«Η Αθήνα είναι το μάτι της Ελλάδος, μητέρα της τέχνης και της ευγλωττίας, που προέρχεται από τα περίφημα πνεύματα» όπως μνημονεύει ο John Milton, ένας από τους πιο καταξιωμένους Άγγλους λογοτέχνες. Τι να πει κανείς άλλωστε και με τι λόγια να εκφραστεί για την Αθήνα την πόλη της δημοκρατίας με το απαράμιλλο κάλλος και την απίστευτη ομορφιά. Προσωπικά θα έλεγα πως μια περιήγηση στους δρόμους της πρωτεύουσας, στις γειτονιές και τα σοκάκια της αναδεικνύει και «πιστοποιεί» την πραγματική της «ταυτότητα».

Σίγουρα ένας από τους πιο δημοφιλής και «πολυπερπατημένους» δρόμους της αποτελεί η Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Θα τολμούσα να προσθέσω πως κάθε φορά που βρίσκομαι σε εκείνο το δρόμο νιώθω ταυτόχρονα μια αίσθηση χαράς και ανατριχίλας. Τι είναι αυτό που μου το προκαλεί;! {Μακάρι να ήξερα!}. Θες το ότι βρίσκεται στο πιο ιστορικό μέρος της Αθήνας -την Ακρόπολη με το μεγαλοπρεπή Παρθενώνα; Θες το ότι περικλείεται από ένα μαγευτικό «εξωτικό» τοπίο με πλούσια βλάστηση και ποικίλες εικόνες; {Η διαδρομή άλλωστε προς το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Λουμπαρδιάρη επαληθεύει την σπουδαιότητα του τοπίου αυτού.} Ακόμα και η μουσική των «πλανόδιων», όπως οι περισσότεροι λαϊκά αποκαλούν, μπορεί άξια να προστεθεί στη «γκάμα» με τα  ωραία του πιο γνωστού δρόμου.

Έπειτα το Θησείο. Το μέρος του έρωτα και της αγάπης όπως θα χαρακτήριζα. Εκεί που πραγματοποιούνται τα γνωστά πρώτα ραντεβουδάκια. Μάλιστα μια βόλτα είναι αρκετή για να παρατηρήσει κάποιος αρκετά ζευγαράκια, παρέες νέων, παγωτατζίδικα -στο “Παγωτομάνια” θα γευτείς παγωτά από φρέσκο γάλα σε συνδυασμό με γεύση από φρέσκα φρούτα, ξηρούς καρπούς ή αρωματισμένη σοκολάτα που θα ξετρελαθείς, πλανόδιοι μουσικοί. Όλα συναποτελούν την εικόνα του Θησείου, ενός παραδοσιακού οικισμού που εκτείνεται βορειοδυτικά της Ακρόπολης

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας φτάνουμε στο Μοναστηράκι. Το πιο πολυσύχναστο και εμπορικό στέκι της Αθήνας. Εκτός από τους ντόπιους, το Μοναστηράκι παραδοσιακά είναι μία “σίγουρη” στάση για τις ομάδες των τουριστών, οι οποίες κάθε χρόνο επισκέπτονται τη χώρα μας. Καφετέριες -“Λουκούμι” βρίσκεται στην πλατεία Αβησσυνίας και προσφέρει ωραίους καφέδες, αναψυκτικά και κρέπες με θέα τον Παρθενώνα, εστιατόρια -“Μελίλωτος”, ένα εστιατόριο με παραδοσιακό φαγητό αλλά και ιδιαίτερα πιάτα, το οποίο εμπλουτίσει τον κατάλογο με νέες γεύσεις κάθε μέρα, τοπικά μαγαζιά με μικροπράγματα π.χ. κοσμήματα, τσάντες, σανδάλια και όχι μόνο λαμβάνουν τη θέση τους εδώ ικανά να ικανοποιήσουν κάθε λογής γούστο ακόμη και ενός απαιτητικού περαστικού.

Αντί επιλόγου: Η λαμπρότητα της Αθήνας δεν φαίνεται αποκλειστικά από τις ιστορικές γειτονιές της. Ο πολιτισμός της, η ιστορία της και κυρίως οι ίδιοι οι άνθρωποι της ολοφάνερα επισημαίνουν σε όλους μας, γιατί κάθε χρόνο αποτελεί πόλος έλξης πολλών τουριστών από όλα τα μέρη του κόσμου.

Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:

• Είναι ικανή μια λέξη να αλλάξει το νόημα μιας πρότασης;
• ΑΘΗΝΑ: Ο Συλλέκτης του John Fowles στο θέατρο ΠΟΛΗ
• Μουσικός Μάης: Βραδιές κάτω από τα αστέρια
• Μουσική ατζέντα εβδομάδας 30/1 – 5/2