“Πλανήτης Ωμέγα” της Μαρίας Αθανασοπούλου

Απόψε κάνει πολλή ζέστη στο διαστημόπλοιο μου. |Ίσως να το κάνουν πιο ζεστό και τα μηχανήματα που δουλεύουν συνεχώς, συνοδεύοντας τη μοναξιά μου με το συνεχόμενο σιγανό βόμβο τους . Όλα αυτά τα μηχανήματα είναι το μόνο που με συνδέει πια με τον κόσμο μου… Αν δηλαδή κάποιος από τον δικό μου κόσμο υποτεθεί ότι είναι ακόμα ζωντανός κι ότι θα βρεθεί από την άλλη πλευρά των μηχανημάτων για να μου μιλήσει…

Πέρασαν χιλιάδες χρόνια κι ακόμα κανείς δεν απάντησε. Όμως επιμένω να κρατώ τα μηχανήματα ανοιχτά. Αλλιώς θα είναι σαν να παραδέχομαι πως κανένας τους δεν είναι πια ζωντανός .

Ήταν όμορφη η πατρίδα μου. Διαφορετική από τη γη αλλά με μια δική της μοναδική ομορφιά… Στον Ωμέγα δεν νυχτώνει ποτέ, αλλά  ούτε και ποτέ λάμπει με δύναμη ο ήλιος… Ο πλανήτης φωτίζεται συνεχόμενα με την ένταση του φωτός που εδώ στη γη έχετε ένα καλοκαιρινό απόγευμα, λίγο πριν δύσει ο ήλιος.

Έχουμε κι εμείς θάλασσες, βουνά και ποτάμια, αλλά τα δικά μας μάτια, που από τη φύση μας αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερες λεπτομέρειες από τα δικά σας, τα βλέπουν όλα σαν ανάγλυφες τρισδιάστατες δημιουργίες που ξεπηδάνε από το έδαφος σαν λαμπροί πρωτότυποι πίνακες ζωγραφικής.

Advertisements
Ad 14

Ίσως βέβαια να είναι και η πολύχρονη απουσία μου που με κάνει να νοσταλγώ τόσο πολύ τη ζωή στον Ωμέγα, που όλα τα θυμάμαι με το πέπλο του μικρού θαύματος. Η αλήθεια είναι πως πολύ λίγα μπορώ πια να θυμηθώ από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου εκεί.

Εμείς στον Ωμέγα ζούμε πολλές χιλιάδες χρόνια. Είναι διαφορετική η ανάπτυξη του σώματος μας, οι λειτουργίες μας και οι ικανότητες μας. Βέβαια μετράμε και διαφορετικά το χρόνο. Πέντε χιλιάδες γήινα χρόνια για μας είναι περίπου η ηλικία ενηλικίωσης. Συνεπώς δεν μπορούμε να έχουμε κοινή οπτική με τους ανθρώπους., Οι άνθρωποι είναι εφήμεροι και γι αυτό σκάφτονται εφήμερα. Εμείς ζούμε αιώνες κι έχουμε μια πιο σταθερή ματιά για τα πράγματα γύρω μας. Η μάλλον είχαμε…

Εν πάση περιπτώσει, εμείς από τον Ωμέγα πάντα βάζαμε ψηλούς στόχους: Να έχουμε ειρήνη, να υπάρχει μόρφωση για όλους, να αναπτύσσουμε συνεχώς την επιστήμη και την τεχνολογία μας, να είμαστε πρώτοι και άριστοι σε όλα… Μέσα στις επιλογές κάποιου που ενηλικιωνόταν στον πλανήτη μου, ήταν και το να γίνει ταξιδιώτης του σύμπαντος, δηλαδή στρατιωτικός που ταξίδευε με τα διαστημόπλοια μας στο διάστημα, παρατηρούσε τη ζωή και την εξέλιξη σε άλλους πλανήτες και τα κατέγραφε, ώστε οι επιστήμονες μας να  χρησιμοποιήσουν κάποια στιγμή όλο αυτό το υλικό  για δικό μας όφελος.

Διαβάστε επίσης  "Η νύφη" του Αυγερίδη Πασχάλη

Στον Ωμέγα  δεν έχουμε οικογένεια, μητέρα η πατέρα όπως εσείς. Ζούμε σε μια προηγμένη μορφή κοινωνίας. Δεν αναπαραγόμαστε μέσω του σεξ , το όποιο έχουμε εγκαταλείψει σαν συνήθεια εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η σεξουαλική επιθυμία ανήκει στα κατώτερα ένστικτα κάθε είδους και τελικά μόνο προβλήματα δημιουργεί στα είδη που τη βιώνουν. Εμείς  φέραμε την κάθαρση στα σώματα μας με τη βοήθεια της επιστήμης. Δεν τρώμε, συνεπώς δεν παράγουμε ούρα και περιττώματα, δεν κοιμόμαστε και δεν αναπαραγόμαστε μέσω του σεξ. Τα φυσικά μας σώματα τρέφονται  με μια μορφή ενέργειας που παίρνουμε από το νερό και η αναπαραγωγή μας γίνεται εργαστηριακά, σε ειδικά διαμορφωμένες κλινικές.

Ως τα δυο μας, μας φροντίζει εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό ώστε να έχουμε σωστή ανάπτυξη, και σωματική και νοητική. Από τα δύο μας και μετά, πηγαίνουμε στις κοινότητες. Οι κοινότητες είναι μεγάλες κτιριακές μονάδες – κάτι σαν τις δικές σας πολυκατοικίες- κτισμένες όμως μέσα σε μεγάλα πάρκα. Εκεί υπάρχει μια ιεράρχηση με τους αρχηγούς της κοινότητας και τα μέλη.

Είχα αναλάβει αρκετές αποστολές σαν ταξιδιώτης του σύμπαντος πριν έρθω στη γη σας. Είχα επισκεφθεί πολλούς πλανήτες κι είχα συλλέξει στοιχεία για πολλά μέρη του σύμπαντος. Άλλα όμορφα και γοητευτικά, άλλα πιο τρομακτικά κι από το θάνατο. Έχω αντικρύσει πολλές μορφές ζωής. Καμία δεν έμοιαζε με την άλλη. Είδα πλανήτες εχθρικούς, θεοσκότεινους, με αιμοβόρους κατοίκους, και πλανήτες όμορφους σαν το παράδεισο, με κατοίκους ανώτερα πνευματικά πλάσματα.

Από κάθε πλανήτη έπαιρνα όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα και τις μετέφερα στον Ωμέγα, στους επιστήμονες μας. Πολλές επιστημονικές εφαρμογές στον Ωμέγα προήλθαν από πράγματα και καταστάσεις που παρατηρήσαμε σε άλλους πλανήτες. Η δική μας εξέλιξη ήταν κατά κάποιον τρόπο η συνισταμένη της εξέλιξης πολλών άλλων πλανητών!

Όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά για τον Ωμέγα και τους κατοίκους του, μέχρι που κάποια ανησυχητικά σημάδια άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους… Οι Ωμεγανοί άρχισαν φαίνεται να νιώθουν τη βαρεμάρα της τελειότητας και δειλά δειλά ξεκίνησαν να αναζητούν εμπειρίες και τακτικές που είχαν εγκαταλείψει στο παρελθόν προς χάριν μιας ανώτερης ζωής…

Διαβάστε επίσης  "Η πείνα" της Κασσιανής Σικελιανού

Άρχισαν κάποιοι να ψιθυρίζουν πως ήθελαν πίσω τις σωματικές τους λειτουργίες, τα συναισθήματα, τον έρωτα, το φόβο, το μίσος, την αγάπη… Άρχισαν να ζητάνε να δοκιμάσουν τροφή, άρχισαν να πιέζουν τους Κυβερνήτες να βάλουν τους επιστήμονες να δουλέψουν το Μεγάλο Σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να επιστρέψουμε και πάλι με κάποιον τρόπο σε πιο πρωτόγονα σώματα, που θα μας επέτρεπαν να απολαμβάνουμε επιθυμίες, λειτουργίες και ένστικτα που είχαμε ξεχάσει από καιρό…

Οι σοφοί του Ωμέγα μας προειδοποίησαν ότι έτσι θα άλλαζε ολόκληρη η λειτουργία της κοινωνίας μας. Ότι θα έπρεπε να ξανακυνηγήσουμε για φαγητό, να δημιουργήσουμε σχέσεις και να αναταραχθούμε μέσω σεξ, να αρρωσταίνει συχνότερα το σώμα μας!

Οι περισσότεροι όμως Ωμεγανοί είχαν αντίθετη γνώμη. Κάθε μέρα επικρατούσαν φασαρίες, οι Κυβερνήτες ένιωθαν ασφυκτικά την πίεση να τους αναγκάζει να κάνουν κάτι, κάποιο ι σοφοί δημοσίως είχαν ταχτεί υπέρ του Μεγάλου Σχεδίου και άρχισαν πια φανερά να συγκροτούνται ομάδες εργασίας από επιστήμονες που ήθελαν να πειραματιστούν πάνω σ αυτό.

Η κατάσταση στον Ωμέγα ήταν εκρηκτική. Για μένα όλη αυτά ήταν πρωτόγνωρα και τρομακτικά. Απέφευγα να παίρνω θέση δημοσίως σ αυτό το ζήτημα και περίμενα σαν απλός παρατηρητής να δω που θα οδηγηθούν τα πράγματα. Οι εξελίξεις δεν άργησαν να έρθουν. Οι πρώτες ομάδες επιστημόνων ξεκίνησαν τα πειράματα με εθελοντές και μετά από λίγο καιρό εκατό περίπου άτομα από τον Ωμέγα είχαν επιστρέψει σ αυτό που εμείς λέμε πρωτόγονη κατάσταση!

Είχαν επιλέξει να κατοικήσουν σε ένα μπλοκ σπιτιών λίγο έξω από την πρωτεύουσα μας και σύντομα έγιναν αντικείμενο παρατήρησης όχι μόνο για τους επιστήμονες,  αλλά και για πολλούς περίεργους. Οι πρωτόγονοι φώναζαν, γελούσαν, τσακώνονταν και έκαναν σχεδόν τα πάντα δημοσίως. Για την τροφή τους φρόντιζαν μεν οι επιστήμονες, αλλά είχαν ξεκινήσει και οι ίδιοι να σκοτώνουν κάποια μικρά ζώα, και φαίνεται να το έκαναν με απόλαυση. Έγιναν σχεδόν αμέσως ζευγάρια, και τις νύχτες από τα σπίτια τους ακούγονταν βογγητά αλλά και καυγάδες. Τα πράγματα είχαν πάρει άσχημη τροπή κατά τη γνώμη μου.

Όμως το πλήθος είχε ξετρελαθεί με τους πρωτόγονους και ζητούσαν πιεστικά από τους Κυβερνήτες να εφάρμοσαν το Μεγάλο Σχέδιο σε όλο τον πληθυσμό του Ωμέγα. Οι Κυβερνήτες δίσταζαν πολύ, ειδικά μέχρι να περάσει κάποιος ικανός χρόνος ώστε να δουν τι εξέλιξη θα είχαν οι πρώτοι Πρωτόγονοι.

Διαβάστε επίσης  "Μια στιγμή αρκεί" της Ασπρόμαυρο όνειρο

Και σε αυτό ακριβώς το χρονικό σημείο μου ανέθεσαν την τελευταία αποστολή μου. Ένα ταξίδι στο διάστημα που θα προσέγγιζα φυλές με ομοιότητες με τους Πρωτόγονους, που θα παρατηρούσα και θα συνέλεγα πληροφορίες και θα επέστρεφα ώστε οι πληροφορίες αυτές να βοηθήσουν τους Κυβερνήτες μας να πάρουν μια οριστική απόφαση…

Δέχτηκα με ανακούφιση την αποστολή αυτή, γιατί ένιωθα ότι ήθελα να φύγω. Κάτι είχε αλλάξει δραματικά τον τελευταίο καιρό στην ατμόσφαιρα του Ωμέγα, κι αυτό το κάτι με απωθούσε και με τρόμαζε…

Τον πρώτο καιρό είχα καθημερινή επικοινωνία με τον Ωμέγα και τους μετέφερα πολλές από τις πληροφορίες που συνέλεγα από πλανήτη σε πλανήτη. Όλα φαίνονταν φυσιολογικά μέχρι που κάποια στιγμή δεν μπορούσα να επικοινωνήσω καθόλου μαζί τους. Λίγες εβδομάδες μετά, μια ξερή φωνή ακούστηκε στα ηχεία του συστήματος επικοινωνίας μου, ανακοινώνοντας μου πως θα πρέπει να επιστρέψω γιατί η κατάσταση στον Ωμέγα έχει αλλάξει.

Ότι κι αν σήμαινε αυτό δεν μου άρεσε. Μια μέρα, το σύστημα επικοινωνίας άρχισε πάλι να λειτουργεί ξαφνικά. Μια άλλη φωνή με καλούσε να επιστρέψω στον Ωμέγα και να παραδοθώ, γιατί οι Πρωτόγονοι είχαν αναλάβει την εξουσία και μετέτρεπαν όλον τον πληθυσμό του πλανήτη επίσης σε πρωτόγονους, σε συνεργασία με μια μικρή ομάδα επιστημόνων. Δεν τους απάντησα ποτέ ούτε και επέστρεψα.

Ήρθα στη γη σας και κρύφτηκα σε μια έρημη περιοχή, μαθαίνοντας να επιβιώνω από την ενέργεια που παίρνω από το δικό σας νερό, και εξασκούμενος στην απόλυτη μοναξιά. Δεν ξέρω πια πόσα χρόνια έχω περάσει στη γη σας. Τον πρώτο καιρό το σύστημα επικοινωνίας έπαιρνε συχνά μπροστά κι άκουγα άγνωστες φωνές να με καλούν να επιστρέψω στον Ωμέγα και να παραδοθώ στους Πρωτόγονους.

Από ένα σημείο και μετά, το σύστημα επικοινωνίας σταμάτησε να με καλεί. Εδώ και χιλιάδες χρόνια κανείς δεν με κάλεσε από τον Ωμέγα και κανείς δεν απάντησε στα λιγοστά μου καλέσματα. Μάλλον είμαι ο μόνος  Ωμεγανός εν ζωή, και μάλλον όλοι οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν μεταξύ τους με τον ενθουσιασμό αλλά και την απερισκεψία των Πρωτόγονων! Ενώ εγώ, που επιβίωσα, παρέμεινα ένας απλός παρατηρητής σε έναν πλανήτη του οποίου οι κάτοικοι μοιάζουν τόσο πολύ με τους Πρωτόγονους, αλλά από την άλλη έχουν έναν δικό τους τρόπο να επιβιώνουν από τα ένστικτα τους! Κι αυτόν τον τρόπο ήθελα να μεταφέρω στους Ωμεγανούς ,  αλλά μάλλον δεν θα τον μάθουν ποτέ!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Στην εικόνα απεικονίζεται ένα ζευγάρι εφήβων στην δεκαετία του '80. Είναι ντυμένοι με ρόζ γυναικείες μπιτζάμες και ξαπλώνουν σε ένα κρεβάτι.

Lisa Frankenstein: Mary Shelley του ’80

 Η Lisa Frankenstein είναι μια αμερικανική κωμική ταινία τρόμου του
Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω

Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω

Για να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις πίσω. Το παρελθόν.