Οι περιπέτειες του Εγώ του Βασίλειου Μανέα

Οι περιπέτειες του Εγώ

Βαθιά μέσα στο δάσος βρισκόταν η καλύβα του Εγώ. Ο Εγώ ζούσε ήσυχος και
ήρεμος δίχως υποχρεώσεις παρά μόνο τη φροντίδα του εαυτού του. Κάθε πρωί,
σηκωνόταν, έβγαινε στον καθαρό αέρα στην εξοχή, έκανε τον περίπατό του μέσα
στο δάσος, όπου ένιωθε το δροσερό αεράκι να του χτυπάει απαλά το πρόσωπό,
άκουγε τους ήχους των πουλιών να τραγουδάνε και να του λένε καλημέρα και
ένιωθε πιο ζωντανός από ποτέ. Ο Εγώ ήταν ευτυχισμένος.

Μετά τον περίπατό του, ο Εγώ κάθε ημέρα έφτιαχνε τα πράγματά του και πήγαινε
στην πόλη να εργαστεί. Η δουλειά του ήταν απλή και τίμια. Ο Εγώ πουλούσε
συναισθήματα. Είχε έναν μικρό πάγκο στην κεντρική πλατεία της πόλης όπου ο Εγώ
είχε κάθε λογής συναισθήματα διαθέσιμα για όλους. Έστηνε τον πάγκο του πολύ
πριν ξεκινήσουν να πηγαίνουν οι άνθρωποι στις δουλειές τους ώστε να έχει
διαθέσιμα τα συναισθήματά του για όσους τα χρειαστούνε στη διάρκεια της ημέρας
τους. Ο πάγκος του είχε μια πελώρια και όμορφα διακοσμημένη ταμπέλα όπου
διαφήμιζε το προϊόν του με την επωνυμία “Τί θέλω”

Η εργατική ημέρα ξεκινάει, και κάθε λογής πελάτες περνάνε μπροστά από τον
πάγκο του Εγώ, όπου και κοντοστέκονται αλλά τον προσπερνάνε βιαστικά. Ο Εγώ
είχε συνηθίσει να τον προσπερνάνε, μιας που ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του είχε
κερδίσει και τους περισσότερους πελάτες. Ο Εσύ, ο οποίος επίσης πουλούσε
συναισθήματα διαφορετικής φύσεως όμως. Η ταμπέλα και η επωνυμία του πάγκου
του “Τί δεν θέλω”

Advertisements
Ad 14

Οι δουλειές του Εσύ πήγαιναν πολύ καλά μιας που οι άνθρωποι σε καθημερινή
βάση ήξεραν τι δεν θέλουν. Αγόραζαν κλασσικά προϊόντα όπως τα “Δε θέλω να
αγχώνομαι” , “Δε θέλω να είμαι στεναχωρημένος” αλλά και το πολύ επιτυχημένο
“Δε θέλω να είμαι μόνος μου”. Ο Εσύ δεν έκανε κάτι κακό. Απλά ήξερε πως να
διαχειριστεί την αγορά. Ήξερε ο Εσύ ότι συνήθως ξέρεις τι δεν θέλεις. Οπότε
μπορούσε και να στο πουλήσει πολύ εύκολα σε αντίθεση με τον Εγώ που θα σου
πουλούσε μόνο όταν ήξερες τι πραγματικά θέλεις. Ο Εσύ όμως δεν ήθελε να ξέρεις
αυτά που ξέρει ο Εγώ, δηλαδή τι είναι αυτό που μπορεί να θέλεις. Οπότε εφόσον
εσύ δεν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις αλλά συνήθως τι είναι αυτό που δεν θέλεις,
τότε θα εμπιστευτείς περισσότερο κάποιον που σου θυμίζει εσένα και θα
προτιμήσεις το προϊόν του. Όμως υπήρχαν κάποιοι λίγοι που λέγανε ότι εγώ ξέρω τι
θέλω. Αυτοί ήταν και οι πελάτες του Εγώ. Αυτοί που ταιριάζανε με τον Εγώ γιατί ο
Εγώ τους θύμιζε τον εαυτό τους.

Διαβάστε επίσης  Το όνομα μου είναι κακ και έτσι άρχισαν όλα του Στ. Καράμπαλη

Ο Εγώ ήταν ευτυχισμένος γιατί ήξερε και αυτός τι ήθελε. Ήξερε πως όσο λίγοι και αν
είναι οι πελάτες του, ο Εγώ θα τους έδινε ατόφια και καλής ποιότητας
συναισθήματα. Τα προϊόντα του με τις καλύτερες πωλήσεις ήταν τα “Θέλω να είμαι
χαρούμενος”, “Θέλω να πετύχω το στόχο μου” και το “Θέλω να νιώθω
ευτυχισμένος”

Όμως ο Εγώ ένιωθε περίεργα. Προσπαθούσε να καταλάβει, γιατί οι άνθρωποι δεν
έδιναν τη σημασία που έπρεπε στα συναισθήματα που ήθελαν αλλά έδιναν
μεγαλύτερη σε αυτά που δεν ήθελαν. Οπότε θέλοντας να καταλάβει τι συμβαίνει
στο μυαλό των ανθρώπων αποφάσισε να απευθυνθεί στο σοφό της πόλης. Ο σοφός
ήταν ένας γέροντας με βαθιά γνώση των μυστικών της ζωής που το όνομά του ήταν
Λόγος. Ο Λόγος ήξερε να του εξηγήσει ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που οι
άνθρωποι δίνουν έμφαση σε αυτά που δεν θέλουν.

“Μα γιατί οι άνθρωποι δεν επικεντρώνονται σε αυτό που πραγματικά θέλουν; Ποιός
είναι ο λόγος;” ρώτησε ο Εγώ με απορία το σοφό Λόγο

“Ο λόγος που οι άνθρωποι επικεντρώνονται σε αυτά που δε θέλουν είναι επειδή
είναι αυτά που έχουν συνηθίσει να έχουν” του απάντησε ο Λόγος

“Μα αν διαμορφώσουν το λόγο τους και πλέον αρχίσουν να ζητάνε αυτά που
θέλουν, τότε δεν θα αρχίσουν να τα αποκτούν;” ρώτησε ξανά ο Εγώ

“Οπότε Εγώ, δώσε τους ένα λόγο για να διαμορφώσουν το λόγο τους προκειμένου
να επικεντρωθούν σε αυτά που θέλουν” απάντησε ο Λόγος

Ο Εγώ πλέον είχε καταλάβει. Οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονταν το προϊόν του επειδή
δεν ήξεραν τι είναι. Αυτοί που αγόραζαν προϊόντα όπως το “Θέλω να είμαι
ευτυχισμένος” είχαν ήδη ζήσει την ευτυχία στη ζωή τους οπότε και ήξεραν τι
ήθελαν. Αυτοί που προτιμούσαν προϊόντα του Εσύ όπως το “Δεν θέλω να
αγχώνομαι” είχαν μάθει σε μια ζωή μέσα στο άγχος και ήξεραν τι είναι αυτό που
δεν θέλουν. Κανένας όμως δεν τους έμαθε τι είναι αυτό που μπορεί να θέλουν. Ο
λόγος είναι ότι έπρεπε να μάθουν να χειρίζονται καλύτερα το λόγο. Πρώτα απέναντι
στον εαυτό τους και έπειτα απέναντι στους άλλους.

Διαβάστε επίσης  Το βαλιτσάκι της Πόπης Δαμιανίδου

Οπότε ο Εγώ αποφάσισε να τους δώσει ένα λόγο για να το κάνουν.
Το επόμενο πρωί, αφού σηκώθηκε και ετοιμάστηκε για να πάει στον πάγκο του
νωρίτερα από όλους, υπήρχε μια μικρή διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπές ημέρες.
Ο Εγώ είχε αλλάξει την ταμπέλα του από “Τι θέλω” σε “Τι θα μπορούσα να θέλω”.
Η μέρα ξεκινάει και οι άνθρωποι περνάνε από μπροστά του όπως κάθε μέρα. Όμως
αυτή τη φορά κάτι περίεργο συνέβη. Οι περισσότεροι σταματούσαν να τον
ρωτήσουν “Τι εννοείς με το τι θα μπορούσα να θέλω;”. Βλέπετε οι περισσότεροι
ήξεραν τι δεν θέλουν και λίγοι τι είναι αυτό που θέλουν. Δεν μπορούσαν όμως να
διανοηθούν τι εννοεί ο Εγώ με το τι θα μπορούσα να θέλω. Ο Εγώ απαντάει ως εξής
στον πρώτο που τον ρώτησε:

“Βλέπεις τις περισσότερες φορές εσύ δεν γνωρίζεις τι θέλεις. Οπότε εγώ δεν μπορώ
να σε εξυπηρετήσω, μιας που εγώ μπορώ να σου χαρίσω μόνο αυτό που θέλεις. Αν
όμως εσύ δεν ξέρεις τι θέλεις, πως μπορώ να σου το προσφέρω εγώ; Αυτό λοιπόν
που σε ρωτάω εγώ, είναι “Τι θα μπορούσες να θέλεις;”, δηλαδή έστω και
υποθετικά, στη φαντασία σου, έστω και αν ακόμα δεν πιστεύεις ότι αυτό είναι
εφικτό, σου ζητάω να ρωτήσεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου “Τι θα μπορούσες να
θέλεις;”, τι συναίσθημα θα ήθελες να ζήσεις και αφού το βρεις, τότε εγώ θα
μπορέσω να κοιτάξω στο απόθεμά μου και είμαι σίγουρος, πως βαθιά κάπου μέσα
θα καταφέρω να το βρω και να σου το διαθέσω. Οπότε εσύ πλέον θα έχεις βρει κάτι
που μπορεί να θέλεις και όταν τελικά νιώσεις και δεις ότι αυτό θέλεις, τότε εσύ δεν
χρειάζεται πλέον να επικεντρώνεσαι σε αυτά που δε θέλεις, αλλά μόνο σε αυτά
που θέλεις. Και τότε μόνο θα τα αποκτήσεις”

Διαβάστε επίσης  Τσιτσέκ της Αντωνίας Βαρμαζή

Κόσμος μαζεύτηκε τριγύρω, περίεργος γι αυτά που έλεγε ο Εγώ. Σιγά σιγά, άρχισαν
ένας ένας να επιχειρούν να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που θα μπορούσαν να
θέλουν και σε όλους ο Εγώ έβρισκε στο απόθεμά του αυτό που ζητούσαν. Βλέπετε
ποτέ δεν πήγε το μυαλό τους ότι μπορεί να όντως να υπάρχει στο εσωτερικό
απόθεμα του Εγώ συναισθήματα όπως αυτά, όμως ο Εγώ τους διέψευσε και τους
απέδειξε το αντίθετο. Μέσα σε όλο αυτό τον κόσμο εμφανίστηκε μπροστά του και ο
Εσύ ο οποίος τον κατηγόρησε ότι ο Εγώ παραπλανεί τον κόσμο και ότι του τρώει τη
δουλειά.

“Εσύ, είχες επικεντρωθεί στο να δίνεις στους ανθρώπους ότι δεν θέλουν. Εγώ
αντίθετα είπε ο Εγώ επικεντρώθηκα σε αυτό που θέλουν. Δεν παραπλάνησα
κανέναν. Ο λόγος που αποφάσισα να αλλάξω το λόγο μου, είναι επειδή ο σοφός
Λόγος μου είπε πως οι άνθρωποι επικεντρώνονται σε αυτά που έχουν συνηθίσει να
έχουν. Οπότε και θέλησα να τους βοηθήσω να αποκτήσουν αυτά που στην
πραγματικότητα θέλουν να έχουν αλλάζοντας το λόγο τους απέναντι στον εαυτό
τους”
Ο Εσύ, αναλογίστηκε τα λόγια του Εγώ και κατάλαβε ότι όσο επικερδής και εάν ήταν
η επιχείρησή του, στην πραγματικότητα έκανε κακό στους πελάτες του. Έτσι και
αποφάσισε να προτείνει στον Εγώ να συνεργαστούνε και να τον βοηθήσει. Ο Εγώ
δέχτηκε δίχως δεύτερη σκέψη μιας που του είπε πως εμείς μαζί μπορούμε να τα
καταφέρουμε καλύτερα από ότι εγώ ή εσύ μεμονωμένα.

Ο Λόγος, από μακριά παρατηρούσε όλο το περιστατικό , χαρούμενος και
χαμογελαστός και μονολόγησε ” Όταν εγώ ξέρω τι πραγματικά θέλω κι εσύ δεν
ξέρεις τι θέλεις, ο μόνος τρόπος για να συνεργαστούμε είναι να σου δώσω έναν
καλό λόγο για να καταλάβεις…Και τότε εμείς μπορούμε να πορευτούμε αρμονικά”

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The Turkish Detective: Εγκλήματα με άρωμα… Κωνσταντινούπολης

Εγκλήματα στην ΠόληΗ σειρά The Turkish Detective είναι από εκείνες
Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Έρωτας και ψυχοθεραπεία – έννοιες ασύμβατεςΗ Κόλαση του Δάντη μοιάζει