Ο Dick Dale φόρεσε το στέμμα κι έγινε βασιλιάς της surf rock

Surf μουσική

Η surf ή surf rock μουσική είναι μια υποκατηγορία της ευρύτερης rock μουσικής. Aναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 60′ στην Νότια Καλιφόρνια. Χωρίζεται σε δύο φάσεις. Η μία είναι το instrumental surf, που χαρακτηρίζεται από ηλεκτρικές κιθάρες με reverb που θυμίζουν τα κύματα της θάλασσας. Η άλλη είναι το vocal surf που εισήγαγαν συγκροτήματα όπως οι Beach Boys, με την χρήση φωνητικών. Στο instrumental surf διέπρεψε ο Dick Dale, γνωστός ως ”King of the Surf Guitar” που ανέπτυξε τον surf ήχο προσθέτοντας μεσο-ανατολίτικες και μεξικάνικες επιρροές.

Η γέννηση του Dick Dale

Ο Dick Dale γεννήθηκε το 1937 με το όνομα Richard Anthony Monsour στην Βοστώνη έχοντας Λιβανέζικες ρίζες. Έμαθε πιάνο στα 9 του και αργότερα ουκελέλε, επηρεασμένος από τον Hank Williams. Στη συνέχεια ασχολήθηκε φυσικά με την κιθάρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 50΄άρχισε να παίζει σε μικρά country western rockabilly bars. Εκεί  γνώρισε τον μουσικό της country Texas Tiny, που του έδωσε και το ψευδώνυμο Dick Dale. Ο Dale άρχισε να παίζει και μη δυτικές μουσικές κλίμακες και φυσικά χρησιμοποιούσε reverb, που έγινε σήμα κατατεθέν της surf κιθάρας ενώ ήταν και αριστερόχειρας.

Τα ένδοξα surf χρόνια

Οι εμφανίσεις του στο Rendezvous Ballroom στο Balboa της Καλιφόρνια σηματοδοτούν την απαρχή της δημιουργίας του φαινομένου της surf μουσικής. Σε αυτές μάλιστα προκαλούνταν χαμός με τα εισιτήρια να ”εξαφανίζονται” και πλέον έχουν μείνει στην ιστορία.Ένα από τα πρώτα κομμάτια του Dick Dale που έγινε μεγάλη επιτυχία ήταν το ”Let’s go Trippin”. Ακολούθησαν και πολλά άλλα όπως το ”Jungle Fever” και το ”Surf Beat”. Το πρώτο του full length album ήταν το ”Surfer’s Choice” το 1962.  Σύντομα εμφανίστηκε και στο διάσημο The Ed Sullivan Show. Το δεύτερο album του ”King of the Surf Guitar” πήρε το όνομά του από το παρατσούκλι του Dale.

Παρακμή και αναθέρμανση

Η δημοφιλία του surf rock ήταν σχετικά σύντομη κυρίως λόγω της περίφημης British Invasion που κυρίευσε τα αμερικανικά charts το 1964. Ο Dick Dale συνέχισε βέβαια τα lives. Λίγο αργότερα όμως έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο, τον οποίο και νίκησε. Μετά από αυτό αποσύρθηκε από την μουσική για κάποια χρόνια. Επανήλθε το 1987 συμμετέχοντας στην ταινία ”Back to the beach”  όπου ερμήνευσε και το ”Pipeline” με τον Stevie Ray Vaughan για το οποίο ήταν υποψήφιος για Grammy. Η αναθέρμανση της δημοφιλίας του έγινε χάρις στο cult αριστούργημα του Quentin Tarantino, Pulp Fiction, το 1994, στο οποίο υπήρχε ως soundtrack το τραγούδι του Dick Dale ”Misirlou”. Την επόμενη χρονιά ο σπουδαίος John Peele τον εκθείασε μετά από μια συναυλία του Dale στο Λονδίνο. Μάλιστα επέλεξε το ”Let’s go Τrippin” ως theme song της ραδιοφωνικής σειράς του ”Home Τruths”, στο BBC Radio 4.

Η κληρονομιά του Dick Dale

Ο Dick Dale εισήχθη στο Hollywood Rock Walk of Fame το 1996. Επιπλέον  το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε στην 31η θέση των 100 καλύτερων κιθαριστών το 2003 και στην 74η το 2011. Ο Dale ισχυριζόταν ότι ποτέ δεν έπινε αλκοόλ ούτε έκανε χρήση ναρκωτικών. Αυτό είναι σίγουρα ένα σπάνιο γεγονός για τους καλλιτέχνες της εποχής του. Πέθανε πέρυσι στην Καλιφόρνια σε ηλικία 81 χρόνων, αφήνοντας πίσω του ένα ολόκληρο μουσικό είδος, συνυφασμένο με την χαρά, την ξεγνοιασιά και την ελευθερία της θάλασσας.  Όπως είχε πει ο ίδιος ο Dale ” Ένιωθα μια τεράστια ποσότητα δύναμης όταν έκανα surf και αυτό το συναίσθημα της δύναμης απλά μεταφέρθηκε στην κιθάρα μου”. Επηρέασε πλήθος σπουδαίων καλλιτεχνών ειδικότερα της surf μουσικής όπως οι Beach Boys και οι Thrashmen. Θεωρείται φυσικά και εξαιρετικά προικισμένος κιθαρίστας που υπήρξε σημείο αναφοράς για ιερά τέρατα της κιθάρας όπως ο Eddie Van Halen, ο Brian May και ο Jimi Hendrix.