Η εποχή των Microapartments

Όπως οι περισσότεροι από εμάς έχουν παρατηρήσει, η εποχή που καθένας είχε το δικό του τεράστιο σπίτι φαίνεται να τελειώνει. Η αγορά του real estate βρίσκεται συνεχώς σε έξαρση και οι τιμές αγοράς και ενοικίασης ακινήτων έχουν εκτιναχτεί παντού. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι εγχώριο αλλά διεθνές και οδηγεί τους απανταχού αρχιτέκτονες και μεσίτες σε αναζήτηση λύσεων ώστε να καλύπτονται τόσο οι ανάγκες ζήτησης όσο και προσφοράς. Μια από αυτές τις λύσεις λοιπόν είναι τα λεγόμενα microapartments ή αλλιώς  microflats.

Microapartment λέγεται ένα διαμέρισμα ενός χώρου και μεγέθους 14-32 τ.μ. που καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσης ενός ατόμου. Συνήθως τέτοιοι χώροι διαμονής περιέχουν καθιστικό, κρεβάτι, μπάνιο και ενίοτε μια μικρή κουζίνα. Σε συγκροτήματα microapartments μπορεί κανείς να βρει επιπρόσθετα κοινόχρηστες κουζίνες, ντουζιέρες, κήπους και ταράτσες. Τα έπιπλα συχνά δεν είναι τα συμβατικά αλλά αναδιπλούμενα και πτυσσόμενα ώστε να εξοικονομείται ο μέγιστος δυνατός χώρος. Στο διαδίκτυο πλέον υπάρχουν δεκάδες τέτοια παραδείγματα επίπλων και διακοσμητικών συνόλων. Πολλοί αρχιτέκτονες και σχεδιαστές μάλιστα, στήνουν ολόκληρα projects πάνω σε αυτή τη λογική.

Οι κτιριακές δομές που φιλοξενούν αυτό το καινοτόμο είδος ακινήτου αποτελούν σοβαρή επενδυτική ευκαιρία. Μέσω του συγκεκριμένου τύπου κατοικίας δημιουργείται μία νέα συνθήκη στην οποία χωράει και κάποιος με χαμηλότερο budget προς δαπάνη. Ταυτόχρονα ο ιδιοκτήτης διαμελίζοντας έναν μεγάλο χώρο σε μικρότερους και πιο λειτουργικούς έχει και εκείνος οικονομικό κέρδος. Microapartments μπορείς να συναντήσεις πιο εύκολα σε μεγάλα ευρωπαϊκά αστικά κέντρα, στο Hong Kong αλλά και στην Ιαπωνία. Στο Τόκιο ειδικότερα, τα microapartments ήταν εδώ και καιρό δημοφιλή λόγω της έλλειψης χώρου. Μια εκδοχή τους στην μέγιστη υπερβολή της είναι και τα capsule hotels που πηγαίνουν την εξοικονόμηση σε άλλο επίπεδο.

Οι κύριοι χρήστες είναι οι φοιτητές αλλά και οι τουρίστες. Αφενός για τον φοιτητή ένας τέτοιος χώρος λύνει αρκετά λειτουργικά και οικονομικά προβλήματα μιας και στον υπόλοιπο κόσμο η συγκατοίκηση τριών ή τεσσάρων ατόμων είναι μια αρκετά συνήθης πρακτική. Αφετέρου ένας low-budget τουρίστας που θα περνούσε τις διακοπές του σε ένα αμφιβόλου ποιότητας hostel θα έμενε ευχαρίστως σε κάποιο μικρο-διαμέρισμα για το ίδιο αντίτιμο. Τέτοιου είδους τουρισμός επιστεγάζεται κυρίως σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης όπως η Airbnb και το Booking. Σε αυτό, λοιπόν, το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον είναι σίγουρο πως θα δούμε αλλαγές που θα επηρεάσουν τις συνθήκες αστικής κατοίκισης.