Η αγαπημένη μου τηλεοπτική στιγμή του 2016 είναι..

Καλησπέρα για ακόμα μία φορά! Τελείωσε το 2016 και μαζί του αναπολούμε και τις στιγές του. Σε αυτό το Editorial συνεργαζόμαστε με τη στήλη της Τηλεόρασης και την Αρχισυντάκτρια της Κατερίνα Παρασύρη για να ταξιδέψουμε στο 2016 και να κάνουμε μία συλλογή απο τις στιγμές εκείνες που μας έμειναν ανεξίτηλες στην καρδιά!

Η ερώτηση, ή μάλλον η συμπλήρωση πρότασης για αυτήν την εβδομάδα είναι

Η αγαπημένη μου τηλεοπτική στιγή του 2016 είναι…

Ας δούμε τις απαντήσεις των αρθρογράφων μας!

Κοτίβα Μαρία

https://www.youtube.com/watch?v=AXAnxAA73xM&t=72s

Δεν θα μπορούσε να παραληφθεί το θρυλικό Game of Thrones. Για πολλούς υπερτιμημένο, αν και όλοι όσοι ασχολούμαστε με fantasy ή pen n write γνωρίζουμε οτι η σειρά είναι μία μεγάλη νίκη του είδους! Το GoT μας έδωσε πολλές συγκινήσεις. Τρέμαμε μπροστά στην οθόνη, μπορεί και να βρίζαμε, αλλά ξέραμε ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε! Εγω αυτό το έπαθα στην εν λόγω σκηνή. Ο λόγος της Λυάννα Μόρμοντ απλά με γονατίζει! Μπορεί να είναι μικρή, μπορεί να μην έχει στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά σίγουρα είναι μια ηγέτης που ξέρει να μιλάει και το δείχνει. Δεν έχει κανένα πρόβλημα με το περιβάλλον της και στέκεται ισάξια ανάμεσα σε τόσους άντρες!  Απλά απολαύστε την!!

Δημήτριος Βότσος

https://www.youtube.com/watch?v=_kn2e-bIlmE&feature=youtu.be

Stranger Things: Η Joyce (Winona Ryder, αγαπημένη μου ηθοποιός στα νιάτα μου) τρομοκρατημένη από την ξαφνική εξαφάνιση του γιου της, προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του, με ένα παράδοξο παρόλαυτα αποτελεσματικό τρόπο. Στήνει χριστουγεννιάτικα λαμπάκια σε όλο το σπίτι (επίκαιρο), για να συνομιλήσει με τον υιό της μέσω του ηλεκτρισμού και τη λάμψη από τα λαμπάκια. Θα τα καταφέρει τελικά… όμως τα νέα εμπεριέχουν μια καλή και μια κακή είδηση. Ο γιος της είναι ζωντανός, εκεί που βρίσκεται όμως δεν είναι ασφαλής καθόλου. Η ερμηνεία της Winona Ryder με ένα κουβάρι από χριστουγεννιάτικα λαμπάκια είναι must see σκηνή!

Tίνα Μιχαηλίδου

Στη season 5 είδαμε τον Jon Snow να πεθαίνει και μείναμε όλοι με την αγωνία αν θα είναι ζωντανός ή νεκρός. Τρωγόμασταν όλοι μεταξύ μας, διαβάζαμε spoilers και φυσικά ο ηθοποιός δεν έβγαζε κιχ. Όταν έφτασε η season 6 και τελικά είδαμε ότι αναστήθηκε…μείναμε όλοι με το στόμα ανοιχτό..ιδιαίτερα εμείς οι γυναίκες το πάθαμε μιας και τον είδαμε γυμνό.. όπως και να έχει ήταν η καλύτερη στιγμή για το 2016 γιατί ο Jon Snow είναι από τους αγαπημένους μας στο Game Of Thrones. Και που είστε ; Winter Is Coming !

Δημήτρης Χαλάτσης

https://www.youtube.com/watch?v=aKgj2lN3YKc

Narcos: Ο Πάμπλο φαντάζεται ότι κατάφερε να γίνει πρόεδρος της Κολομβίας
Η έναρξη του τελευταίου επεισοδίου της δεύτερης σεζόν γίνεται με μια πολύ δυνατή σκηνή την οποία θα επιλέξω ως αγαπημένη μου τηλεοπτική στιγμή για το 2016. Σε αυτή βλέπουμε ένα όνειρο του Pablo Escobar, στο οποίο φαντάζεται ότι έχει εκλεγεί πρόεδρος της Κολομβίας (ο βαθύτερος πόθος του όπως φάνηκε), με τον τέως πλέον πρωθυπουργό Gaviria (με τον οποίο μάλιστα μοιράζονται και ένα τσιγάρο) να τον χαιρετάει και την οικογένειά του να τον καλωσορίζει με τραγούδι “Happy Birthday to You”. Το όνειρο τελειώνει με πολύ ωμό τρόπο καθώς περνάμε στην πραγματικότητα όπου βλέπουμε έναν πάλαι ποτέ πανίσχυρο άνθρωπο να είναι πλέον μόνος του και σε άσχημη κατάσταση και να ακούει το τραγούδι των γενεθλίων του από τον ασύρματο. Μια πολύ δυνατή σκηνή που μας δίνει πλέον να καταλάβουμε ότι το τέλος του βαρόνου της κοκαΐνης έχει φτάσει. Είναι άλλωστε λυπηρό να βλέπεις την κατάντια ενός ανθρώπου ο οποίος είχε φτάσει να είναι ένας από τους 5 πλουσιότερους στον κόσμο ενώ σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα είχε άραγε συμβεί αν το όνειρό του αυτό γινόταν πραγματικότητα.

Ανδρέας Αμανατίδης

Η αγαπημένη μου τηλεοπτική στιγμή του 2016 είναι το φινάλε του Westworld. Η σειρά εντυπωσίασε με το στήσιμο του σεναρίου της, και με τις ερμηνείες των ηθοποιών. Το συνεχές μυστήριο γύρω από τις κινήσεις και τις προθέσεις του Ford, μας έκαναν να πιστεύουμε ότι θα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της σειράς. Ο θάνατος του, όμως, στο τέλος της σεζόν, μας αφήνει στο σκοτάδι. Σειρές οι οποίες σε αφήνουν στο σκοτάδι, τείνουν να γίνονται αριστουργήματα. Ενίοτε όμως αποτυγχάνουν (βλέπε Lost). Ας ελπίσουμε να μην απογοητευτούμε από την ομορφότερη έκπληξη του 2016.

Κατερίνα Παρασύρη

Αν και η στιγμή που ο Jon Snow άνοιξε τα μάτια του στο 2ο επεισόδιο της 6ης σεζόν του Game of Thrones, προκάλεσε πανηγυρισμούς στο σπίτι και σε μία χρονιά που είχε πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές, κατέληξα σε μία που δεν ανήκει σε σειρά. Είναι τα Αμερικανικά θεατρικά βραβεία Tony, που έγιναν μόλις μία μέρα μετά το μακελειό στο gay club Pulse του Orlando. Ολόκληρη η τελετή ήταν φορτισμένη συναισθηματικά, αλλά η πιο ξεχωριστή στιγμή της ήταν το ευχαριστήριο σονέτο του Lin Manuel Miranda όταν το musical Hamilton κέρδισε το βραβείο “best score”. #LoveIsLove  

Στάθης Μπαλτάς

Μετά από έναν πολύωρο αλλά ευχάριστο πονοκέφαλο , και αφού… καταράστηκα πολλάκις την -κατά τα άλλα συμπαθέστατη -αρχισυντάκτρια , διότι τόλμησε να με κάνει να διαλέξω ΜΙΑ μόνο τηλεοπτική στιγμή που να επισκιάζει τις άλλες για το έτος 2016! Με βαριά καρδιά λοιπόν διαλέγω την επιστροφή του Kingpin (aka Wilson Fisk) στο φινάλε του επεισοδίου 8 της άκρως συναρπαστικής και πλήρους δεύτερης σαιζόν της σειράς Daredevil. Η δίκη του The Punisher (aka Frank Castle) ολοκληρώνεται με την ετυμηγορία “‘ένοχος” να βαραίνει τις πλάτες του. Στη φυλακή οδηγείται μπροστά στον Wilson Fisk, ο οποίος είχε ζητήσει να δει με τα ίδια του τα μάτια τον άνθρωπο-στρατό του Hell’s Kitchen. Η σειρά παίρνει μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα τροπή , καθώς ένας απειλητικός και αδίστακτος χαρακτήρας όπως ο Kingpin επανέρχεται δυναμικά στο παιχνίδι για την επανάκτηση της εξουσίας της Νέας Υόρκης, και γεννά στον θεατή την απορία και τον “τρόμο” για το αν ο -υπόλογος μόνο στον εαυτό του- Castle θα ενταχθεί στο στρατόπεδο του πρώτου. Εν ολίγοις, μετά από μια χαμένη δίκη ,μετά από τη διατάραξη των σχέσεων με τον φίλο και συνεργάτη του Nelson, και όντας υπό την επίδραση της μυστηριώδους επιστροφής της Elektra Natchios, η μέγγενη των προβλημάτων φαίνεται να κλείνει ασφυκτικά γύρω από τον Daredevil !

Βιβή Τριανταφύλλου

Με μεγάλη διαφορά η ομιλία της Melania Trump στη συνέλευση των Ρεπουμπλικάνων. Ανοίγεις τηλεόραση, λες ας σοβαρευτώ, να δω ειδήσεις, και καθώς το Trump vs Clinton ήταν το highlight της επικαιρότητας, σκάει στην οθόνη η -πλέον – πρώτη κυρία των Η.Π.Α . 10 δευτερόλεπτα μετά έρχεσαι στην συνειδητοποίηση πως το “your word is your bond” το έχεις ξανακούσει, σκέφτεσαι από που, βάζεις παράλληλα το λόγο της Michelle στο youtube, κλαις με την έλλειψη δημιουργικότητας των υπεύθυνων της καμπάνιας του Trump, κλαις λίγο ακόμα γιατί απορείς πού θα φτάσει τελικά αυτός ο κόσμος … Μην τα πολυλογώ, τελικά είδα Friends. Και μετά, το συγκριτικό βίντεο με τις ομιλίες γύρω στις 200 φορές.

Γεωργία Μπιμπούδη

Λάτρης του στίβου και των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν μπορούσα να μην ξεχωρίσω την συγκεκριμένη στιγμή…ένιωσα περήφανη!  

Χριστόφορος Σαρβανίδης

https://www.youtube.com/watch?v=GmiffoEXVgI&t=76s

Η τέταρτη σεζόν της σειράς Vikings. Ο Ragnar επιστρέφει στην Αγγλία αρχικά για εκδίκηση, φαινομενικά δηλαδή, αλλά παραδίδεται στον βασιλιά Ecbert για να…πεθάνει. Σ’αυτή τη σκηνή συζητούν ως φίλοι, για τον θάνατο του κοινού φίλου τους, του Athlestan. Ο,τι καλύτερο έχω δει ποτέ από σειρά!

Advertising

Ηλιάνα Φασόλη

https://www.youtube.com/watch?v=apNG9X18hLY

Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω κολλήσει με το The Walking Dead. Μπορεί να εξελίσσεται αργά, αλλά έχει πολλά μηνύματα για τον τρόπο δόμησης της κοινωνίας και με ψυχολογικές προεκτάσεις. H 7η season και η στιγμή που κυριολεκτικά επιβεβαιώνονται οι φήμες, είναι η χειρότερη. Aναφέρομαι φυσικά στον θάνατο του Glenn και του Abraham (παρότι έχω διαβάσει και τα comics και γίνεται το ίδιο). Είναι μια σειρά που δεν διστάζει να σκοτώσει βασικούς της χαρακτήρες, αλλά επειδή έχεις δεθεί μαζί τους -παρότι το περιμένεις, σε θλίβει η απώλεια ενός συμπαθητικού χαρακτήρα.

*Honorary Mention

 Μετά από σκέψη, αποφασίσαμε πως ένα τέτοιο αφιέρωμα δεν θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένο χωρίς τον  πρωταγωνιστή των πρώτων μηνών του 2016. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Leonardo DiCaprio!

O Leo μετά από αναρίθμητες προσπάθειες σε πραγματικά υπέροχες κινηματογραφικές δουλειές, το 2016 κατέκτησε επιτέλους το πολυπόθητο αγαλματίδιο. Είδε πολλές φορές τον φάκελο να ανοίγει, χωρίς να ακούσει το όνομά του. Μας χάρισε αμέτρητα memes που “έπαιζαν με τον πόνο του” και με τη διαρκή προσπάθειά του να επιλέγει ρόλους που θα μπορούσαν να του εξασφαλίσουν ένα Oscar. Το Hollywood, όμως, και η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου είχαν, όπως φαίνεται, άλλη άποψη. Ήθελαν να τον δουν να σέρνεται, να παγώνει, να κατασπαράζεται από αρκούδες, να τρώει ωμά εντόσθια ζώων και να κοιμάται μέσα σε άψυχα κουφάρια αλόγων. Και επειδή δεν είναι κότα, ο Leo τα έκανε όλα αυτά και με το παραπάνω στο Revenant. Έτσι, το Φεβρουάριο του 2016 ακούστηκε από τα χείλη της ήδη συγκινημένης Julianne Moore το “And the Oscar goes to… Leonardo Di Caprio!” και  μαζί με την Kate (Winslet, στο 03:53) χάρηκε και το άπαν σύμπαν που παρακολούθησε τη στιγμή από την τηλεόραση. Δάκρυα χαράς και περηφάνιας, σφυρίγματα και ένα standing ovation που διήρκεσε 40 δευτερόλεπτα, όλα για τον Leonardo DiCaprio!