Η ιστορία του Πικάπ

18 Σεπτεμβρίου 2016

Η ιστορία του πικάπ ξεκίνησε πριν από περίπου ενάμιση αιώνα, με την γέννηση του προπάππου του, γνωστός και ως φωνογράφος, να πραγματοποιείται το 1877 από τον Τόμας Έντισον στην Αμερική.  Ο Έντισον πειραματιζόταν με μία τηλεγραφική συσκευή όταν παρατήρησε πως με το πέρασμα ενός φύλλου αλουμινίου κάτω από την ακίδα του τηλεγράφου ο ήχος που δημιουργούνταν έμοιαζε με την ανθρώπινη φωνή. Με βάση αυτή την παρατήρηση, ο εφευρέτης κατάφερε να ηχογραφήσει το “Mary Had A Little Lamb” στον πρώτο φωνογράφο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι πρώτοι «δίσκοι» ήταν κυλινδρικοί και φτιαγμένοι από κασσίτερο.

Ο Τόμας Έντισον με τον πρώτο φωνογράφο.

Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιήθηκε η καταγραφή και αναπαραγωγή της ανθρώπινης φωνής για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία. Βέβαια, ενώ αυτή η εφεύρεση δημιούργησε τεράστιο ενθουσιασμό, στην πορεία απογοήτευσε το κοινό λόγω της πολύ κακής ποιότητας του ήχου. Μάλιστα, σύμφωνα με άρθρα σε εφημερίδες της εποχής, η απόδοση αυτής της συσκευής ήταν «άθλια». To 1881 o Γκράχαμ Μπελ, εφευρέτης του τηλεφώνου, στην προσπάθειά του να βελτιώσει τον φωνογράφο κάλυψε τον κύλινδρο με κερί ώστε να χαράσσεται πάνω σε αυτό το αυλάκι. Πράγματι, η ποιότητα βελτιώθηκε καθώς επίσης λύθηκε το πρόβλημα της ηχογράφησης θορύβων και μην σχετικών ήχων.

Το 1886 ο Charles Sumner Tainter κατασκεύασε το γραφόφωνο, μία μηχανή παρόμοια με τον φωνογράφο του Έντισον, στηριζόμενη στην ιδέα του Μπελ για επίστρωση κεριού. Μάλιστα, ο Έντισον κινήθηκε δικαστικά εναντίον του Τάιντερ θεωρώντας πως με την κατασκευή του γραφόφωνου καταπατούσε τα πνευματικά δικαιώματα γύρω από τον φωνογράφο.

Το χωνί που χαρακτηρίζει αυτές τις μηχανές προστέθηκε από τον Έντισον το 1888. Αυτή η κατασκευή είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία κυρίως επειδή παρείχε την δυνατότητα για ιδιωτική καταγραφή της φωνής. Όμως, η μαζική παραγωγή μουσικής παρέμενε μια δύσκολη διαδικασία καθώς οι ορχήστρες και οι τραγουδιστές έπρεπε να επαναλαμβάνουν πολλές φορές κάθε κομμάτι μπροστά σε πολλούς φωνογράφους. Αυτό το πρόβλημα λύθηκε από τον Έντισον το 1903 όταν κατασκεύασε μια μηχανή που μπορούσε να αντιγράφει τους κυλίνδρους.

Διαβάστε επίσης  Τα ηλεκτρικά φορτηγά του μέλλοντος- Μέρος B'
Advertisements
Ad 14

Το γνωστό σε όλους γραμμόφωνο αποδίδεται στον Εμίλ Μπερλίνερ ο οποίος το 1886 σκέφτηκε να αντικαταστήσει τον κύλινδρο με μία επίπεδη πλάκα που εξελίχθηκε στο σημερινό δίσκο βινυλίου. Ο Εμίλ κινήθηκε έξυπνα, αντικαθιστώντας την ανίχνευση του βαθουλώματος στο αυλάκι με ανίχνευση των τοιχωμάτων από την βελόνα, αποφεύγοντας, έτσι, τον κίνδυνο να βρει την ίδια τύχη με τον Τάιντερ αφού με αυτόν τον τρόπο η μηχανή του Μπερλίνερ δεν αποτελούσε κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας του Έντισον. Ο Μπερλίνερ δήλωσε τη συσκευή του για ευρεσιτεχνία και την ονόμασε γραμμόφωνο. Ο δίσκος του, αρχικά, είχε διάμετρο 12 cm και γύρναγε με 150 στροφές ανά λεπτό και το έτος 1901 κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά δίσκοι με διάμετρο 10″ ενώ τo 1904 παρουσίασε η γερμανική εταιρία Odeon τον πρώτο δίσκο διπλής όψης με διαμέτρους 25 και 30 cm και διάρκεια μέχρι 5,5 λεπτά. Βέβαια, η ηχητική ποιότητα των δίσκων του Μπερλίνερ ήταν για αρκετό καιρό κατώτερη από αυτή των κυλίνδρων κεριού.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στο πικάπ. Ύστερα από την εισαγωγή του ηλεκτρονικού ενισχυτή και την βελτίωση των ηλεκτρικών κινητήρων,  το γραμμόφωνο αντικαταστάθηκε από το ηλεκτρικό γραμμόφωνο που, ενώ αρχικά ονομάστηκε ηλεκτρόφωνο, τελικά πήρε την ονομασία «pickup». Με την αξιοποίηση του ενισχυτή λυχνιών ο ήχος απέκτησε πολύ ανώτερη ποιότητα. Ο όρος «ηλεκτρόφωνο» χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα για τον μηχανισμό που είναι γνωστός και ως Jukebox (τζουκ μποξ). Tα πρώτα πικάπ ήταν αυτόνομα, δηλαδή είχαν ενσωματωμένο ενισχυτή αλλά επικράτησαν ως μεμονωμένες συσκευές που συνδέονται με ενισχυτή ήχου για καλύτερη ποιότητα αναπαραγωγής. Παρά την εμφάνιση του ψηφιακού ήχου και των σχετικών μέσων αποθήκευσης και παραγωγής ήχου συνεχίζεται ακόμα και σήμερα η παραγωγή δίσκων βινυλίου και σύγχρονων πικάπ με ενσωματωμένες θύρες USB, αφού σύμφωνα με όλους τους μουσικόφιλους η ηχητική ποιότητα που προσφέρει το πικάπ είναι πολύ ανώτερη από την ψηφιακή. H νεώτερη μορφή αυτού του είδους είναι το λέιζερ πικάπ που παρέχει υψηλή ποιότητα ήχου αλλά, παρ’όλα αυτά, δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία λόγω της ευαισθησίας του καθώς ακόμα και το παραμικρό ίχνος σκόνης πάνω στον δίσκο προκαλεί τρομερό θόρυβο.

Διαβάστε επίσης  Η μάστιγα του «autocorrect»

Σήμερα, μπορείς να βρεις σε πολλά καταστήματα με είδη τεχνολογίας σύγχρονα πικάπ διαφόρων ειδών. Από το πιο μοντέρνο μέχρι το πιο vintage, είτε για να απολαύσεις την εξαιρετική ποιότητα ήχου είτε για να διακοσμήσεις το σαλόνι σου. Τα πικάπ και τα γραμμόφωνα αποτελούν τρανταχτή απόδειξη πως η τεχνολογική εξέλιξη δεν είναι πάντα ικανή να αντικαταστήσει την ποιότητα του παλιού, αποτελεί όμως σημαντικό μέσο για την βελτίωση του.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Στην εικόνα απεικονίζεται ένα ζευγάρι εφήβων στην δεκαετία του '80. Είναι ντυμένοι με ρόζ γυναικείες μπιτζάμες και ξαπλώνουν σε ένα κρεβάτι.

Lisa Frankenstein: Mary Shelley του ’80

 Η Lisa Frankenstein είναι μια αμερικανική κωμική ταινία τρόμου του
Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω

Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω

Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω. Το παρελθόν.