Μια φορά και ένα καιρό σε ένα μικρό μαγεμένο δάσος, ζούσαν τέσσερις
νεράιδες. Ήταν οι νεράιδες των τεσσάρων εποχών. Η Λουλουδένια που ήταν
η νεράιδα της Άνοιξης, η Ηλιαχτίδα που ήταν η νεράιδα του Καλοκαιριού, η
Ανεμούλα που ήταν η νεράιδα του Φθινοπώρου και η Χιονούλα που ήταν η
νεράιδα του Χειμώνα. Ζούσανε ευτυχισμένες σε ένα πανέμορφο κάστρο στο
δάσος. Ήταν οι πιο σημαντικές νεράιδες, χωρίς αυτές δε θα υπήρχαν οι
τέσσερις εποχές. Δυστυχώς όμως η Ηλιαχτίδα δεν ήταν πια χαρούμενη όπως
παλιά. Οι αδερφές της την ρώτησαν «τι έχεις Ηλιαχτίδα, γιατί είσαι τόσο
λυπημένη;» Είπε η Λουλουδένια.
«Δε θέλω να σας πω, είναι μυστικό», απάντησε η Ηλιαχτίδα και έφυγε
τρέχοντας προς το δάσος. Εκεί η Ηλιαχτίδα συναντάει μια λάμψη, πλησιάζει
και τι να δει , μία πανέμορφη νεράιδα πιο όμορφη από εκείνη να είναι κοντά
στην ιερή πηγή των λουλουδιών. «Ποιά είσαι εσύ, δεν σε έχω ξαναδεί, δεν σε
ξέρω», είπε απορημένα η Ηλιαχτίδα. «Είμαι η αντικαταστάτρια σου μικρή
μου Ηλιαχτίδα, ναι σωστά άκουσες και μην απορείς με αυτά που σου λέω»,
είπε περιγελώντας την Ηλιαχτίδα. «Αποκλείεται, οι αδερφές μου θα μου το
έλεγαν, εσένα δεν σε ξέρω, δεν είσαι από’ δω», είπε αναστατωμένα η
Ηλιαχτίδα.
«Εσύ πέρσι, δεν ήσουν καθόλου καλή νεράιδα, δεν έφερες αρκετό φως και
ήλιο και ούτε ζέστανες αρκετά τους ανθρώπους και είχαν παράπονο για
αυτό το γεγονός, οπότε σημαίνει πως δεν έκανες σωστά την δουλεία σου
μικρή μου», είπε όλο καμάρι εκείνη η άγνωστη νεράιδα. «Όχι δεν μπορεί να
είναι αλήθεια, λες ψέματα, ποτέ οι άνθρωποι δεν παραπονέθηκαν για την
έλλειψη ζεστασιάς και φωτός από μένα» είπε με λύπη η Ηλιαχτίδα. «Οι
αδερφές σου με όρισαν επίσημα, ως νεράιδα του καλοκαιριού αχαχαχα,
πήγαινε να τις ρωτήσεις αν δεν με πιστεύεις, οπότε κάπου εδώ τελειώνουν
και οι αρμοδιότητες σου», είπε γελώντας στην Ηλιαχτίδα. Αμέσως η
Ηλιαχτίδα έφυγε τρέχοντας μη μπορώντας να πιστέψει το κακό που τις
έκαναν οι αδερφές της. Έκλαιγε, μη μπορώντας να πιστέψει όλο αυτό που της
συνέβαινε.
Αποφάσισε να εγκαταλείψει το μαγεμένο δάσος χωρίς να πει κουβέντα.
Μετά από πολλές ώρες οι αδερφές της Ηλιαχτίδας αρχίζουν να ανησυχούν.
«Πού είναι η Ηλιαχτίδα;», είπε η Λουλουδένια.
«Πρώτη φορά εξαφανίζεται για τόσες πολλές ώρες, πρέπει να κάνουμε και
την τελετή έναρξης του καλοκαιριού, τα έχουμε ετοιμάσει όλα και εκείνη
λείπει, πολύ παράξενο, δεν μας έχει συνεχίσει σε τέτοια τερτίπια η
αδερφούλα μας», είπε με ανησυχία η Χιονούλα. «Πρέπει να ψάξουμε να την
βρούμε, εξάλλου από το πρωί ήταν στεναχωρημένη και δεν μας έλεγε τι την
απασχολούσε, σίγουρα είναι κάτι πολύ σοβαρό» συμπλήρωσε η Ανεμούλα.
Εν τω μεταξύ, η μυστηριώδης νεράιδα παρακολουθεί τις αδερφές και
εισβάλλει στο κάστρο ανενόχλητη, χωρίς να την πάρει είδηση κανείς.
Ξαφνικά από νεράιδα, μεταμορφώθηκε σε κακιά μάγισσα. Το μόνο που
ήθελε ήταν να φτάσει στο δωμάτιο της νεράιδας του καλοκαιριού. Ήταν η
μάγισσα με το όνομα Ντόροθι, που ζήλευε παράφορα την Ηλιαχτίδα επειδή
ήταν πιο όμορφη από εκείνη και κατέχει δυνάμεις ισχυρότερες από εκείνη.
Μπαίνοντας στο δωμάτιο της Ηλιαχτίδας, θα έκλεβε τον μαγικό κρύσταλλο
του ήλιου, τον πιο πανίσχυρο κρύσταλλο που μπορούσε να είχε μια νεράιδα.
Παίρνοντας αυτή η δύναμη στα χέρια της, η Ντόροθι, θα γινόταν ένα
καταστροφικό όπλο για τη γη. Θα έσβηνε ο ήλιος και δε θα υπήρχε πια το
καλοκαίρι, ούτε καν η άνοιξη και το φθινόπωρο, παρά μόνο βαρύς χειμώνας.
«χάχα, ο κρύσταλλος του φωτός είναι πια δικός μου χα χάχα». Η Ντόροθι
εξαφανίστηκε με τον κρύσταλλο από το κάστρο και πήγε στο δικό της παλάτι
πέρα από το μαγικό δάσος. Ήταν χαρούμενη που είχε τα χέρια της ένα
παντοδύναμο όπλο.
Οι μικρές νεράιδες εξακολουθούσαν να ψάχνουν την αδερφούλα τους, η
οποία ήταν μόνη και αδύναμη, καθώς ο κρύσταλλος ήταν πια σε κακά χέρια
και από κρύσταλλος του φωτός θα μετατρεπόταν σε κρύσταλλο του σκότους.
Έκλαιγε όμως γοερά και η Λουλουδένια την άκουσε. «Τι κάνεις εδώ
Ηλιαχτίδα; σε ψάχναμε παντού», είπε η Λουλουδένια.
«Μια νεράιδα μου είπε ότι βάλατε αντικαταστάτρια για νεράιδα του
καλοκαιριού, ότι είμαι πια ανεπιθύμητη και ότι οι άνθρωποι δεν είναι πια
ικανοποιημένοι από τη ζεστασιά που τους προσφέρω.», είπε η Ηλιαχτίδα.
«Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια ποιος σου τα είπε αυτά τα πράγματα;», είπε η
Ανεμούλα. «ποτέ δε θα κάναμε κάτι τέτοιο στην αδερφή μας, σε ξεγέλασε
αυτή η νεράιδα και νομίζω πως ξέρω ποια είναι, δυστυχώς για εκείνη», είπε η
Χιονούλα . «Ποιά είναι;», είπε η Λουλουδένια. «Είναι η Ντόροθι η κακιά
μάγισσα, που μας ζηλεύει, θέλει να μας κάνει κακό, όχι μόνο εμάς αλλά
ολόκληρο τον πλανήτη Γη», απάντησε η Χιονούλα. Η Ηλιαχτίδα γινόταν όλο
και πιο αδύναμη σχεδόν λιποθύμησε , οι αδερφές της την μετέφεραν στο
κάστρο για να ξεκουραστεί, όμως έντρομες ανακάλυψαν πως ο κρύσταλλος
του φωτός έλειπε, και σήμανε συναγερμός στο παλάτι. « Πρέπει να πάμε στο
παλάτι της κακιάς Ντόροθι, η Ηλιαχτίδα είναι πολύ αδύναμη, πρέπει να πάμε,
προτού είναι αργά» είπε ανήσυχα η Ανεμούλα και ξεκίνησαν να πηγαίνουν
στο παλάτι της κακιάς μάγισσας. Η κακιά μάγισσα Ντόροθι στην
πραγματικότητα είναι μια νεράιδα, και συγκεκριμένα η νεράιδα του Ουράνιου Τόξου.
Όμως πάντα ζήλευε τις νεράιδες των τεσσάρων εποχών και
ήθελε μια πιο σημαντική θέση και εξουσία στο παλάτι. Μια μέρα λοιπόν την
ξεγέλασε ένας κακός μάγος και μ’ ένα μαγικό ξόρκι την έκανε κακιά μάγισσα
και αυτοεξορίστηκε από το μαγικό δάσος. Μπορούσε να παίρνει διάφορες
μορφές για να ξεγελάει αλλά ποτέ δεν το κατάφερνε μέχρι σήμερα, που
κορόιδεψε σε μια στιγμή αδυναμίας την νεράιδα του Καλοκαιριού την
Ηλιαχτίδα. Οι νεράιδες έφτασαν στο παλάτι της κακιάς μάγισσας. «Ωχ! πώς
έφτασαν εδώ αυτές;» είπε η Ντόροθι. « Βγες έξω Ντόροθι ξέρουμε ότι εσύ
πήρες τον κρύσταλλο και τον θέλουμε πίσω για να σώσουμε την αδελφή μας
και ολόκληρη τη γη», είπε με θάρρος η Χιονούλα.
«Όχι, δεν πρόκειται να σας τον δώσω, μου ανήκει πια, επιτέλους θέλω να έχω
μια θέση που να μου αξίζει, κουράστηκα να μην είμαι σημαντική» είπε η
Ντόροθι. «Έλα τώρα Ντόροθι, ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είσαι κακιά, ένας
κακός μάγος σε μετέτρεψε σε μάγισσα σε μάγεψε με ένα κακό ξόρκι, πάντα
ήσουν κοντά μας όταν έβρεχε φέρνοντας στον Ουρανό το Ουράνιο Τόξο, το
θυμάσαι;» είπε η Ανεμούλα.
Ξαφνικά, η Ντόροθι θυμήθηκε τα παλιά που ήταν και εκείνη νεράιδα και
έφερνε το Ουράνιο Τόξο μετά τη βροχή και ήταν πιο χαρούμενη και
ευτυχισμένη από ότι είναι τώρα, και έβγαλε ένα δάκρυ που κατρακύλησε
πάνω στον κρύσταλλο που κρατούσε και αιφνίδια έλαμψε πάρα πολύ και η
Ντόροθι μεταμορφώθηκε ξανά σε νεράιδα του Ουράνιου Τόξου και ο
κρύσταλλος επέστρεψε στην κάτοχό του την Ηλιαχτίδα.
«Συγνώμη που πήρα κάτι που δεν μου ανήκε», είπε η Ντόροθι. «Δεν πειράζει
Ντόροθι, τουλάχιστον το συνειδητοποίησες και όλα έγιναν όπως πριν, αύριο
είσαι καλεσμένη για την τελετή έναρξης του καλοκαιριού», είπε η
Λουλουδένια. «Σας ευχαριστώ», είπε η Ντόροθι.
Την επόμενη μέρα έφτασε επιτέλους η μεγάλη ώρα της τελετής έναρξης του
καλοκαιριού. Όλα τα μαγικά πλάσματα και τα ζώα ήταν εκεί για να
παρακολουθήσουν αυτό το ευτυχές γεγονός. Η Λουλουδένια παραδίδει το
μαγικό της ραβδί στην Ηλιαχτίδα και εκείνη παντού σκορπάει φως και
ζεστασιά, όλες οι νεράιδες ήταν περήφανες για εκείνη , και με τον τρόπο τους
της έδειξαν ότι δε θα είναι πάντα μόνη, η μία θα είναι κοντά στην άλλη, μέχρι
να πάρει την σκυτάλη η Ανεμούλα η νεράιδα του Φθινοπώρου, μέχρι να
συμβεί όμως αυτό ,έζησαν αυτοί καλά και εμείς ακόμα καλύτερα.
