3+1 νυχτερινά κέντρα που έμειναν στην ιστορία

Δεκαετία του 1970. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής, τα νυχτερινά κέντρα θα γέμιζαν με ανθρώπους που θα έβγαιναν κάθε βράδυ και θα διασκέδαζαν μέχρι το πρωί. Νυχτερινά κέντρα που έγραψαν τη δική του ιστορία, μίας και από το καθένα πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής.

Στο σημερινό μας άρθρο, θα κάνουμε ένα όμορφο ταξίδι στο χρόνο. Θα ταξιδέψουμε στις δεκαετίες 1970-1990, όπου θα μιλήσουμε για τα 9+1 νυχτερινά κέντρα που έμειναν στην ιστορία. Το καθένα, για το δικό του λόγο.

1) Δειλινά

1963. Η Βίκυ Μοσχολιού εμφανίζεται για πρώτη φορά στο κέντρο ‘Ξημερώματα’. Δυόμιση χρόνια αργότερα, παίρνει την απόφαση να φύγει από το κέντρο, όπου εμφανιζόταν στο πλάι του Γιώργου Ζαμπέτα, και το Νοέμβριο του ίδιου έτους ξεκινάει να εμφανίζεται στα ‘Δειλινά’, πλάι στον Νίκο Ξανθόπουλο.

Το κέντρο, το οποίο πήρε το όνομα του από το ομώνυμο τραγούδι της Μοσχολιού, βρισκόταν τα πρώτα χρόνια στα Πατήσια, κοντά στην πλατεία Κολιάτσου, μέχρι που, το 1970, μεταφέρθηκαν στη Γλυφάδα. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφερθεί ότι, από εκείνη τη δεκαετία, ξεκίνησαν να λειτουργούν δύο κέντρα, με τις ονομασίες ΄Παλιά Δειλινά’ και ‘Νέα Δειλινά’.

Στις αρχές του 1980, ξεκινάει να εμφανίζεται στα ‘Δειλινά’ ο Στράτος Διονυσίου, όπου γνωρίζει τεράστια επιτυχία τα επόμενα χρόνια. Η πίστα βρίσκεται πλέον στη μέση, με τον κόσμο περικυκλωμένο, και τα λουλούδια να πέφτουν βροχή. Είναι η περίοδος που ο κόσμος έχει αφήσει το σπάσιμο των πιάτων, και έχει ξεκινήσει το γνωστό, μέχρι σήμερα, ‘λουλουδοπόλεμο’.

2) Φαντασία

Δεκαετία 1960. Τα αδέρφια Καλογράνη, γνωστοί ως Μενιδιάτης (μιας και κατάγονταν από το Μενίδι), αποφασίζουν να ανοίξουν το κέντρο ‘Φαντασία’, με την ιστορία να αρχίζει σιγά σιγά να γράφεται.

Η επιχείρηση, η οποία βρισκόταν στη Λεωφόρο Ποσειδώνος, στο ύψος του παλαιού αεροδρομίου, γνώρισε μεγάλες δόξες μέχρι το κλείσιμο της το 1997, με μεγάλα ονόματα να κάνουν, κατά καιρούς, την εμφάνιση τους. Συγκεκριμένα, ονόματα όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Στράτος Διονυσίου, και πολλοί άλλοι, έκαναν την εμφάνιση τους, δίνοντας την ευκαιρία στη ‘Φαντασία’ να γράψει ιστορία.

Δυστυχώς, το 2010, στα πλαίσια υλοποίησης ενεργειών από την τότε κυβέρνηση, για μια ελεύθερη παραλιακή χωρίς νυχτερινά κέντρα, το νυχτερινό κέντρο γκρεμίστηκε μια για πάντα, μένοντας όμως χαραγμένο στη μνήμη μας.

3) Αμπάρες

1987. Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος ερμηνεύει για πρώτη φορά το τραγούδι ‘Να ‘χαν οι καρδιές αμπάρες’ (το οποίο στην αρχή δεν ήθελε να το ερμηνεύσει, μιας και νόμιζε ότι το τραγούδι μιλάει για φυλακές!) και κάνει πάταγο. Η επιτυχία είναι τόσο μεγάλη, που αποφασίζει να ονομάσει το κέντρο, στο οποίο εμφανιζόταν στα Κάτω Πατήσια, ‘Αμπάρες’.

Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος, από τη στιγμή που ξεκινάει τις εμφανίσεις του στο θρυλικό νυχτερινό κέντρο, αφήνει το δικό του στίγμα, με τον τραγουδιστή να γράφει με χρυσά γράμματα στην ιστορία της Ελληνικής μουσικής. Στο μαγαζί, ο ίδιος απαγορεύει το σπάσιμο των πιάτων, μιας και κάθε φορά χρειαζόταν να αγοράσει νέο ζευγάρι παπούτσια, ως αποτέλεσμα του σπασίματος.

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι, πριν βγει να τραγουδήσει, του έφερναν, μετά από επιθυμία του, να μυρίζει μια γαρδένια. Μια μέρα, μπήκε στο καμαρίνι του, και η γαρδένια είχε μαραθεί. Τότε, ζήτησε από τον Ανδρέα Σπυρόπουλο να του γράψει ένα τραγούδι. Το αποτέλεσμα; Η κυκλοφορία του τραγουδιού ‘Μαραμένη μου γαρδένια’.

Μπόνους: Διογένης Palace

Το τελευταίο κέντρο για σήμερα, είναι το γνωστό κέντρο ‘Διογένης Palace’. Ένα κέντρο που άνοιξε τις πύλες του το 1990, όταν ο Λευτέρης Πανταζής κυκλοφόρησε το πασίγνωστο τραγούδι ‘Ταραχή’.

Το τραγούδι έκανε τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ο Λευτέρης Πανταζής να μεταφερθεί σε κάποιο άλλο μαγαζί για να χωρέσει όλος ο κόσμος. Έτσι, το 1990 ανοίγει τις πύλες του το Διογένης Παλλάς, το οποίο εγκαινιάζει ο ίδιος με την Άννα Βίσση. Η ιστορία ξεκινούσε πλέον να γράφεται.

Το κέντρο ήταν από τα πιο σύγχρονα εκείνη την εποχή, με τον κόσμο να απολαμβάνει διάφορες ανέσεις κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Πιο συγκεκριμένα, το κέντρο είχε μέσα από παγοπίστες μέχρι πισίνες, με την σκηνή να ανεβοκατεβαίνει κάθε φορά που άλλαζε το πρόγραμμα, και ένας άλλος τραγουδιστής έκανε την εμφάνιση του στην πίστα.

Μπορεί τα περισσότερα κέντρα να έχουν πλέον κλείσει, όμως η ιστορία έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα. Όσα χρόνια και αν περάσουν, θα τα θυμόμαστε με νοσταλγία. Γιατί η μουσική έχει και ένα δικό μας κομμάτι. Και αυτό δε θα αλλάξει ποτέ.

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:

1) Βασιλόπουλος, Λ. (2019). Τα μπουζούκια που έγραψαν ιστορία στην νυχτερινή Αθήνα. Ανακτήθηκε από: https://urbanlife.gr/editors/ta-mpoyzoykia-poy-egrapsan-istoria-stin-nychterini-athina/ (τελευταία ανάκτηση 27. 11. 2022)
2) Στεφάνου, Γ. (2017). Θρυλικά νυχτερινά κέντρα της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια. Ανακτήθηκε από: https://www.e-daily.gr/themata/96293/thrylika-nyxterina-kentra-tis-athinas-pou-den-yparxoun-pia-pics (τελευταία ανάκτηση 27. 11. 2022)