Το Sons Of Anarchy έφερε στην μικρή οθόνη την κουλτούρα του μοτοσικλετιστή. Του λεγόμενου και “Τσοπερά”στα νεοελληνικά.
Έφερε μια παλιά μόδα, ας την πούμε, στο προσκήνιο. Γιατί, κακά τα ψέματα, η συγκεκριμένη “στάση ζωής” αν ήταν κάποτε, έχει αρχίσει να σβήνει.
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το τέλος της σειράς. Αλλά οι λάτρεις της Harley Davidson μπορούν να παρηγορηθούν με το Mayans πλέον. Αν και ακόμη δεν έχει ακουμπήσει το μέγεθος του Reaper, είναι μια καλή προσπάθεια.
Αλλά δεν είναι το θέμα μας η σειρά, εδώ γράφουμε για μουσική.
Θα παρουσιάσω πέντε κομμάτια που με έκαναν να αγαπήσω την σειρά ακόμη περισσότερο. Μέχρι και την τέταρτη σεζόν, οι μουσικές καθήλωναν τον θεατή. Μετά άρχισε μια ελαφριά κοιλιά, αν εξαιρέσουμε τον θάνατο που μας στιγμάτισε όλους.
Και λίγο έλειψε να μας κάνει να κόψουμε το Sons Of Anarchy και να αρχίσουμε να βρίζουμε τον Kurt Sutter στο twitter. Το τελευταίο το έκανα.
Ξεκινάμε.
Girl from the North Country – Lions
Το κομμάτι του Bob Dylan σε ένα εξαιρετικό cover.
Το ακούμε στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της σειράς. Στο αποτρόπαιο γεγονός που συμβαίνει στην Jemma. Αν και το τραγούδι είναι σχετικά εύθυμο στον ήχο του, παρουσιάζει μια εξαιρετικά άσχημη κατάσταση. Κι είναι και η αρχή για μια διαμάχη που θα καθορίσει το μέλλον των μελών της λέσχης. Και τις εξελίξεις και δραστηριότητες τους με τον υπόλοιπο κόσμο των παρανόμων.
Αν και αυτό θα συμβεί στην επόμενη σεζόν.
Η αγωνία της βίαιης σκηνής από την μια και του ξέφρενου πάρτι από την άλλη, δένει απίστευτα με το κομμάτι των Lions.
Jack Savoretti – Soldiers Eyes
Πολλές καλές μουσικές και πολλές πίκρες κέρασε το Sons Of Anarchy.
Μια μικρή γεύση της μεγαλύτερης πίκρας ήταν το δεύτερο επεισόδιο της πέμπτης σεζόν. Ένας μαινόμενος Opie εναντίον ενός σερίφη και το κομμάτι αυτό να παίζει. Μια μεταγωγή στην φυλακή και μια ματιά με τον καλύτερο του φίλο και το κομμάτι να συνεχίζει να παίζει.
Από τις πιο δυνατές μουσικές στιγμές της σειράς και από τις ωραιότερες σκηνοθεσίες η συγκεκριμένη σκηνή. Και κάπου εκεί καταλαβαίνουν όλοι πως ο χαρακτήρας που άξιζε στην σειρά ήταν ο Opie.
Και όχι, δεν θα αναφερθώ καν στο τέταρτο επεισόδιο της πέμπτης σεζόν.
Family – Noah Gundersen
Και πάμε στην τέταρτη σεζόν του Sons Of Anarchy.
Οι πολύ καλές μουσικές επιλογές ισοφαρίζουν την μέτρια πλοκή της. Μια από τις καλύτερες επιλογές είναι το Family. Ακούγεται στο πέμπτο επεισόδιο λίγο πριν το τέλος. Οι βασικοί χαρακτήρες βρίσκονται σε μια σύγχυση, ο πρωταγωνιστής μας είναι μπερδεμένος και οι στίχοι δίνουν την βαρύτητα που χρειάζεται στην σκηνή. Μια προδοσία που έρχεται, μια σχέση που φτάνει σε ένα τέλος, ένας πατέρας που αποφεύγει τα παιδιά του. Όλα αυτά περιλαμβάνουν οι παρακάτω στίχοι:
“So bum me a cigarette, buy me a beer
Till i’m happy to be here, happy to be here
With all of my family, hookers in heels
And the men who watch them like hungry black eels”.
Μαγική σκηνή.
Hands In The sky – Straylight Run
Πάλι δεύτερη σεζόν, δωδέκατο επεισόδιο αυτή τη φορά.
Μια από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της λέσχης, όσο κι αν δεν φάνηκε. Τα μέλη αποχαιρετούν τις γυναίκες τους και πηγαίνουν να συναντηθούν με την “Άρια Φυλή” σε ένα ραντεβού θανάτου. Μια συμμαχία των υπόλοιπων “παρανόμων” θα δώσει σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι κάτι παραπάνω ένα πολύ καλό μάθημα.
Το ρεφρέν του κομματιού δίνει την ένταση που χρειάζεται και η σκηνή της διαδρομής παρέα με την μουσική ακόμη είναι χαραγμένη στο κεφάλι μας.
Στο κεφάλι μου.
Ελπίζω να μην είμαι ο μόνος.
Come Join The Murder – White Buffalo and The Forest Rangers
Έβδομη και τελευταία σεζόν, τελευταίο επεισόδιο, τελευταία σκηνή.
Ο Jax έχει αποφασίσει τι θα συμβεί και καταδιώκεται. Έχει συνομιλήσει με τον νεκρό πατέρα του. Όσο παράλογο κι αν φαίνεται ή ακούγεται κάτι τέτοιο. Το σημαντικότερο που βλέπουμε είναι ότι τον έχει επιτέλους καταλάβει. Έχει καταλάβει τι ήθελε από την λέσχη του.
Οι στίχοι είναι ένα μαχαίρι στην ψυχή όσων από εμάς περιμέναμε κάθε Τετάρτη ξημέρωμα να δούμε το Sons Of Anarchy. Και η φαινομενική αλληγορία της όλης σκηνής του τέλους δίνει το Αμλετικό τέλος που είχε υποσχεθεί ο Kurt Sutter.
Sons Of Anarchy – Τελειώνοντας
Τώρα, όσον αφορά την σειρά, για εμένα είναι η καλύτερη που έχει υπάρξει.
Αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη και γνώμη. Και του καθενός είναι σεβαστές και οι δύο.
Είναι σίγουρα μια από τις λίγες σειρές με εξαιρετική μουσική, για αυτόν τον λόγο διάλεξα και πέντε κομμάτια που θεωρώ ότι αξίζει να ακουστούν. Από όλους, όχι μόνο από ανθρώπους που έχουν δει την σειρά ή θέλουν να την δουν κάποτε.
