές γραμμές οι μπασίστες δεν έχουν την προσοχή που τους αρμόζει από το κοινό. Δεν συνηθίζουν να σολάρουν ή να shreddάρουν. Αυτοί που εξαιρούνται είναι συνήθως από πολύ γνωστά συγκροτήματα ή έχουν πολύ φανατικούς οπαδούς που ξέρουν όλη την ιστορία του συγκροτήματος.

Αμφέβαλε ποτέ κανείς ότι ο Lemmy ήταν ιδιαίτερα σημαντικό μέλος των Motorhead; Ή ότι ο Jaco Pastorius ήταν ένας κορυφαίος μπασίστας που δημιούργησε το πρώτο μπάσο χωρίς τάστα που ονόμασε Bass of Doom και κατέρρευσε όταν το έχασε;

Οπότε άμα σκέφτεστε να ξεκινήσετε ένα όργανο, σκεφτείτε πολύ σοβαρά το μπάσο. Όλα τα όργανα συμβάλλουν στη δημιουργία του τραγουδιού. Μη σνομπάρετε κανένα, και ιδιαίτερα το μπάσο.

Θυμηθείτε όποιος κρατάει το μπάσο κρατάει και το ρυθμό!